inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 18.591):

Mijn trein

Terwijl het landschap voorbij suist
De bomen me slechts even kunnen zien
Gebouwen slechts een ogenblik kunnen knipogen
Raast mijn trein op weg naar huis

Koeien kijken in de wei
Schaapachtig naar mij in het raam
In hun ogen zie ik mededogen
Zij zijn buiten en zij zijn vrij

De brug die draagt mijn trein met moed
't is zo voorbij, maar 't is even zwaar
De trein is weer voorbij gevlogen
Dat ging weer goed, 't gaat altijd goed

Het station wacht rustig, maar op z'n best
Geen enkele haast, de tijd staat stil
Gepoetste rails, gekamde bogen
Waar zou de trein zijn zonder de rest

Schrijver: spablue, 17 november 2006


Geplaatst in de categorie: humor

1.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.896

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)