Alle inzendingen over psychologie

Wat geluk is, Vraag je mij, Geluk, gewoon Geluk, zo onbeschrijflijk Dat het op een vreemde Manier realiteit kan zijn, Zo werkelijk dat ik er Zelfs in kan wonen, Soms ver, soms onbereikbaar, Soms niet meer te achterhalen, Maar alleen nog te vangen In de woorden van dit gedicht…

Naast huizen Van gebakken steen, Naast hofjes Met drempels En hinderpalen Steek ik dit Ene brugje over En kom langs Opspringende Fonteinen die Het leven, mijn Leven en dat van Jou bezingen, Terecht in een Onvermoede hof Van Eden - wuivend Riet, kwinkelerende Vogels van allerlei Soort en pluimage Die de vrijheid…

hou me vast met handen van de nacht en laat dit eeuwig duren want morgen nog voor duinen aarde worden treurt de dageraad langs grijze wangen vederloos en onafwendbaar met om mij heen de lage stilte van een dichtgegroeide dag hou me vast in het voorbijgaan en draag het ruisen naar verlangen avondblauw, naar wie ik ben de zee…

Lief mongools Mensenkind, Dochter die Drieendertig Jaar mocht worden En die met al Haar beperkingen Ons kon leren Hoe we het beste Ons leven konden Leven, leefbaar en Waardevol, door Woorden te gebruiken Zonder bijbedoelingen, Woorden die zonder Omweg rechtstreeks landen In het hart…

Stil en innig in jezelf Tevreden zit jij daar Aan dat tafeltje In dit goedbeklante Café, kijkt met Rustige ogen om Je heen, zonder Iemand van ons In het bijzonder Gade te slaan Balpen gedurig In je rechterhand, De linker om het Viltje gevouwen Dat de barman je meegaf Als herinnering voor later Aan deze dag, aan dit ogenblik…

boven water blinkt een witte boot het zeil schiet groot de hoogte in, zijn giek verstart door windloos snelheid zoeken onder hoeken in zijn koers verschiet de zon in vlekken op het meer maar elke keer verlangt de schipper weer dat zijn klipper knopen telt het spel der tijd vergaat allicht toch ook een keer voor deze held…

Jarenlang verafschuwd Als onmenselijk Paardenmiddel in De psychiatrie, heb Ik hem in mijn Behandelprogramma Weer opgenomen - Als alle medicatie die ik Maar heb niet blijkt Aan te slaan besluit ik Samen met jou je hersens Te resetten, vertel je Dat geshockt worden Heftig is - Na vier behandelingen Vind je jezelf Langzaam…

Stemmen hoor je, Zeg je tegen mij Die jou vertellen Wat je moet doen, Dingen die je Helemaal niet wilt - Brein geprogrammeerd Vanuit de ruimte Dankzij de chip Die volgens jou Onomstotelijk, Onweerlegbaar, Ingebouwd is in je hoofd - Ik neem je serieus, Ik ben je dokter en Jij een mens als ik Ga samen met je Naar 't…

we hebben elkaar ontmoet aan de buitenkant je bracht de zee en tussen gesprekken door het blazen van de boten omdat er op dat moment geen woorden waren of te groot of te klein we draaiden naar de duinen het pad dat, ook in schaduw, oud had kunnen worden was ik, of jij al gestorven bleven we staan in alles wat er te weinig was…

Had er nog nooit Van gehoord, hooguit Als een huis een Andere eigenaar Krijgt en aan hem Wordt overgedragen - Maar dat jij de Mens bent op wie Ik mijn diepste Roerselen projecteer, Dat jij mijn Overdracht bent Die mij het leven Redt, dat zie ik Nu pas, nu jij Mijn leven gered hebt En aan het begin Van mijn nieuwe leven…

Ben gewoonweg te rationeel Om zo maar in een hemel Te kunnen geloven - Mijn verstand zit me Daarbij in de weg - Maar in diepte Geloof ik zeker, Diepte die doordringt Tot in de kern van Mijn bestaan, die Mijn leven leefbaar Maakt, ook in deze Donkere depressie Die me brengt tot In de krochten van De menselijke ziel -…

Lijden loutert Zegt de komiek Die tragisch aan Zijn einde lijkt Te komen - is dit het Leven dan, de mens Die eenzaam of verbonden Is, somber of gelukkig? Het leven niet meer Dan een verzameling Van samenzijn en gemis?…

God heeft niet Voor niets ons Zo geschapen dat We niet steeds Onszelf aan hoeven Kijken - hoe we Er daadwerkelijk Uitzien bepaalt Onze medemens, Die naast onze Lichaamstaal vooral Ook onze gezichts Uitdrukkingen Feilloos registreert Dus weet ik het Zeker: Wat ik in De spiegel waarneem Is niets meer dan illusie…

Zie de grootsheid Van de bergen voor Me, met daaronder Peilloze diepte, Rotsen met tot Op het hoogste Punt nog onverwachte Plantengroei, Ondenkbaar, maar Wel degelijk zichtbaar Mooi, zo mooi, Adembenemend mooi - Zo is het schitterende Landschap dat zich aan Mijn ogen ontvouwt - Aantrekkelijk, en Tegelijk maakt het Me…

Lig te soezen Slaap nog half, Beetje wakker Met gesloten Ogen als jij Binnen komt En ik het daglicht Langs mijn dichte Ogen voel gaan, En is het jouw Liefde die me Aanstoot in de Morgen om vol Vertrouwen deze Dag weer in te gaan…

Onuitgesproken woorden vol boosheid en verdriet waar blijft die grote bevrijding want vergeten kan ik het niet…

Vele soorten angst Kende ik al in Mijn leven Maar doodsangst, Wat is dat - Ik voel wat Het zijn kan Als ik in dat Gat kijk, In de diepte Waar niets meer Is en waarin ik Onzichtbaar klein Verdwenen ben…

Vandaag leg ik het af, dat dode een schoenendoos is groot genoeg begeesterd bijna ontbind ik mijn naam van alles wat op liefde lijkt.…

Op het kerkhof van Verloren dromen Worden graven Onaangekondigd Geopend, niet Door justitie Of door een Ander onbelangrijk Orgaan, maar helemaal Vanzelf, helemaal Uit het niets, En zie ik uit Het donker licht Dat uit de aarde Groeit, dat mij Het licht laat Zien waarin mijn Toekomst ligt…

Waar doorgaans op De konen van gezonde Boerenzonen een Rijpe appelglans Te vinden is, ben Ik die boerenzoon Die van kleins af aan Met angst en schuld En schaamte werd Opgevoed - allemaal Bedoeld om het leven Dat mij ongevraagd Gegeven was te doorstaan Altijd on the safe side Dan zou het waarachtig Wel gaan - tot dat het…

Donker dat Mij vasthoudt Tot ik deze Tunnel verlaten Heb - na minuten Die eeuwen zijn Zie ik in het Groene land Dat mij omgeeft De eeuwig grazende Koe, die het leven Beter verbeeldt Dan ik het ooit Verbeelden zal…

Loom loop ik Door de late Avondzon aan Het einde van Wat een dag Is geweest, Een dag in mijn Leven waar ik Moe maar voldaan Op terugkijk - Boven mij het Ruisen van Blaad'ren die Zachtjes zwijgend Mijn waarheid Fluist'ren van Eeuwige geborgenheid…

er stond een vogel op een paal één vogel maar en verder was er niets; ik telde overkanten langs de lijn- geen één hetzelfde slechts het zijn der bloemen kleurde vaag mijn tas verdroeg gestaag de zwaarte van een lome dag: haar buitenkant verstoft van binnen lag een oud gebaar zwaar ademend benam ik haar gewichtig wat er lag…

Leef in een tijd Waarin alles super Is, ook al is het Nog zo gewoon - Toch maakt het Me wel eens bang: Het verschil tussen Super en bagger is Tegenwoordig maar Ene millimeter lang…

De straat is leeg geen zichtbaar licht dat tussen stap en donderklap mijn gebeden verhoort. Onzichtbaar tussen momenten groot en klein op de grens van reiken mystiek te zijn.…

en zo verdwijnt de avond weer in woorden het gaat niet verder meer dan de harde oppervlakte en het mes dat de riemen snijdt van mijn eiland -op slot- in de hoek van de kamer ik haal mijn portret van de muur missen doe ik je al lang niet meer ik zou niet weten hoe…

Probeer mijn aandacht Er bij te houden Ceremonie in een Aula die al voor De zoveelste keer Afscheid neemt van Een mens die bestaan Heeft, geleefd heeft Op deze aarde - en is Het niet de toespraak Van hem die haar lief Was die mij in vervoering Brengt, maar de scheefzittende Kous van haar die voor Mij zit die me totaal Van…

Nu zij die mij Gebaard heeft Dood is, door dementie Naar de overkant getrokken, En ik als zoon en dokter Haar hersens onderzoek En de rapporten van Collegae lees in die Overbekende Latijnse Benamingen - besef ik Dat ook mijn moeder Stof was waarin ik jaren Lang gewoond heb - en zie Mijn eigen definitieve Afwezigheid - want…

in de bijeengeraapte dag verschool zich -een moment alleen wonderlijk hoe zonnevlekken lichtloos rijgen hun kleur slechts wit, hun vorm verweven met de tijd het spijt me dat er veel te kort is, maar mijn tellen zijn secondes die er echt toe doen… een zoen een lach en oh, zoveel verwachting kleiner nog dan weerloos droomt hij in…

Klein, klein mensenkind Op wie zo lang in liefde Werd gewacht, maar dat Aan het leven in de Buitenwereld niet bent Toegekomen, alleen de Reservebank hebt warm Gehouden in het warme Donker van de moederbuik, En toen je werd geboren Je mensenleven had Verloren aan een wereld Verloren in schuld - Onbegrip en tranen, Oneindig…