Alle inzendingen over actualiteit

jij hebt geen spiegel nodig om te weten wie je bent na de eerste ademtocht was jij jezelf bekend de traditionele ijkmomenten kleden jou zonder verrassingen de spiegel geeft een vergelijkbaar opponent ogen en lach zijn geen voorbijgaande zaken zij laten in jouw bestaan aan alle anderen hun heerlijke warmte na jij hoeft niet…

De avondzon verdwijnt langzaam aan de flanken staan loten met de jaren stevig verankerd rond een weerbarstig bastion haar schemer twinkelingen in half blind geworden ogen verraden een pittig karakter een lang uitgebloeide boom ontfermt zich nu (stok)stoïcijns over rijp gegroeide vruchten.. vier maal vruchtdragend, vijf maal smaakvol…

jouw stem kent het hele alfabet je hebt het vaak in sierlijke letters opgezegd ook droge teksten komen vloeiend uit je mond omdat jij de scherpe kantjes al hebt afgestompt jouw intonatie heeft iets speciaals als je met familie praat dan komt het zangerige van de streek naar boven generaties van leven gaan een aantal…

tranen schuren voordat water en modder de beddingen plamuren van de emotierivier waardoor later gras toch groener dan dat van de buurvrouw lijkt ook omdat haar hulphond bijt weer ben ik verdwaald in de wereld van weleer maar zij geeft mij geen voldoening meer onrust hangt aan muren te verstoffen omdat tijd te lang heeft stilgestaan…

wat is leven precies Wat brengt ons leven Dat is ook een schitterend gegeven nu deze tijden blijf ik glijden op de gedachten van mijn jeugd wat had ik het als kind toch mooi precies die plooi dat komt nooit meer terug daarom ....dit gedicht Nu vlug…

vlammen en vuur het rookt en ruikt uit de hel naar ontploffend kruid maar jij lacht zwaait de deur van het oude jaar dicht zodat het verstikkend geknal verdwijnt en de nieuwe wereld verschijnt de oude gewaden zijn afgedaan in het eerste licht van nieuwjaar dat met schone lei en lucht de overgang draagbaar maakt wij zijn begonnen…

We gaan het juichend meemaken. Mensen gaan weer leren kijken. We zullen oorverdovend horen. De meerderheid zal luisteren, naar de schreeuw van Bruls. Laat vuurwerk in harten branden. Laat opnieuw aangestoken licht, in blindgeworden ogen zien.…

We leven in een eigenaardig land Met uiterst vreemde en antieke wetten Die liefdevolle ouders het beletten Hun kind te helpen als het is gestrand Je vult een doos, een tas, een zak of mand Met boodschappen en maakt zo korte metten Met armoede en povere budgetten Het hart dient het te winnen van verstand Helaas we zitten met een Scrooge die…

Welkom 2021 we laten 2020 achter maar koester ook de mooie dingen omarm het nieuwe wat er ook gaat komen blijf geloven in je eigen dromen ga er voor met nieuwsgierigheid verdraagzaamheid liefde gezondheid (een must) minder stress meer levenslust dat maakt het leven voor jezelf en anderen zachter. Voor iedereen die het leest!…

Nu we weer een nieuw jaar zijn begonnen en veel mensen nog slapen omdat ze gisteren, ja vorig jaar, nog laat moesten vieren, stuur ik jou nu al maar mijn beste wensen. Wat kan ik wensen? Dat we corona mogen vergeten en alles wat daarmee te maken heeft of wat het heeft veroorzaakt? ja, maar mocht toch ook wat van het mooie blijven leven:…

het eerste licht verpest door illegaal vuurwerk het zicht op een pril en stil begin van het nieuwe jaar die rust was even veelbelovend daarna schudde aarde als vanouds zijn grondvesten van beton en aangevreten hout beloften in de randstad zijn het topje van een ijsberg vol sterke verhalen waarbij ieder uit die deal vooral…

De ballen in de doos, de boom verbrand De kaarsjes uit, de glazen afgewassen Ik laat mij door het nieuwe jaar verrassen Al liggen er wel zaken voor de hand De woorden bij de koffieautomaat Verkiezingen en vaccinatiegraad…

Deze laatste dag van het jaar, zal de eerste worden en zijn, van Vandaag DE Dag. Een nieuw begin. Vandaag is nooit anders geweest, dan ook gisteren en morgen was. Oudjaarsdag en nieuwjaarsdag, ze zijn niet anders, dan vandaag. Pluk dan DEZE dag. Laat ons vieren. Elke dag.…

zij draalt op de hoek van de straat voordat zij rechtsaf en voorlopig uit zicht gaat een zwaaiende arm en een wuivende hand de haren een chaos nog net voor de spiegel tot orde gekamd een afscheid zoals van het oude jaar haar terugkomst vol blijdschap in een weer stralend nieuwjaar haar bagage is niet vergeten het was…

Een jaar van afscheid en van rouw Een jaar van hitte en van kou Van afstand en van eenzaamheid De mensen raakten zoveel kwijt Een baan, bedrijf of gezondheid Het virus kent geen barmhartigheid Te lang geen knuffels en geen zoen Een heel jaar lang, ‘t is niet te doen De intensive care ligt alweer vol Een zwart scenario protocol…

Je staat nog op mute, ik zie in beeld dat jij mij ziet. Die vele pixels die contact willen, ik zie de onzekerheid en verdriet. Maar ik kan niets voor je doen, je staat nog op mute.…

schaduw opent geen deuren als lichtval de toegang verblindt jij had dat als kind al want in een stralend arriveren schudde niemand eigen veren zij pikten allemaal hun graantje mee op het feest van gezien te worden op te vallen tussen alle toch had ook jij zo af en toe een dipje in het glanzend aureool als een valse toon…

Booischot 1969. Zon hangt in de haag, zijn spuug druipt en glinstert. Wit linnen kraakt strak rond de moederdraad. Het maakt het. Vóór de mensen was er blauw. Daarna het rood van de tong en meikevers. Het solfert zonder lucifer, de stank wordt essence van lucht en Union Match. Keverpootjes schieten telkens weer uit het doosje. Snel, doe het…

je smalle voeten veerden op het gras dat opkwam na het raken om zonder dauw jouw kunst in een lichtere variant groen na te laten jij schreef vrijheid in gebondenheid van het gazon wij lazen uit jouw prints hoe sierlijkheid zich met jouw motoriek op subtiele wijze verstond jij sloot af waar je begonnen bent met een heerlijke lach…

ik heb een nieuw fotoboek gepakt waarin ik jou op het gladde papier visualiseer in een paar spraakmakende scenes zoals de boom die jij vasthad aan de bast met die lange treurende takken en jij hoopvol kijkend naar het nest waar de kleinen wachtten het bankje dromend aan de vijverkant met waggelende eenden en voorbijgaande benen…

nog zijn we druk om het puin en maatschappelijk schuim van maanden weken en dagen te ruimen uit het afgelopen jaar waar chaos voor niet aflatend nieuws heeft gezorgd holde de menselijke meute kritiekloos agressief vol adrenaline achter hen aan door een snelle en gruwelijke manier van verslaggeven wist men zich verzekerd van…

Ik rol een nieuw jaar in, da’s waar, maar hoe kan ik 2020 echt afsluiten, want na dit volstrekt vreemde jaar mag ik nog steeds niet naar buiten. Een virus dat wereldwijd rondwaart en ons in eigen huis doet kluisteren, oud en nu ook jong, niemand spaart, we moeten naar de virologen luisteren. Dan zijn er nog de talloze specialisten, die…

Er ook aan de langste tunnel ooit een einde komt met licht dit de laatste dagen en de laatste uren zijn van een jaar dat voor het einde zwicht, er plots wat zon verschijnt op een winterse dag en de kou doormidden snijdt, dat er altijd iets overblijft van gisteren en van toen om te bewaren in een schrijn van herinnering wanneer we straks…

Ooit lang geleden liep ik vrij Toen kwam zij voorbij gestreden Als hartendief verschenen, Kandidaat waren velen Wachten deden wij een kans om haar te stelen Kwam zelden voorbij Plots was zij verdwenen, Een roos gekregen Niet van mij Ik blijf vrij Een ding vergeten Mijn hart gebeten vrijheid behouden Eenzaam gebleven…

Het is kerstfeest vandaag. De dagen worden langer. Kerken leger dan leeg. Overal is het stil. De vogels rondom onze tuin, worden nu niet overstemd. Ze fluiten, piepen en koeren. Ze voelen hier de lente al. Nooit is het rondom ons huis, zo prachtig mooi geweest. Ik geniet vandaag in onze tuin. Vogels beleven vogelkerst. De vrede is neergedaald…

kon ik je maar vangen mijn lieve droomprinses je immer rode wangen geen huis of thuisadres ik lig hier maar te draaien te woelen maar 'k wil slapen mijn geest blijft twijfel zaaien dus tel ik dan maar schapen de ochtend valt me zwaar en Jezus werd geboren geen feest tesaam dit jaar want 't leven werd bevroren!…

Ons kikkerlandje kent veel virologen Het lijkt wel op een virus onderhand Ze weten van de hoed en van de rand Hun oordeel is doordacht en overwogen Ze zijn hier nog beroemder dan de Paus En heten allemaal Ab Osterhaus…

Het licht dat binnenvalt door kieren die haast gedicht zijn door verdriet, het zal gaan groeien tot de ochtend en kleurt de lucht reeds rozerood. Een Kind kwam om ons leed te dragen al is het klein en weerloos nog, het doet een nieuwe toekomst dagen en doet ons zingen in de nacht. De herders kwamen naar de kribbe want zij hebben het lied…

Ik haat die zin. Het is een leugen met een strikje maar we horen hem graag, soms liever dan te moeten vaststellen dat het leven niet alles brengt wat werd gehoopt. Wat nochtans waardevolle verhalen zijn. Toppers die een steile klim hebben gemaakt, zijn inspirerend. Maar ook mannen en vrouwen die zijn moeten afdalen tot de bodem weten veel…

In het gareel met die kapjes In supermarkt, in trein Begon ons eerste toneel met 't bedekken van ons naakt lijf? in hoeveelste bedrijf? Nu moeten w' ons nog meer verstoppen Hoe dat te verkroppen is dit onz' eigen schuld zo omhuld te leven? Wie of wat maakt ons wakker? We zijn stakker, ons alsmaar strakker harnas dicht en verlangen naar…