Netgedichten

netgedicht (nr. 74.363):

Nu. Hier. Vandaag.

Wanneer weemoed me overvalt,
in de holsten van de nachten.
Wanneer angst niet wijken wil,
voor hetgeen eeuwig is.

Wanneer ik gedachten koester,
die me laten herinneren,
aan overleden tijden.
Zoals oude kranten overlijden,
in een overvolle krantenbak.
Gestorven schelpen leven,
op het stille strand.

Zwaarmoedig leef ik naar heden,
waar gisteren en ook morgen,
ontspannen samenkomen.
In tuinen van Eden ontspan ik.
Zie ik gedachten verdampen.
Wanneer?

Nu. Hier. Vandaag.