Alle inzendingen over humor

na de duik uit de stalen romp val ik steil en vrij door het veld een makke pion van de zwaartekracht huid knelt in het malse harnas lucht perst mijn buik ruimte over en horizon rondom toch ben ik hier niet meer dan een klomp peillood in een glazen liftschacht de lens volgt de tuimelaar achterwaartse salto met schroef uitgestelde landing…

waarom geen condoom over mijn hoofd om stillekes in mijn hoed zonder zoom de parade der hedendaagse ridders te aanschouwen in deze tijd is het de dame die kleur geeft aan het hoofd van staat leve de koningin wordt geroepen maar kijk even naar het schild op mijn pruik voor u naar het balkonnetje gaat…

na de duik uit de stalen romp val ik steil en vrij door het veld een makke pion van de zwaartekracht huid knelt in het malse harnas lucht perst mijn buik ruimte over en horizon rondom toch ben ik hier niet meer dan een klomp peillood in een glazen liftschacht de lens volgt de tuimelaar achterwaartse salto met schroef uitgestelde landing…

Het leven is een pijp kaneel, je zuigt eraan en krijgt je deel, is dat wat je at dan niet genoeg, 't was datgene waar je om vroeg?…

leuk is de mens achter de poëzie meteen te herkennen voor het waarmerk van het kunstwerk in geur aroma smaak gelijk bij mariakaak de echte Verkade nog appetijtelijker kan ook men dressere het gedicht op de tong voor de smelt tot er engeltjes zeiken en u zonder te kijken vers kunt benoemen als kers marjolein of savooiekool braam…

Het baasje met de hond op wandel, of is het andersom en gaat de hond met 't baasje? Ik weet het niet, ik weet niet wat ik zie, maar tel ik nu heel even één, twee drie.. dan lijkt me toch dat 't hondje is het baasje en dat het baasje is....het klaasje!…

Hanen steken hun kammen in het zand: het ongeremde licht verbrandt hun vogelvrije kleuren met een brede grijns. De uitgebluste maan gaat depressief zijns weegs en verdwijnt achter de coulissen van een nieuwe dag vol glans en geen van de sterren is nog zichtbaar aan het firmament dat zonneklaar de zijde van de sterkste heeft gekozen alle…

dag hans zeg ik en zie mijzelf in de etalageruit je oogt niet slecht, mijn jongen, voor jouw leeftijd sta je nog betrekkelijk recht en zie nog goed jouw strakke huid dag hans zeg ik en kijk nog dieper in mijn ogen duw haast mijn neus tegen het raam zeg ouwe viezerik kan je het wel zien ga naar binnen en koop die blaadjes over…

aan den drentel in Den Haag tijg ik altijd naar de Boterwaag weet u wat ik daar dan zie de meisjes van de Haagse Academie met van die appetijt'lijke billekes in compagnie met kantelbare willekes soms wordt de hunker mij te veel ook al heb ik al veel liefs geleden steeds neigen mijn ogen te ontkleden bij de schatting geen of lauw kans dan…

Wit kant langs de rand van Vlaamse wegen kom je 't overal tegen. Gratuit een groot boeket voor jou in de vaas gezet. Met wat restjes stelen kan je instrument bespelen. Fluitenkruid fluitgeluid.…

Met een souplesse waar een olifant die op ballet zit jaloers op zou worden springen mijn ogen naar het punt waarop de wekker aanstaande mijn dromen om zeep helpt. Het is weer ochtend en de schreeuwerikken in mijn dakgoot bevestigen dat. Met een lijf als onmeewerkend voorwerp waggel ik als een dappere eend naar de badkamer waar een veelvuldig…

Ik zou je buikje willen muizen de haartjes strelen mijn gemoed de sexy lijnen van je rug dit doet mijn liefdesleven goed je dijen zacht en toch gespierd gevoelens zijn beperkt je hebt me lief, ik twijfelde er nooit iets van gemerkt als jij toch vriend na vriend verbrandde beacht' je niet, mijn eigen schuld ondanks alles predik je liefde…

Oh Rosa uw hortensia Heeft slechts een goede luim Wanneer hij zwaar is bezopen Zonder vocht is hij een gedroogde pruim Mijn tuin is vol hortensia’s De kleuren roze blauw en wit Maar langzaam denk ik Vergeet hortensia’s Geef mij maar roos…

Niet bij opsporing verzocht omgeroepen mijn foto niet op posters getoond Peter R. de Vries haalde ik nét niet mij aangeven wordt nog niet beloond Toch ben ik eigenlijk een crimineeltje verder ben ik eigenlijk heel lief Je hebt het misschien al geraden ik ben gewoon een hartendief…

de geur achtervolgt hem bloesem uit een flesje Hema, Kruidvat, Aldi kluchtig maar aromatisch en bovenal nogal simpel wil hij haar haar aanraken met een straal van zijn ziel "je weet niet wie ik ben," fluisteren zich alvast aan haar kluisteren maar ze waait voorbij, een vluchtige streep door zijn rekening hij houdt dan wel van haar…

Een prostituée was het opeens zat en wilde voor zichzelf gaan werken Werken onder een baas, er was áltijd wat en financieel zou ze het óók gaan merken Ze had geen ervaring als zelfstandige en was niet bepaald gehaaid En voor ze het in de gaten had werd ze aan alle kanten genaaid Nu laat ze het weer over aan een baas en werkt zich weer uit…

Ze zuipt zegt hij heel verliefd waarbij zijn ogen stralen haar blik is blauw een lust voor het oog als ze de weg over kruipt haar hoge leeftijd is een absolute pré hij behandelt haar met respect en streelt verliefd over haar mooie kont zonder één moment van spijt onze buren spraken hem aan joh, dat kan je niet maken het lijkt…

Bijen, gauwdieven in gestreepte pakken, (waarschijnlijk ontsnapt aan hun korven...) vliegen door de mist boven de rivier. Koelte vangend in hun vlucht, genieten ze van de vrijheid.…

Een flodderkat uit Poestastad had vrees'lijk last van dikke dijen: ze wilde nooit - ze was gekooid - op opa's fietsje rijen. Die flodderkat, het was me wat, ze kon alleen maar zwemmen, maar dat bracht mee, jawel, ja, nee, zo vaak versleten remmen. Die flodderkat... ze was soms zat, maar ik vergat het je te zeggen: laat je door…

vinken zijn als vrouwen een internationaal verschijnsel veeltallig bij de trek overal stuwing aan de kusten krek dezelfde lokroep herhaald en helder 'pink' ook 'wiet' en 'tsjwit' maar in vlucht en trek een zacht 'tjuub-tjuub' zij zingen hun hoogste lied met de oogjes zo lief geloken in hunne met lakens afgedekte kooi 'tsitsitsitsitsitsitsi-tjoe-ie-ò…

Het zal nooit te laat zijn, we doen geen water bij de wijn, il n'est jamais trop tard, bij tegenspraak zijn de rapen gaar. Ik en mijn Franse taalgenoten hebben eensgezind besloten om terug te keren op onze schreden en dat tot elke prijs moet worden vermeden dat er Engels wordt gesproken in het Europese Parlement, zolang Brown niet in euro…

Laten we het niet over rotsen hebben; ze liggen onveranderlijk op hun plek en hun schaduwen zijn voorspelbaar. Hetzelfde geldt voor bomen, hoe mooi verwrongen ze ook kunnen zijn. Het is veel interessanter om over aardappels te spreken: ze hebben verrassende ogen die soms wortel kunnen schieten.…

de Graaf van Merode is fijn gebouwd maar mist de fierheid zo node hij gaat te paard naar Lisse om een schoonheid te vinden hij kan het vrouwelijke geenszins missen maar geen enkele dame wil zich aan hem binden hoe hij zich ook laat coifferen dan wel kleden volgens de laatste snit het ontbreekt hem aan pit de dansvloer te betreden…

Twintig nummers onderscheiden wonen twee mama-meiden. Ergens tussen die twee woont gedwee een kunstenaar schoon van leden, wat aanbeden. Als het heerschap buiten is rijden die twee meiden met drie werf fietsbellen om elkander te vertellen dat meneer te bezichtigen is. Komt die ander even uit der tentje piepen naar hun kijkventje…

ik behoor dat kan u zien, regelmatig dan, tot de kaste der rijmelaars ja, dat u toevallig niet op eindklanken let of wellicht haat kan ik niet helpen dat is niet onder of boven de maat niet dat alles zo evenwichtig klinkt in mijn geschriften ik doe maar wat vaak zonder te schiften en denk vaak; goh, het loopt wel ergens ga verder…

De zolder was haar liefste plekje in schaduw voelde zij zich thuis verborg zich daar als in een kluis een voor een dichter lelijk trekje. Zij schreef gedichten met een streven haar grote doel heel arm te zijn haar naam een raadsel, dàt was fijn in onbekendheid door het leven. Haar doel bereikt, zij werd vergeten De muze werd haar enig…

Logge poten stampen door mijn slaap ik licht een oog terwijl ik gaap naar ‘t vliegend grijze monster het zweeft mijn blik voorbij landt met gulzig snuivende slurf op het weke van mijn dij ik gil en zie al koppen in de krant vrouw in bed geplet maar naast me klinkt het knorrig: mens… je maakt van een mug een olifant.…

de orgelbuizen dansen naar mijn pijpen zo bedenk ik maar en waarom niet ze staan sterk in het gelid de hele dag en week ik geef ze beweging en ontsla ze van gehoorzaamheid aan de verroeste toetsenist die kijkt over zijn bril naar het op en neer gaan van de noten hij is nu degene die tussen zijn tanden het alleluja sist…

De kriebels kruipen sluipend door mijn benen er vliegen fladdervlinders door mijn buik verliefdheid gaat tot in mijn lange tenen met open ogen loop ik in de fuik. Of blond of zwart dat kan mij echt niet schelen de vuige valstrik van de liefde lokt 't is kwantiteit voor mij; ik ga voor velen met lange broek of toch maar kort gerokt. Ik…

een naald scherp van aard vindt mijn huid; ruig behaard en teer van vel dat klein steekwapen glijdt dus geruisloos naar binnen, ongevraagd, dat wel een rode bel lijkt geblazen het duurt nog geen tel of in colonne stromen tallozen naar buiten en zijn niet te tellen het is duidelijk ze willen muiten met een pleister als wapen…