Alle inzendingen over humor

de Graaf van Merode is fijn gebouwd maar mist de fierheid zo node hij gaat te paard naar Lisse om een schoonheid te vinden hij kan het vrouwelijke geenszins missen maar geen enkele dame wil zich aan hem binden hoe hij zich ook laat coifferen dan wel kleden volgens de laatste snit het ontbreekt hem aan pit de dansvloer te betreden…

Twintig nummers onderscheiden wonen twee mama-meiden. Ergens tussen die twee woont gedwee een kunstenaar schoon van leden, wat aanbeden. Als het heerschap buiten is rijden die twee meiden met drie werf fietsbellen om elkander te vertellen dat meneer te bezichtigen is. Komt die ander even uit der tentje piepen naar hun kijkventje…

ik behoor dat kan u zien, regelmatig dan, tot de kaste der rijmelaars ja, dat u toevallig niet op eindklanken let of wellicht haat kan ik niet helpen dat is niet onder of boven de maat niet dat alles zo evenwichtig klinkt in mijn geschriften ik doe maar wat vaak zonder te schiften en denk vaak; goh, het loopt wel ergens ga verder…

De zolder was haar liefste plekje in schaduw voelde zij zich thuis verborg zich daar als in een kluis een voor een dichter lelijk trekje. Zij schreef gedichten met een streven haar grote doel heel arm te zijn haar naam een raadsel, dàt was fijn in onbekendheid door het leven. Haar doel bereikt, zij werd vergeten De muze werd haar enig…

Logge poten stampen door mijn slaap ik licht een oog terwijl ik gaap naar ‘t vliegend grijze monster het zweeft mijn blik voorbij landt met gulzig snuivende slurf op het weke van mijn dij ik gil en zie al koppen in de krant vrouw in bed geplet maar naast me klinkt het knorrig: mens… je maakt van een mug een olifant.…

de orgelbuizen dansen naar mijn pijpen zo bedenk ik maar en waarom niet ze staan sterk in het gelid de hele dag en week ik geef ze beweging en ontsla ze van gehoorzaamheid aan de verroeste toetsenist die kijkt over zijn bril naar het op en neer gaan van de noten hij is nu degene die tussen zijn tanden het alleluja sist…

De kriebels kruipen sluipend door mijn benen er vliegen fladdervlinders door mijn buik verliefdheid gaat tot in mijn lange tenen met open ogen loop ik in de fuik. Of blond of zwart dat kan mij echt niet schelen de vuige valstrik van de liefde lokt 't is kwantiteit voor mij; ik ga voor velen met lange broek of toch maar kort gerokt. Ik…

een naald scherp van aard vindt mijn huid; ruig behaard en teer van vel dat klein steekwapen glijdt dus geruisloos naar binnen, ongevraagd, dat wel een rode bel lijkt geblazen het duurt nog geen tel of in colonne stromen tallozen naar buiten en zijn niet te tellen het is duidelijk ze willen muiten met een pleister als wapen…

Als verse melk vult ochtendlicht de blauwe beker van de nacht een lage maan, opgejaagd door joelende kinderen, gooit van een afstand wat bleke stenen naar de zon alvorens achter groene heuvels een veilig heenkomen te zoeken, de kinderen drinken door gouden rietjes hun welverdiende morgen.…

denk niet aan mij als je ruikt aan bloesem na een malse bui vergeet mij als je hooi ruikt in zon of wind op het veld gedroogd ik ben een mens in de rui al even door de aanstormende ouderdom gedoogd zie mij als gerijpte vrucht zoet, zuur of beurs. als bon vivant of kneus of het bruine loof van oude eiken mag ook een grijze wolk…

twee vogels roddelen op een berkentak geniepig op een muurtje in de achtertuin loert een kater of ooit een kat behalve vogels ook nog roddels vrat.…

je spieren stevig een goddelijke borst het kloppend hart goed zichtbaar in de spanning van je hals je schouders geven mij vertrouwen wellustig wil ik van je houden je ogen zacht en dromerig lippen gulzig naar de zachtheid van mijn mond strelend langs je hals en borsten vrijen we vol overgave naar totaal fel is het spel…

wraakzuchtig ingestelde ex-partners zijn gelocaliseerd Afdeling Webbeheer heeft ze electronisch in de peiling lichtjes branden alsnog bij blind stemmen zonder lezing deze reacties zijn als van webrobots gediskwalificeerd vreemd die ex-'en met reacties als door wespen gestoken voor de Redactie is nu een nieuw tijdperk aangebroken er is geen…

in een verschrikkelijk ogenblik op een onheilspellend uur sloeg ik - blind van woede- de Friese staartklok van de muur daarna veegde ik resoluut met mijn linker mouw - in een vloeiende beweging- de antieke pendule van de schouw nu lig ik gebonden op een bed mij onnoemelijk te vervelen soms opent een wrede zuster het raam als een beiaardier…

Hier liggen we op het nog warme gras omhoog te staren er vallen zóveel sterren het is alsof het donker de aarde in een hand houdt om wanhopig in de sintels van je hart te blazen ik strek mijn vlammende armen naar je uit teneinde het ijs van je schouders te doen smelten maar zelfs met vereende krachten krijgen de nacht en ik…

Machtsstrijd der Titanen lezer snel begraven 'wie wint vandaag de prijs!' riep menigeen in`t gesloten dichtpaleis toen pas de dichterij begon, `t ging hen als Napoleon die won ook altijd maar de strijd doch éénmaal kwam een and're tijd en ging ons Napje naar de maan juist zo zal `t ook hen vergaan.…

Bladeren breken de vrije val van het zonlicht, hun schaduwen dwarrelen neer op het bospad en plotseling lijkt de vrouw aan mijn zij op een gevlekte panter. Terwijl ze me grommend op het mos trekt zie ik nog nèt het knipogen van de boomkruinen.…

Een ponnetje is niet nodig en een hempje evenmin, het dekbed onder het bed gesmeten ik duik er in m'n blootje in. Ik zweet uit elke porie wist niet dat ik er zoveel had veel te warm om iets te doen wat zeg je ? ............. nee, vannacht niet schat.…

jan was simpel, maar heel dapper en toch doodsbang voor een kapper want zo'n vent had in 't verleden jantjes lip haast afgesneden daar die slager, na het knippen nog wat haartjes bij jan's lippen met een scheermes weg wou snijden maar dat scherpe ding liet glijden en daarna de diepe wonde met wat plakband had verbonden waardoor jan, niet…

sinds dagen blaft een hond tegen de hitte op de villa is potdicht de eigenaar aan zee het hek is op slot de buurvrouw brengt hem proviand en water maar hij denkt al aan later als de villa niet meer potdicht is als zijn baas niet meer aan zee is als het hek niet meer op slot is want ofschoon er valt te kluiven en de buurvrouw kortgerokt…

Typisch tropisch kiwisch hoe la la la smullen voelen sappig doe la la la meloenachtig prachtig bijtig troela la la la lyrisch lychee lust mij en hoe la la la banaan fetisj met chocola la la la kokosboom cocotte Mon Dieu! lekker fondue heerlijk blasfemisch leusethisch medisch SOA la la la la la la SOA schatje! SOA la la la la la SOA…

er was eens een lichtgetinte jongen uit het noorden van een zwart continent en die had het op zijn heupen daar droeg hij dolgedraaid en doorgeladen enige millimeters uit het lood geslagen voltreffers schoot op alles wat christelijk was en raakte per ongeluk, per ongelijk zijn eigen god dan denk ik alla, dat kan gebeuren, toch ?…

minister Zalm heeft weer een idee het hoofd van Beatrix moet rollen voor het 50-jarig Verdrag van Rome Zalm, een vis met grappen en grollen hoe lang is dit idee al gaande deze flauwekul kost ons weer miljoenen ik vind het daarbij eerlijk soms heerlijk het eurohoofd van Beatrix te zoenen "kop of munt" is er straks niet meer bij je gooit…

Een wolkenvuist beukt de horizon bloedrood de avond valt op het canvas van de zee en in Arnemuiden slaat de klok nèt te laat.…

Oh zonnescherm, oh zonnescherm wat zijn je strepen koen ik zag je bij de buren staan met een plastieken jasje aan oh zonnescherm, oh zonnescherm ik gloeide langzaam groen oh zonnescherm, oh zonnescherm wensend dat ik jou had - omdat die hete ploert gemeen me constant in mijn bakkes scheen- oh zonnescherm, oh zonnescherm heb ik jou snel…

Annie heeft een nieuwe jurk gekocht rond haar borsten veel te strak ze loopt wat houterig van ongemak had liever toch een korte rok gekocht doch 'had' was echt niet meer ter sprake moet het hier en daar mee doen 'je bent zo plat als wat' zegt Koen 'laat je moeder het wat open haken' zijn schoonmoe wil alleen maar breien met vier pennen…

de buren aan de overkant schuiven hun ijzeren gordijn open ze wijzen naar de zolder ik hoor de gedempte snik sta op een drempel van arduin de poort zit klem het scharnier kraakt onder schilfers van roest een koevoet klauwt in een kier even spaar ik mijn adem klim dan langs een regenpijp omhoog een bonobo met een opstoot van hormonen…

de beproefde rechten in de leer verkeren bij het huidige weer hevig geestelijk in den nood hun Heer in zijn voorzienigheid voorzag geen zondagse mogelijkheid tot zich ontkleden van zwart boven ondergoed ter luchting van de leden laat staan eens wuft uit baden gaan thans is er schand een geformeerde dame uit mijnsheerenland met enkel…

in de vrij met regen en de karekiet hoorde jij in Nieuwkoopsch riet eerst Piet de pruimekopparkiet toen Arie de krijtwitte kanariepiet ik zei leuk schat geniet maar ook zo heet ik niet…

Wat is dat met dat drijfzand en dat beknibbelen? Zijn dat de hoge heren die zo graag de eerste plaats bezetten, en daardoor zelfs niet meer op wat fatsoen gaan letten? Ik snap de humor wel maar voel de pijn ook steken; de een wil voor de ander niet in sterrenglans verbleken... Ach lieve heren, welk belang heeft toch die eer voor even, Je…