Alle inzendingen over overig

Nog vraag ik je waarom je lacht en je keert je natuurlijk om.…

Je foetert in stilte op hen die lijken te creëren op commando op hen die sonnetten schrijven als ging het vanzelf zo diep van binnen weet je beter gedichten gelijken gedrochten als je niet eerst met woorden hebt gevochten.…

ik ben het lied dat de vogel zingt ik ben de maan die het getij bedwingt ik ben het groen dat deze aarde verfraait ik ben de zon waar de aarde om draait ik ben de wind die de bladeren wegveegt ik ben instinct dat iedereen beweegt ik ben het vuur dat de aarde vruchtbaarheid zal geven ik ben de lucht die het lichaam doet leven ik ben een natuurramp…

Podium voor de wereld Voor het podium stond de mensheid Ze waren er allemaal Ze wisten dat het grote donker hen morgen zou opslokken Zomaar Zonder reden Met net zo weinig reden als de mensheid ooit was geboren De violist begon te spelen Alsof zijn leven ervan afhing Ook al was dat niet zo De blauwe aarde verdween snel en volledig…

De bal was nooit rond genoeg in mijn vaders ogen 'daarom', zo zei hij, 'wordt dit geen goede ploeg' hij had zichzelf nog nooit voorgelogen.…

Ach ik hoop dat je ooit bij me nederdaalt en je hand liefdevol door mijn haren haalt, dat je stem zoet en zacht in mijn oren zingt en je kus op mijn huid mijn verdriet verdringt en ik hoop dat m'n hand in de jouwe glijdt en me brengt naar een land nog bevrijd van tijd. Ach, ik hoop en ik bid en verlang…

Mocht jij je ongelukkig uitdrukken het is je al vergeven jij bent een oude toon je hebt het al die tijd geheim gehouden maar jij ruikt de herfst in Amsterdam als een muzikale bondgenoot een woordenzwerver op het taaleiland voltooid in eigen zinnen jij wilt geen geheimen meer verbergen voor de herfst in Amsterdam want het is…

misschien vind ik het morgen hoe vaak werd dat gehoopt het is het eeuwig morgen dat mij van binnen sloopt ook gisteren was eens morgen dat geldt ook voor vandaag en morgen is misschien dus blijft het nog de vraag ik kan en wil niet twijfelen hoe moeilijk het ook is na al die vorige morgens toen ging het ook steeds mis toch blijf ik…

Ook jij zult eens de zin van ’t leven zoeken. Dezelfde oude vragen, door Grieken reeds gesteld doch nooit afdoend beantwoord, zullen je gekweld doen grijpen naar Geleerde Boeken. En bij dit naarstig zoeken of er een zin bestaat zal, naast het ‘zeker weten’ van ja of nee, altijd de twijfel blijven, waardoor de geest in strijd verkeert…

je hebt geleerd vooruit te denken achterwaarts heeft weinig zin doch je toekomst wordt reeds korter dus gis je je de hemel in. je schrikt als je bedenkt wat je er zal tegen komen: zwarte baarden, witte rokken, dus weer Mekka, en weer Rome. je wilt leut in je verdere doodzijn trijn met wijn of jan met bier al naar geaardheid in het hiernumaals…

zigzag opent de dag al doormidden gebroken voor het besef van nieuw sleept zich nog voort naar een zielloos einde als troosteloos mislukt rest de schrale troost dat er vooralsnog een volgende zal zijn…

Het verkeer stokte hortend en stotend wrong het zich dwars door het dorp in de oktoberzon blokletterde een spandoek rood op wit aan de voeten van een levensgrote Christus aan zijn kruis tegen de kerkmuur aan laat je borsten onderzoeken ik was onthutst de kerk vernieuwd een monument beschermd de Christus verkleurd geel-wit verweerd…

Wanneer in mijn dorp vroeger de kerkklokken luidden was dat of voor de doden of voor de bruiden tegenwoordig hullen zij zich in stilzwijgen men rust liever uit dan zo'n tijding te krijgen.…

Het water stroomt... Sneller, harder! De rivieren worden wijder. Dus bouwen wij dijken In de watervolle wijken. Het bescherming tegen water Kan niet wachten tot wat later. Jaren lang wij zijn in strijd Tegen het water alle tijd. Daar zijn wij goed in, allerbest; Dat zit al binnen onze geest. Wij zijn niet moe, wij blijven staan, Wij zullen…

Ik heb mezelf betrapt ik had weer uit het zelfde vaatje getapt de woorden leken op elkaar op en neer, van hier naar daar ik heb er een ander licht op laten schijnen zodat woorden eens gebruikt verdwijnen met veel moeite en pijn moet het dan een ander rijmpje zijn maar daar gaat-ie weer ik heb geen woorden meer zo kan ik mezelf wel schieten…

Handen had hij soms tekort maar vijf vingers aan een hand waren hem genoeg…

Hangen boven de p.c ga je mee met mijn dromen- zal er van deze dag nog iets terecht gaan komen? als het zo alweer begint met dromen, peinzen staren, moed vergaren, realiteit omarmen, me aan de kleine dingen warmen. uit de droom stappen, aan mijn laars lappen. om van…

Ik pluk de dag, bij morgenstond, maar heb geen vaas, waar ie in past ik pluk de dag, snij het randje schuin, zet hem in de vensterbank zodat de dag, die ik plukte, genieten kan van de dag die ik plukte!…

De last van leven  laveert tussen het huidige bestaan en de toekomst met het onbetwiste einde  dus is het soms moeilijk om door te gaan iedere stap vooruit lijkt nutteloos en toch vlieg je door de tijd soms lijk je bevrijd van alle zware gedachten je bent bij machte om een keer om alles te lachen je kijkt niet terug of vooruit je gooit…

Kijk eens wat een orchidee zei ik ze tastte en keek alsof het regende gottekes zei ze helemaal nep…

Ik ben de wachtpatient ik zit al een tijdje te wachten ik hoor "de dokter komt zo" maar ik ben de wachtpatient.…

Verliefd was zij tot over haar oren op een knaap met lang donker haar Wat ze zeiden, wilde zij niet horen zij hield van hem..ze praatten maar Alles wilde zij voor die knul doen als ze zich gaf dan was ’t helemaal Ze genoot erna van die tedere zoen het joch was immers heel speciaal In het donker gleden zijn handen over geheel haar rug..en…

Ergens waar het lot zweeft tussen geluk en noodlot stort het toeval neer blijft soms langer hangen in de atmosfeer van ongeluk De regendruppels glinsteren in hun weerkaatsing van de zon van de maan en elk beetje licht Dat een kleine regendruppel de wolken kan manipuleren zon en maan beïnvloeden klinkt schier onmogelijk Wel kan zij…

Ik droomde weer de droom vannacht jij wilde mij dwarsbomen ik had ook niets anders verwacht jij speelt deze rol in tal van mijn dromen eenmaal wakker rolden de tranen over mijn wang zelfs wakend ben ik bang dat het niet anders zal zijn elke gedachte aan jou doet immers pijn.…

Ik stop mijn lach in een doos mijn tranen zijn voor de rivier mijn woede behoeft geen thuis wat ik meeneem op mijn reis zijn wat losse zinnen dan kan ik wellicht aan mijn boek beginnen ook pak ik de cognac neem een slok en in mijn hoofd wordt het lichter eerst dan voel ik mij de echte dichter.…

Kwallen in een zee van blauw zweven om en om. Het is hier lekker warm en fijn ik kijk niet achterom. Vissen rood en geel dobberen met mij mee. Ze schudden met hun schubben en zwemmen in de zee. Kieuwen zijn nu mijn longen, water is mijn lucht. Zo kan ik voor eeuwig blijven in deze blauwe vlucht. Kwallen in een zee van blauw, ik…

Blijkbaar ben je wakkerder dan ik zei ik ze lachte luid eet je ook een kiwi vroeg ze zo word je niet rap oud De cd-speler viel stil stof op de plaat riep ik Andsnes speelde Haydn Leif had ook wel eens pech…

Nog voor de zon opgekomen was trok Pietje van de buren er al op uit In pyjama, barrevoets en zonder jas tintelde ‘t dauw op zijn blote huid Het donkere woud bleek zijn doel ’t donker bos waarvan werd verteld Dat daar een reus zat zonder gevoel dat ‘t hek sloot als er werd gebeld Nieuwsgierig..als onze Pietje was wou hij van de reus wel…

Krakend Maalwerk Door vakmanschap Gesmeed en al Dat niet alleen Deez' korrels maar Ook mijn leven Vermalen zal…

Goedemorgen wereld, hoe is het nou met jou Met mij gaat het uitzonderlijk met mij, en met mijn vrouw Appeltaart, appeltaart appeltaart met rozijnen appeltaart, appeltaart appeltaart met kaneel Jouw morgenstond, compleet met goud, jouw geuren en jouw kleuren, lopen me nu alreeds als water in de mond Appeltaart, appeltaart…