Alle inzendingen over afscheid

zing voor ons Luciano, laat het sterren regenen vanuit de hemel niemand moet slapen Luciano, niemand behalve jij Nessun Dorma Luciano, nessuno soltanto voi -------------------- http://www.youtube.com/watch?v=ZaufjDVYivc…

In het Hof van Heden is het beuken haar vergaan waar voeten de grond niet meer raken zal helder haar leeftocht zijn swijlens zon en maan elkaar verstrijken draait zwaaiend blauw een laatste houden van naar vijf bij vijf haar toekomst lacht naar gisteren maar het "dag" klinkt als vandaag…

Mijn kindje zo heel klein Nu had je groot genoeg kunnen zijn Die negen maanden zijn haast voorbij maar schatje lief, waar ben jij.. Een lege buik, lege handen Gossie kindje wat doet het zeer Die datum te moeten passeren De droom die is er niet meer En het voelt alsof ik ben bestolen Van een ontzettend kostbaar bezit En ik met het gemis…

Stond ze daar omdat ze verlangend naar een god van liefde zocht? Niet de gekruisigde, maar de verrezene, niet voor een klein moment maar voorgoed. Keek ze daarom op dat drukke perron met doffe ogen naar die zwijgzame, vluchtige stoet van onbewogen blikken? Was haar horizon verblind, haar levenswil gedoofd, haar ziel vol melancholie…

Zing..., zing ons lied, denk aan morgen, vergeet me niet! Kijk..., kijk omhoog, zie daar de kleuren van de regenboog! Voel..., voel de wind, droom je droom als een kind. Proef..., proef het leven, geniet, je leeft maar even! Slaap..., slaap maar zacht, ik waak over jullie, iedere nacht!…

Ach mijn vriend, je zegt ‘het gaat nu wel weer’ en ik vraag je wat? nou ja de vorige keer was het nét gebeurd we zijn een paar dagen verder, het gaat nu wel weer en ik vraag, je bedoeld je mist haar nu niet meer? dan blijft het stil en hoor ik eventjes niets, vul de stilte op door te zeggen hoe langer het duurt hoe meer je haar…

je hebt de meubels weggesleept contouren kleuren het parket ze kunnen naar elkaar toe groeien geen poot die het hen belet kunst ontbreekt tegen het behang hoewel een sobere witte rechthoek met een kram de nieuwe rage van de volgende bewoners worden kan ik sluit de deur kijk niet om werp me in de toekomst waar kunst verleidt…

Wat gebeurt er als je dood bent, dat houdt me bezig af en toe O ja, ik weet dat je hart stopt, niet meer klopt: het is dan moe Maar dan erna, wat gebeurt er dan, mag je zo door naar de hemel of moet je langs een poort en laten weten aan de wachter dat je goed genoeg bent geweest daar beneden? Ga je als je dan erdoor mag, op zoek naar familie…

Wat ik voel vandaag is zowat onverdraaglijk, Zoveel pijn dat dit mij doet! Ik dacht hier sla ik mij wel doorheen, Dit komt wel weer goed! Veel heb ik niet gevoeld, Toch mis ik je ontzettend veel, Je was niets..echt heel weinig, Toch waren wij een geheel! Ik heb je niet gezien, Ik heb je niet gevoeld. En erg genoeg, Was jij niet voor deze…

Mijn leven loopt op zijn eind. Ik bleef door jullie liefde overeind. Mijn enige angst is jullie alleen achter te laten. Dus hou elkaar na mijn heengaan goed in de gaten. Het is goed zo, ik ben klaar, we hebben het fijn gehad met elkaar. Huil maar niet te veel om mij: ik ben nu vrij. Weet dat ik er altijd ben om over jullie te waken. En met de…

Jij kleine vrucht, belofte van nieuw leven, voortdurend nog vraag jij me naar de zin van zijn en niet zijn, einde en begin... En ik, ik kan geen zinnig antwoord geven. Ik heb het een en ander opgeschreven en dan verscheurd; zoveel stond er niet in. Toch zeker niets waarmee ik jou herwin: je bent en blijft voor altijd afgedreven. Ook dit…

wat is nu twee keer? niets... maar twee keer twee keer maar twee keer is teveel te vaak om afscheid te nemen van je kind twee keer in handen van de dood een keer kwam je terug twee keer kwam je terug twee keer is niet niets het is genoeg.…

Zo in elkaar verstrengeld Nemen wij afscheid van elkaar Jij gaat een leven verder Dit zwijgende afscheid voelt zo onwaar Nog een laatste blik Met vele gedachten Mijn laatste gebaar Ik laat jou los Fluister bedankt En zeg heel dankbaar ‘Het ga jou goed mijn vrind, ik heb van je gehouden, en met mijn hart en ziel bemind’…

Jos Brink is niet meer in Carré bewees men hem de laatste eer hij ging zoals hij was een topman, enigst in zijn ras. Jos Brink is niet meer we zullen altijd denken aan zijn moed we herdenken hem, want al is hij er niet meer hij laat ons zoveel na televisiebeelden, shows keer op keer wist hij de mensen te kluisteren aan de t.v. Jos…

de klok kruipt in stilte van alleen zijn wacht sprakeloos met lege stoelen vol herinneringen houd mijn hand vast nu alles voorbij gaat…

Het geeft niet waar je nu bent of leeft, Ik weet dat die plek veel warmte heeft. Warmte die je toekomt, die je verdient, Je was er altijd, je was een goede vriend. De wereld staat stil, stil voor een tel, Dat we aan jou denken, weet je wel. Raak de sterren maar aan, nu het kan, Ze stralen alleen voor jou, goede man. Wedden dat je, hier vandaag…

ik, die een zusje en later mijn vader verloor denk nog steeds aan dat engelenkoor dat op jouw bidprentje stond en dat je zieltje naar de hemel zond je lag zo vredig in je bed nadat de dokter je lamme beentjes had verlegd nog nooit in jouw korte leven sliep je zo goed maar helaas verliet je ons toen voorgoed jij was de benjamin van ons gezin…

de wind blaast een blues door onze verwaaide haren we deinen mee met melancholische golven terwijl we nog wat tijd stelen uit de verstrijkende zandloper je fluistert zacht adieu cherie ik vang je woorden op mijn lippen polijst ze, kus je nog eenmaal we overstemmen de branding met een laatste liefdeskreet en dragen de nacht…

Zomers lichtzinnige koelte buien als penseelstreken aan een rozig firmament alles verzamelt zich in het eerste warme licht ik blijf binnen en wacht, ik ken het de deur stond altijd open maar wat binnen woelde was niets van een welkom, eerder een wensen kromlopen door het gewicht van felle onwetendheid God wees jezelf leg aan, dat schot -…

Tussen de lakens en naast jou lig ik hier, je nieuwe vrouw. Jouw ogen, verlangend kijken ze me aan En ik hier naast jou wil nooit meer gaan Uren liggen we hier in jouw bed Alle tijd hebben we uitgezet. Ik ben er nog vandaag en morgen niet meer en dat afscheid komt steeds weer. Waar zijn we nu, waar gaan we naartoe We weten het beiden niet.…

Verlangend naar jou tel ik de sterren terwijl ik op je wacht En in mijn achterhoofd een voornemen voor het komende jaar jou te vergeten Niet één traan vergieten Om wat ooit was……

Somber gevoel, vreemde in eigen land een zinkend land, verdrinkend land volk en land in de steek gelaten proef de rotte smaak van verraad. Was ik maar vertrokken toen 't kon naar 'n ver land met sneeuw en ijs schrijven in 'n houten huis aan zee tussen soulmates om mee te praten. Had ik niet geleden, van niets geweten slijt nu m'n levensavond…

laatste gierzwaluw verkent stil de blauwe lucht en sluit de zomer…

Nu danst geen vlinder in de zon en alles lijkt zo grauw, maar ook vandaag zijn er gelukkige mensen, worden kinderen geboren en is er feest. Ook al ben jij nu heegegaan en is dit allemaal zo onwerkelijk - al kunnen wij dit niet bevatten of verklaren, niet invoelen of duiden: er zal wel zin zijn, er is het grote geheel waarin ook dit puzzelstukje…

Als een nacht zonder duisternis in stilte klinkt verlatenheid. Langzaam snijdt pijn door mijn lichaam, niemand kan het zien de tranen die maar komen het gemis, de herinnering. Hopen op weerzien, niet zomaar verdwijnen. Onuitwisbaar.... intens gedeeld leven.…

ga nog niet weg blijf nog even en geloof me als ik zeg dat ik zonder jou niet kan leven ik wil niet dat je gaat blijf nog even maar je weet toch vroeg of laat dat je zonder mij niet kan leven…

Stil, stil zit ik in mijn eentje aan de rand van het meer, Het water glinstert mooi door de weerkaatsing van de zon.. Ik blijf naar het water kijken, en kijk daar heb je het weer.. Stil, stil zit ik te denken aan mijn herinneringen aan jou, nu, nu het te laat is, besef ik pas hoeveel je voor me betekent, ik hou van jou.. Nu, nu is het…

vannacht neen er is al een nacht en een jaar voorbij dat je er ineens in bleef ik zei wat ik dacht heel verdrietig over wat nooit kon nooit was je had je deel meer dan gehad recht op zielerust je leed was geleden blijft het rondzeuren of je misschien minder alleen van ons van mij had kunnen gaan vast staat wel althans dat geloof…

~~~ in de zwoele wind van vandaag fluisteren nog steeds de woorden die gisteren al vroeg vertrokken schetsen komen weer tot leven in een pastelgekleurd diorama verleidelijke denkbeelden waaieren uit in vlagen en ik bloos jouw kleur op mijn papier alleen je schaduw loog je leek veel langer -bij me- ~~~…

Een gapend gat, de grond nog vers op wat wormen na. Slapend in vergetelheid rusten hier mijn botten en lig ik te vergaan. Kraaien plukken, bode van de dood, tot alle eindjes bloeden. Zeg me, zwart gezelschap of er voor dit dode lijf, tranen vloeiden.…