Alle inzendingen over lightverse

Ach die liefde, opwindend zo dichtbij, soms onbereikbaar, ver als de sterren staan, vaak niet met het blote oog te zien, maar als levend stof van licht voorzien, daarin zit de werkelijke zuurstof die ik dagelijks ademhaal, verdrink ik in de lust van de aangekondigde lentetijd, in zijn erotische armen wordt de zon langzaam warmer, het…

Morgen is misschien de beste tijd gisteren en vandaag is te vroeg met dromen vergroeid te raken in de zachte kussens in de geurigste contouren weg te duiken, gedachten-vleugels, horizon van twijfels zichzelf te moeten onderscheiden, pijn in de wiekslag van hoop te verdwijnen, groen in een malse ademteug laten ontluiken, mens te worden…

Soms is het schrijven een geluidloos janken Je doet echt alles voor de slanke lijn Maar ach, wat doet het vreselijke pijn Om voor een slagroomtaartje te bedanken Soms is het schrijven een geluidloos huilen Je volgt een streng dieet en dat is fijn Je zou een ballerina willen zijn Maar valt je telkens weer dezelfde builen Soms is het schrijven…

Mijn naam spreekt van de nonsens in de boeken het is daar waar de zombie toe behoort hij is, net zoals ik, van eendere soort alsmede het gehalte van de braakvis die ongewerveld, kieuwloos, zonder smaak is Nog onontdekt, volgens de evolutie, in dubio omtrent zijn constitutie drijft hij al minstens tien miljoen jaar mee anoniem, incognito…

ik hou van alle vrouwen lang kort groot klein of dun want je kunt hen net als het weerbericht heel vaak meestal zo af en toe wel vertrouwen het is daarom dat ik hen mijn lieve toverstafje gun alhoewel met eentje echt iets te lang en een andere iets te dik of zo eentje dun of klein moet je soms zo voorzichtig zijn voor die lange ben…

Ontken het maar, geen zee gaat ons te hoog Wie kent hem niet, de topklimaatontkenner in peiling stijgt de forumsocioloog de eloquente valse pianostemmer thierry twitter windbuilfilosoof Ontkent de spiegelstijging van de zee in alle toonaarden van n.a.p.... het circus jeroen bosch en ruttemans en timmerfrans, die oliedomme gans,…

In een blik als je mij met je ogen raakt wordt ik als kristal doorzichtig, transparant, tranen licht die hun oorsprong vinden in het moment van evenwicht, ze meanderen langs de hals en in de welvingen van de ziel, het voedt bloedbanen in een herontdekt gevoelsgebied, mondt uit in de levende delta’s van aller dromen, maakt euforisch…

Ziedaar hij waart weer rond de goeie herder de goeie koeienherder van het land van weidemelk en honing en zo verder hij melkt de koeien tot hij niet meer kan Ziedaar de koeien languit in de stal amechtig en in katzwijm voor het aambeeld en mill de melker denkt in elk geval dat geen der dames zich bij hem verveelt Ziedaar de goeroe…

Voilà, mon cher, hier is het dus, mais oui Vlak onder het gewelf ligt iets, mais qui? Is het een hij of zij op nummer honderd? Gereserveerd? Niet dat het me verwondert Zo'n kuil met baldakijn en oleander Graaft niemand voor zichzelf, maar voor een ander…

tijdens een voordracht voor een beslagen spiegel toon ik het achterste van mijn tong ook al beslagen…

Men houdt er van een wijntje en een trijntje van uilenspiegel in het schemerduister Van kattekwaad tot erger dan een geintje en wisselt confidenties in gefluister Maar ieder waant zich erfgenaam van reintje die nobel schalks vernedert in het bos Die cantecleer en tibeert houdt aan 't lijntje zo'n hypocriete schelm in…

Ontwakend in de nacht der kale dwerg Schuift Barre Voets de winterslaapgordijnen Ziet zilverwit het maanlandschap verschijnen De sluier der eclips schuift langs een berg Een sprong in 't duister liet de avond kwijnen In 't zenit van de top van 't ruggemerg De maanvloed keerde terug in de getijden En sprong van stond af aan op tilt…

Het is misschien volmaakt geluk, waar het al enige maanden aan ontbrak, dat hield ons vast in het onvolmaakte duister, bewoog door de ether en riep het over zichzelf uit, het lijkt wel of de winter de ogen sluit uit ongemak. Het wordt weer lente kennelijk te vroeg, wanneer we ons houden aan aantoonbare geluiden zijn de vogels…

Ik ben in een film geboren regie heb ik niet nodig, ik speel een soevereine held in elk verhaal, een script is overbodig , isolement van de verbeelding deel ik met mijn lief zonder haar gretigheid te verliezen, balancerend op de raakvlakken van zwart en wit , vrees de samenloop van ieder stuk op het schaakbord van haar Muze,herken…

Wat nou nee Je zit al dagen binnen Mijn idee Kom, wees nou niet zo bang Wat nou nee We gaan toch zeker winnen Ga nou mee We wachten al zo lang Wat nou nee Je hoeft daar niet te pinnen Kom nou mee We staan al in de gang Wat nou nee Heb jij er dan geen zin in Jeminee Ik jaag je niet op stang Wat nou nee We gaan zo echt beginnen…

Een nieuwjaarsviering daar hoort bij veel heil, geluk en denk aan mij maar het zou het goede overdrijven daar steeds mee aan de gang te blijven. Mijn wens is dus kort vormgegeven: 'denk vaak aan mij, maar dan heel even. En denken wij ook aan elkaar, dan wordt het vast een goed nieuwjaar!'…

Toen ze ooit samen vloeiden als een stromende beek in alle opzichten in hun bedding ongelijk tot in hun midden een steen viel hun wegen tijdelijk gescheiden, elk draaiend aan hetzelfde levenswiel door gedachten uiteengedreven, hadden zij veel en zoveel meer gemeen, ze vloeiden uiteindelijk ineen als twee druppels water, in het geheel…

Peter Brian Gabriel u weet wel van Genesis een groot pop artiest die vroeger eigenlijk engel zou worden bedacht zich echter kan later altijd nog zei hij destijds…

wie poëzie leest doet dat stiekem want wie wil er met een versje paraat worden betrapt nee dan de blinde die leest met 10 vingers terwijl niemand kan zien wat...…

Weet u niets meer te verzinnen dat van buiten komt naar binnen bespaar me uw plezanterie van tante Jo en Amélie de hersensplijtende migraine van uw dochter Madeleine en de zadelpijn van oma met haar onwelriekend stoma laat geen dierbare verwanten onverhoeds van d'achterkanten zich te midden van uw gasten plots ontdoen van drang…

Samenscholend op het speelplein spelen skeeleraars vaak samen Om te keten op hun skates scholen ze samen voor de ramen Leren ze ook samen spelen door te skaten op het plein Speelt het steppen ook een rol terwijl ze ketend samenspelen Skaten is een sport en skeeleren een spel voor op het plein Samen skeeleren en steppen…

Al zijn we sneller worden dan het licht technisch komen we dichterbij Venus en Mars gedreven door de sexy stroming in van wind joeg een meteoor het mensdom aan geperst uit de opwelling van een traan met de afmeting van een oceaan, dichtbij binnen handbereik ver bij ons vandaan, ironie van een dakloze die z’n plek nog zoekt, de ziel heeft…

Russische melodie. 'k Zou geen uurtje langer leven, Zo ik maar een touwken vond: Wilde er iemand een mij geven, Zo verhinge ik mij terstond! Ja, ja, ja, Wilde er iemand een mij geven, Ha, ha, ha! Zo verhinge ik mij terstond! Hier! ik zal een touwken geven, Slinger 't uwe hals maar rond! - Faalde er nu geen spijker neven,…

Filosofie, ook leuk Waar dient het leven voor? Wat is instinct En waar komt het vandaan? Ach, zulke vragen zijn Onbeantwoordelijk (Dit adjectief - Zou het mogen bestaan?) ------------------------------------ uit: 'Zeslettergrepigheid', 2009.…

Ik ben dol op fietsen als mijn wielen flitsen en gensters schieten in de zon iedereen moet fietsen naar de zon en naar de zee want een fietser is tevree ik ben dol op fietsen vrij van lage listen en mijn rotteevee geen vrouw kan mij nog klissen want ik wil mijn fiets niet missen voor een zoen of voor wat rozengeur ik ben een…

als de tijd voorbij gaat en ik sta onbeweeglijk stil neemt ze mij toch mee ook als ik dat niet wil als de rivier op haar stroom merkt dat ik mijn tijd verdroom liggend in een bootje neemt ze me ongevraagd mee en in het ootje al deinend op haar tocht naar zee als ik in een ballon vaar en naar een gewenste kant gebaar omdat ik het daar…

aan Levi Weemoedt kan ik werkelijk niet tippen wat dat betreft ben ik een amateur de woorden die ik braak tussen de lippen krijgen bij Levi veel meer kleur…

Mein bratwurst ist gefallen Luid snikkend loop ik rond Daar ligt hij in de blubber Eenzaam stervend op de grond Rust zacht, mijn arme bratwurst Toch kan het nog erger zijn... Toen ik gisteren stond te jodelen Viel ik in een diep . . . . . . . . . . . . . RAVIJN.…

De wereld heeft pareldauw op haar gestifte lippen, elke morgen een vast ritueel met een oogopslag waarmee de dag begint ook sensueel, het uitpakken van geschenken, ieder krijgt z’n deel, vast verrijkt door geven om te nemen, om een verrassende gelijkenis te zijn, alleen verhult met zinnelijk ongeduld verweven om in elkaar op te…

Van kindsbeen leerde ik al van mijn tante Klassiek en romantiek, van alle kanten, Een serenade, liefst van Trio Dante, Geen operette van Joost Belinfante Maar strijkmuziek, het tweede deel - andante - Van Mozarts Sinfonia Concertante Ach leefde zij, dan bracht ik pede stante Die nachtmuziek als ode aan mijn tante…