Netgedichten

netgedicht (nr. 42.585):

ZWERVEND HONKVAST

In de dichte nacht hangen boze wolken
over het meer vol rustig wachtend zwart.
Geruis, kabbelklank, zacht door elkaar verward,
willen reeds het komende uur vertolken.

Plots gaat de zware lucht lichtend kolken.
Bolbliksems boven het water schreeuwen hard:
brandende kraanvogels, roepend van smart.
die moeten vluchten, naar vreemde volken.

Hun vuurglans siddert, verdwijnt dan langzaam,
waart echter nog onzichtbaar, zwijgend rond
als vlinders voor een donker, open raam.

Tussen riet en deinende oevergrond
verblijft soezende doollust, tóch waakzaam,
wekt het leven op met waaiende mond.

Schrijver: Han Messie, 2 maart 2012

hmessie

live.nl

Geplaatst in de categorie: overig

DROMEN

AFWACHTEN

HERINNERING

4.0 met 3 stemmen

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Marijke Vos
Datum:: 4 maart 2012; Han, wat prachtig!
Vind je het erg dat ik mij en mijn man hierin lees? Wat schitterend mooi beschreven, met het nodige houvast. Tussen riet en deinende oevergrond, verblijft soezende doollust, tóch waakzaam, wekt het leven op met waaiende mond.........
zeer HOOPVOL, érg mooi!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 3 maart 2012; prachtige beelden gegoten in deze honkvaste woorden! heel erg mooi!

Geef je reactie op deze inzending: