Vertroosting
Mei en hagelstenen
in mijn hoed
verhinderd
storm hem op te tillen
de woeste wind schuift
donkere wolken open
herinneringen en intens verdriet
dat in vormen
en in linnen dringt
mijn steun
en vertroosting
tussen de muren die ik in die
jaren achterliet
de glibberige aarde voelend tot
onder mijn voetzolen
ik zet mijn kraag op
en loop langs de bomen die wachten
op de vogels die komen nestelen
en broeden
denkend dat ik blij mag zijn
dat ik nog besta
Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl
Schrijver: eliZe Augustinus, 26 mei 2021
Geplaatst in de categorie: actualiteit