Netgedichten

netgedicht (nr. 74.374):

Verloren bestaan

heb weer
eens lekker
achterom
gekeken en ben
niet afgegleden
maar het niveau
waar ik toen
op stond

daarvoor
heb ik teveel
geleden in
de tijden dat
het goud in de
morgenstond
voor een nieuwe
dag uitbundig blonk

door afzien
en wegkijken
het nooit meer
willen horen bij
al die gedrogeerde
lijken zonder sprankjes
eigen wil in de kill
je zelf mentaliteit

nog bloedden
herinneringen
aan stukjes leven
in nevels van
verloren bestaan
in denken dat dit
de wereld was
is het fout gegaan