Alle inzendingen over overig

In het land bij de rivier volgden wij de polderroute oude roeiboten aan vergane steigers stoere knotbomen aangetast door de zaag geen nostalgie kon ons bekoren in wat wij zagen zat een vraag hoe lang nog in een droom verloren daar in de polder van vandaag hoe veel nog om er bij te horen met vragend dromen in de maag door de polder…

Ik ben soms mijn woorden kwijt en dit tot mijn grote spijt, want in woorden voel ik mij geborgen en niet te kunnen spreken baart mij zorgen. Maar dan weer vind ik mijn zinnen, de berg in mij weet ik te beklimmen. Achterom kijkend of vooruit maak ik van letters mijn buit. Al ben ik thuis of verre oorden in een gedicht weet ik mij te verwoorden…

De kamer is leeg het verleden is een kiezelsteen alle scherpe randen zijn nu afgesleten alle herinneringen vergeten de kamer klinkt hol van leegte vol woorden eens hier gezegd worden door de stilte weerlegd alles voorbij voorheen de kamer is alleen.…

Van goeden huize tot in hun droefenis decent taai geleerd is schatoud belendend de straat stil als geel goud…

Eenvoudig is een berg beklimmen een akker ontginnen een kanaal graven tijdens snikhete zomerdagen echter, ik raak buiten zinnen als ik tracht jou te beminnen.…

De hangklok viel stil met de schemer de regen geruisloos geen wind…

Ik maak een gedicht de tuin neem ik als decor rozelaars geknipt winterjasmijn uitgebloeid een zwarte kat zwerft " panter "…

De vader kijkt naar zijn kind hij ziet hem naar boven staren vraagt zich af of hij wat in de wolken vindt laat het kind zijn gedachten gaan zoals hij ooit heeft gedaan schepen die voorbij varen of hoort hij de muziek van de man met zijn viool die speelt voor een groot publiek wolken drijven voorbij hij loopt weg van de dromen zijn…

Er werd een man gevonden bij een sloot blijkbaar beschonken de man bloedde dood ik las het in de krant man dood aangetroffen bij een sloot hals geschonden de man bloedde dood een ekster deed het de ader blonk uitdagend rood hij wikte niet maar pikte de man bloedde dood…

fantaseren is je gedachten de vrijheid geven een eigen weg te gaan en zie daar... er komen de meest wonderlijk gekleurde strepen van de regenboog die je de weg wijzen naar UtopiA daar waar alles mogelijk is doch verzwegen blijft voor hen die schade kunnen berokkenen aan de gefingeerde werkelijkheid…

Muisstil zit ik in een hoekje van je kamer en je pakt een boekje, je bladert er door ik zit muisstil en wat ik doe is je blik ontwijken je ziet mij niet ik kan je rustig bekijken ik zou zo graag een boek gelijken.…

In de dichte nacht hangen boze wolken over het meer vol rustig wachtend zwart. Geruis, kabbelklank, zacht door elkaar verward, willen reeds het komende uur vertolken. Plots gaat de zware lucht lichtend kolken. Bolbliksems boven het water schreeuwen hard: brandende kraanvogels, roepend van smart. die moeten vluchten, naar vreemde volken.…

Ik was nooit de held in ons toneelstuk alles was ondergeschikt aan jouw geluk we schreven het stuk allebei maar de rollen verdeelde jij jij had de regie hier voor en ging er met alle eer vandoor ik schrijf nu een monoloog over verstopt verdriet een held ben ik nog steeds niet.…

De hond van mijn buurvrouw blaft iedere ochtend exact om halfacht ze zegt mijn hond blaft nooit wie blaft er dan…

In alle vroegte er was geen hond die blafte de maan op een kier geen vogel ging te water om zich heen keek het kasteel…

Piëta hangt roerloos op zijn moeders schoot. Alles spat uiteen in duizend scherven, Maar het kind in hem is nog niet dood, Het is gestorven zonder sterven. Hij zou zijn moeders leed trotseren, kastelen op de vloedlijn bouwen, en zo hij kon, zijn vader eren, maar van zichzelf wou hij niet houden. Hij kon het niet – de lasten dragen, en wierp…

op mijn netvlies woorden als een gedicht mijn ogen glijden in cadans langs imaginaire regels bij de eerste stralen van het vroege zonlicht veins ik voorjaar... snel uit de veren voor het plukken van een mooie dag…

Een verre hond blaft gedweeë populieren in de winterzon lege nesten hoog in het nobel gebinte zwijgen lijk vermoord een paard dat ik aan de praat probeer te krijgen snuift vervaarlijk luid ik lach me dood…

Ik word niet vergeten een echo van mijn bestaan zit in jouw hoofd ik zit stilletjes in je hart daar ben ik geborgen. In jouw ogen besta ik en in je lach lach ik mee.…

lees dit hard op ...voel wat het met je doet! storm van woorden .. boze woorden .... woorden die niet willen liggen .. woordenstorm ... storm ga liggen .... schreeuwen in het donker.. tegen de wind in .. woorden wind... maak het wind stil .. windstille woorden storm ... storm van stilte maak het stil in mijn hoofd geef me de…

Ik doe mijn ogen dicht en zie dit land, Dat is het land van water. Ik denk graag aan elke maand Van mijn bezoeken zonder kater Van zeelucht, rust en regelmaat Van kleine landelijke stadjes. Wat een leuke kleine staat! Wat een aardige nauwe straatjes! Ik denk aan de grachten overal, Aan het klein huisen-schepen daar. De natuur is ongerept…

stilte, dat fenomeen uit ver vervlogen tijden zou je graag horen desnoods alleen maar weten dat je ooit nog komt…

Mijn vriend vroeg mij waarom ik altijd schrijf over de dood en niet over de liefde en de bloemen en het dagelijks brood. Ik heb het echter nooit anders beleefd dan dat alles een einde heeft.…

Marcel zocht plezier bij Annet Een handige callgirl uit Petten Ze hield haar praktijk in een flat Daar heeft hij zich af laten zetten Annet gaf Marcel zijn plezier Al dacht zij reeds aan zijn biljetten Een honderdje in een kwartier Hij heeft zich daar af laten zetten Plezier bij Annet en Marcel Hij raakte verstrikt in haar netten Zijn…

De lage ruime heuvels om de Franse dorpen Domrémy en Veaucouleurs geven sterk verlangen almaar rond te dolen langs lustig buitenleven deinend grasland en graanveld roepen het oude genot van 't landelijke drinkhuis waarin arbeid en vertier met elkaar schertsen boven gazen kelken jonge boerenboterlucht glijdt over de kleine rivier zoekt…

Een regenachtige dag in mei een plek daar bij de molen. Hij zei: ‘ik ben sinds gisteren opa'. dat maakte geen indruk, hij wel. Een vluchtige ontmoeting, de vlinders dansten zo snel als het begon, was het weer voorbij. Wat bleef was zijn afscheidsgroet: ‘dag wolk’.…

Het schemert in de straten, er is een ver gerucht, de straten zijn verlaten. Een briesje, als een zucht, brengt mij de geur van bloemen vanuit een gouden lucht. Ik hoor insecten zoemen die dansen in het licht en in de geur van bloemen. Strelend langs mijn gezicht fluistert de zomerwind zachtjes een warm gedicht. Ik ben…

Ik neem mezelf niet langer serieus Ik krijg er pijn van in mijn keel en kriebel in mijn neus. al dat ernstig schrijven wordt mij toch een graad te veel.…

Vandaag is het de vierde dag Hoe staat het met de intenties Wordt het waar u op hopen mag Of zijn het slechts pretenties? Wat telt is niet de goede wil Maar doorzettingsvermogen Er zit een levensgroot verschil Tussen iets doen en pogen Men neemt zich zo gemakkelijk iets voor En hoopt dat goede wil alleen zal werken Maar wie beseft zich…

na de bommen weer de stilte voor even maar de eerste officiële daden wachten weer het nieuwjaarsconcert de oliebollen en koffie het schansspringen nou, voor mij… hoeft het niet naar schoonmoeders nou, voor mij… hoeft het niet misschien wat zwartgallig laat mij maar vandaag ik sla me er wel doorheen glimlachen op straat handen schudden…