Avondland

Somber gevoel, vreemde in eigen land
een zinkend land, verdrinkend land
volk en land in de steek gelaten
proef de rotte smaak van verraad.

Was ik maar vertrokken toen 't kon
naar 'n ver land met sneeuw en ijs
schrijven in 'n houten huis aan zee
tussen soulmates om mee te praten.

Had ik niet geleden, van niets geweten
slijt nu m'n levensavond in 't land
dat historische eigenheid verkwanselt.
Avondland, de winter klopt op je deur,

je zal het als Holland niet overleven
'k zal samen met je ten onder gaan
of liever de lucht in, je zegt 't maar
het is jouw eeuwig prachtig lijf.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster-Baas, 15 augustus 2007

hkoster1quicknet.nl

Avondland

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 1.770