4731 resultaten.
Bespiegeling
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
481 Niet minder dan niets staat ons te wachten.
We leiden in eindeloze ontkenning
ons rusteloos bestaan, zonder gewenning
aan verveling. Het eeuwige smachten
naar meer. Al die slapeloze nachten
weerspiegelen dwangmatige verkenning
naar zingeving van dit bestaan. Verlenging
van inzicht hoe nutteloos gedachten
zijn, gezien in het licht van het…
SLAPEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
466 Een nachtje slapen
maakt je een dagje ouder
een nachtje overslaan
twee!!!…
De stenen die ontwaken
netgedicht
3.6 met 11 stemmen
537 Daar sta ik dan
op stekelige grond
op weg naar ergens heen
de rechterkant lijkt bloedeloos
de linkerkant van steen
..
plots zie ik
de stenen die ontwaken
en wijzen naar mijn weg
de vogels die me roepen
tezamen op een zelfde weg
..
lichter loop ik
langs zeven sloten
gelukkig zie ik ze nu op tijd
ik waag een sprong en loop snel door
naar…
ik-loos voor een moment
netgedicht
3.9 met 16 stemmen
637 Als de wind is gaan liggen
en de stilte naar me roept
de wereld door lijkt te draaien
mijn geest om antwoorden roept
..
terwijl alles draait
om zijn eigen as
ben ik vergeten
wie ik was...…
Ieders kruis
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen
610 De eenzaamheid noopt ons tot nadenken
en leert ons, in onszelf gekeerd
wat de mens kan schenken
wat de wereld ons verleerd heeft door
misleiding, straf of schuld
Mens, zoekt naar de waarheid
en onderscheidt het goede van verkeerd
Weet wat u te wachten staat,
als het om beproeving, dood en ziekte gaat
Het kind in ons weet alles beter dan…
een dag, zomaar zachter
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
654 vandaag wil de dag zich niet vertalen
zelfs de wind lijkt niet te ademen
ik wandel verder
probeer de kleuren te begrijpen
en hoe het kan
dat ik besta
nu
wanneer het leven zich afkeert
van toeval, de ronde
van het najaar zich rijpt
tot anker
niets het tegenovergestelde
staande kan houden
en daardoor, even vreemd,
een reden geeft
tot verlangen…
relatief
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
422 traag trekken wijzers
kringen rond hun plaat
duwen met zacht geweld
de tijd onomkeerbaar
vooruit
soms lijken minuten
uren te duren
dan vliegen ze weer
op jetski's
voorbij
tijd verglijdt in eeuwigheid…
inzicht
netgedicht
3.5 met 13 stemmen
509 een muur bouwen
tegen de buitenwereld
beperkt vooral
je eigen uitzicht…
Hoe men de tijd goed doorkomt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
556 Zie je niet?
Snap je niet?
Begrijp je niet?
Vergeet het nu, want er is veel meer
Meer dan al het weten
Context is zo nodig
Zoveel is overbodig
Stop met praten, hoorde je het zingen?
Consumeer
De samenhang der dingen…
Geloof
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
375 Ik vleugel kleuren in dit paradijs
waar iedereen afhankelijk is
van wat anderen willen.
Niets danst met mijn muziek
zo lekker ritmisch als zo stil
om elke lach te kunnen weerkaatsen.
Nee, ik wuif mijn elegante hand
en steek de loftrompet omhoog
voor ieder, die nog in zichzelf gelooft.…
Ontkoombaar
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
414 Zoals toen, toen we naar
dreigende grijze wolken keken, en
jij zuigkussend naar beneden trok
Je mond hartstochtelijk fel
in liefdesspel
En ik
gillend
pruttelend
kokend heet
met de fluitketel
stoom afblies
Voor het kopje
lavendelthee voor twee…
DE ONOVERKOMELIJKHEID VAN DE GEBOORTE
netgedicht
3.7 met 6 stemmen
342 Het afsterven, neemt reeds aanvang
bij het geluid van de rammelaar
Doch de nieuwgeborene brengt vreugde
resultaat van een alles omvattend liefdesmoment
Een gedreven proces
drang van voortplanting in stress
Men beroept zich op de raad der Goden
Deze aanschouwen gniffelend zoals zij geboden
De Goddelijke tonen in deze erbarmelijkheid…
Chromosomen
netgedicht
2.2 met 10 stemmen
553 De ruimte van geluid
vullen met gedichten,
de stilte niet bruskeren
aards moraal gevangen,
in de mens verwerkt, de
verwarring versterkt de
beelden, om die mee te
voeren in “dood tij “om me
argeloos de mond te snoeren
met onbekende woorden, om
de sterfelijkheid met zijn
handlangers te bedwingen,
zwervend voor de poorten
van de onmacht…
Adellijk vermaak
netgedicht
3.6 met 11 stemmen
439 het kompas draaide op de slaperige wind
een licht gezelschap van zeevogels vloog over het
wapperende slib
ze vergezelden me op een verlaten wadstrand van Terschelling
de brandingsklanken weerklonken in laagtij open en helder
onder een zoutzilte zeelucht
omdat deze septemberdag adellijk straalde
ik liet vertrouwde voetstappen achter in het…
- Als ik de stille dag benader -
netgedicht
3.1 met 8 stemmen
561 Als ik stille dag benader,
zie ik de blinde plek van verbintenis..
warme, vrijgekomen tragedie,
geraakt door noodweer en bliksemschicht
een belangrijke waarde om een goed mens te zijn,
die mij op spontane wijze
de aanzienlijke grond liet zien,
wellicht het meest verrassend
mijn stem van persoonlijkheidsverandering,
die zich potentieel…
Doorgaan..
netgedicht
4.6 met 13 stemmen
617 Doorgaan..
Vroeger hield ik op elk plekje halt,
het nieuwe verkennen,
onbezonnen
veel goeds, maar ook slecht.
Goed, waar ik mij in kon verrijken,
vol in overgave,
blijheid
een stapje verder.
Slecht, waar ik in verloren liep,
nederig onvoldoende,
verdrietig
een stapje terug.
Ik haal mezelf weer in,
recht vooruit,
tot nu weer een…
OP DE LEVENSAKKER
poëzie
3.4 met 7 stemmen
1.183 Wij zaaiden wat wij vinden,
En eenmaal zien wij bloei;
Maar die de schoof laat binden,
Gaf 't zaad en gaf 't zijn groei,-
En schiep, eer zon of regen
De kiem nog had gekust,
Als dubb'le wet van zegen
De arbeid en zijn lust.…
zin...
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen
621 Wat is de zin van ons bestaan,
de toegevoegde waarde van ons leven hier op aarde ?...
Het leven is lijden en
geluk bestaat niet,
we proberen alleen
naast alle pijn,
iets minder ongelukkig te zijn...…
- De Gewaden vol met remedie van trouw -
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
408 De gewaden vol met remedie van trouw
huwelijksfelicitaties weggewassen, geweigerd
mooi getaïlleerd de lange witte sleep,
een ring aan haar vinger als teken
als herboren gaat het prestigieuze purper,
het meisje wandelt met een prachtig gelaat
van enkel kant en brokaat..naar het altaar
wat haar nog rest zijn keizerlijke gewaden
in een explosie…
Overhoop
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
428 Hoop is ernstiger
dan ik zelf ooit had bedacht
zo vlak bij humor
hoop is ook veel meer
dan vrolijk optimisme
het houdt mij staande…
- Ridi Pagliaccico -
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
442 Pagliacci van droevigheid
rondreizende acteurs,
als clowns of paljassen
door alle arieën
van ons leven zwemmend,
begrijpen wij beperkingen
zonder te verdrinken
waarna een luid applaus opklonk,
voor karakters die deel uit maken,
verbazingwekkend, ja soms hilarisch
de overeenkomsten van bestaan,
tussen toneel en werkelijkheid
Onszelf…
Cement.
netgedicht
4.3 met 9 stemmen
518 Er valt los cement
uit oude voegen
en drijft me de straat op,
richting stad en Boulevard
Muziek nodigt mij
uit vele kroegen:
het wordt uiteindelijk
een hotel, maar a la!
De barman
met een Franse moeder
heeft jarenlang
in Portugal gewoond
zijn adhd
kent vanavond
werkelijk
geen grenzen
Ik drink als een spons,
vind het waarachtig…
Verre horizon.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
393 In het vervallen licht
van een leeggewaaide
vale blauwe hemel, de
zon half onder, kale
bomen stijgen naar
mijn kop, het doet er
weinig toe wat ik voel
of waar ik ga, met wie ik
de gedachten delen zal,
nu nog alleen, straks
misschien met velen, of
dat de morgenstond er
nog zal zijn, waarin de
nuchterheid is uitgelicht,
het lichaam…
Fijnvandraad
netgedicht
4.2 met 5 stemmen
432 tegendraads als dat ze is
droomt ze van een regenbui
als de zon stralend aan de hemel staat
vangt ze de storm met haar ogen
bij het windstille
wil ze eitjes
als de kippen
van de leg af zijn
men denkt ze kijkt bozig
te lezen op haar gezicht
wat heeft men het grandioos mis
want in haart hart
speelt de liefde
de hoofdrol
het is de regie…
duizendmaal duizendblad
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
449 elk gevouwen bloempje draagt een zomerdag
de blaadjes torsen reeds de koelte van het najaar
mijmerend rond september
frisser zelfs,
nu vogels kelen smeren met zongerijpte bessen
een delirium vol zoet geluk, dronken vreugde
en zot
door dwarrelwind
in waaibomenhout, heen en weer
geworpen door een nawee die nog voorjaar weet
de bermen…
- Ik ben je niets in "Zijn" -
netgedicht
4.2 met 12 stemmen
453 Zie mijn nederigheid,
door het raam naar mij staren,
de klank van je groet in mijn oor.
Wortel van volmaaktheid, heiligheid,
de ondeugd van verwaandheid
bereikte de sprong van een kind,
dat telkens bloost, in vreugde puur
nederige deemoed in eigen fout erkend,
ziet mij vechten, smeken,
ziet de zelfverachting op haar knieën ..
eerzucht…
- Dagen, in mijn hoofd gegrift -
netgedicht
3.7 met 11 stemmen
496 In mijn hoofd gegrift,
in mijn geheugen,
tegelijk ontwrichtende,
ja zalvende beelden,
lijk een zwak nummer op een plaat
staat elk accent, elk letter,
elke uitdrukking op je gezicht
heel irriterend en pijnlijk
voor je betekenisvolle identiteit
pijnlijke momenten, verkrasst..
mistroostige dagen vol hartenleed
hebben plaatsgeruimd
voor…
- Boom van Hout -
netgedicht
3.6 met 16 stemmen
621 Mijn inheemse boom van hout
in vroegere tijden brandt je haard
het vuur maakt ringen,
de schors valt grijs-roodbruin
als waslaag in de zon
mythologie en volksgedicht
vormen bovenmenselijk alle kleuren
de geur van hout gedestilleerd
die als geen ander
gemoed kan schenken
omkranst dans je,
schildwacht van de schemerige heide,
de…
gedachtegang
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
335 Soms ben je wel eens bang
Voor je eigen gedachtegang
Ze zitten vaak zo vast in je hoofd
Dat je ze haast als vanzelf geloofd.
En u zit steeds eerste rang.
Om me in deze discussie te mengen
Het zijn ook de gedachten die u op andere gedachten brengen.…
De weg bergop
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
456 Denken is in geheugen opgeslagen kennis bewerken tot
antwoorden op vragen; intelligentie verschilt per persoon
door verschil in aanleg en oefening van het kinderbrein;
blijvende achterlijkheid van een Wild Child leert dat brein
faciliteit soms ‘fossiliseert’ na datum van houdbaarheid.
Bolleboos…