Onmacht
De schaamteloosheid van de onmacht,
verminkte tijd verruil ik met een open plek
verbannen naar deze rustplaats, waar
een zonnestraal zich verveelt in mij
herinneringen van geruis uit het heelal
vervalt in de moedwil van gedachteloosheid.
Tot de vuurtoren met inscripties weer verrijst
malende wegwijzer naar de draaikolk van fortuin
naar de tegenovergestelde richting wijst
van de waarheden in vonken vloeibaar licht.
Het heden waarin ik struikel, dunne waslijn aan
de horizon, die gisteren gespannen is, schrikdraad
waaraan snippers schaduw hangen, ik spartel
tegen, verlangen naar de engel die de adem stokt
en klapwiekend terugkeert op zijn schreden.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 20 september 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie