Netgedichten

netgedicht (nr. 16.963):

Baai blues

de wind blaast een blues
door onze verwaaide haren

we deinen mee
met melancholische golven
terwijl we nog wat tijd stelen
uit de verstrijkende zandloper

je fluistert zacht
adieu cherie

ik vang je woorden
op mijn lippen
polijst ze, kus je
nog eenmaal

we overstemmen de branding
met een laatste liefdeskreet

en dragen de nacht
naar een open einde