inloggen

Alle inzendingen over rampen

329 resultaten.

Sorteren op:

weerwolf 1953

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 45
ik ben naar de rotonde en weer terug ik leg altijd een briefje neer als ik wegga ik ben bramen plukken ik ben aardappels lezen ik leg altijd een briefje neer dan weten ze waar ik ben…
J.Bakx17 februari 2023Lees meer…

WACHTEND ANTWOORD

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 50
O Lieve Heer waarom worden de landen Syrië en Turkije door mateloze ellende beroerd met aardbevingen? wordt U uitgedaagd door Uw bestrijder steeds rond loerende Satan? laat Uw machtige hand alle kracht schenken aan hen die hulp verlenen aan de arme berooiden getroffen door dit vreselijke gebeuren de wegen van de Hemel zijn voor…
Han Messie16 februari 2023Lees meer…

in alle tinten zwart

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 46
elk wezen verandert in de duisternis van de nacht eenzaamheid is het donkerst in alle tinten zwart de aarde ruw wakker geschud in een zee van brokken steen de onzichtbare aanwezigen de schreeuwen van pijn verwarde raven cirkelen tussen hemel en aarde de vergeefsheid van alles staat vast nergens thuis in een onherkenbare stad…
J.Bakx15 februari 2023Lees meer…

De aarde schudt

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 89
Een vermoeide god dooft het licht in het zwart blaffen honden Poseidon aardschudder van het eerste uur jaagt ons naar de ijskoude nacht Nu de ene steen tot de laatste van de andere valt gloeit onze huid van angst de mensen van de dag verdwijnen Waar komen we vandaan? Is er wel een vroeger geweest? Büyük deprem We dansen op het…
J.Bakx8 februari 2023Lees meer…

Anatolia

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 89
Hephaístos, god van vuur met wilde baard Die edelsmeedkunst aan explosies paart Wat voert gij in uw schild der Tartarus Onder de Hellespont en Bosporus Van Istanbul tot Anatolia Is uw domein één groot Tectonia U kent geen grenzen in Tectonia Uw smidse schudt heel Anatolia Maakt korte metten met het land van Koerden Waar mensen '…

GROOTSTE WATERSNOOD

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 22
In de namiddag komen vele mensen bijeen om aangenaam te huiveren bij brullende golven hemelhoog spattend schuim die op de Zeeuwse kust beuken en spoelen 's avonds davert het woeste wind- en zeeorkest rondom geborgen leven in schijnbaar veilige huizen is een nietig voorspel van komend nachtgebeuren omkneld door grimmig duister rollen…
Han Messie2 februari 2023Lees meer…

WATERSNOOD

gedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 630
Als beelden van Zadkine stonden moeders daar babies boven de springvloed uit te beuren. Zonen zagen hun vaders medesleuren; wat wordt een ouder in je handen zwaar; de schuren van de boerderijen scheuren. Ratten en mensen klommen door elkaar. Een kind zat om haar dode pop te zeuren en was het ogenbliklijk zelf nog maar. Het water steeg tegen…

De watersnoodramp

hartenkreet
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 7
Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

Als het vuur gedoofd is

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 47
De zon en maan zijn er niet meer En alle sterren zijn verdwenen Ik hoor de laatste mensen wenen Er daalt opeens een vogel neer Ik hoor gefladder, zie hem niet Ik steek mijn linkerarm naar voren Er wordt een requiem geboren Hij vindt mijn vinger, zingt zijn lied Een hersenschim met olielamp Waardoor we worden meegenomen Sommeert…

In de eerste cirkel

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 53
Gelukbrengsters Bewonderderaar, samen Met de schepper van Regina, mortem orat: “Forget my fate” De man Zag van de ronden De eerste, hij Moest naar Hodikam Goede laarzen Brengen geluk -------- Beatrice, bewonderd Door de dichter Die op 't midden Van zijn levenspad Gekomen was Deez'poëet wandelde, Met de schepper van Aeneas…
Amateur13 december 2022Lees meer…

Pakistan , en het andere einde van de wereld

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 82
Toen het uur van het onheil aangebroken was konden de mensen niet vermoeden dat ze elkaar niet meer terug zouden zien Het is de hoop die als een bloem in een graftombe bloeit in het trieste uitzicht koud en eenzaam in de dagen van ontbering Een sprankje hoop, de schreeuw om hulp voor hun nood dat het verdriet enigszins…

Neutrale zomer

gedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.711
Het zomert en wie wil er ook van wolken weten: Katwijk of Griekenland, levenden en doden op een vaas getekend of in licht geschreven dat wij foto noemen, en overal altijd een rei gevormd door jonge meisjes die verlegen verlangen naar hun balspelende antipoden. Mijn moeder ergens in het midden, een van hen. En ik, een man die uit twee mensen moet…

De Katastrofe

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.563
Ik heb geen mens gekend die zich verachtte zo vurig en zozeer, als deze alleen, maar vriendlijk toch en trots bij de gedachte te weten wat een andre onzeker scheen. Zijn lijf verwaarlozend: zijn ziel verkrachtte hij sedert lang – ziek, spotziek en gemeen, leek hij tot voortleven nog juist bij machte. ‘Een steen rolt ook, en ‘k ben…

Migranten welkom

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 132
Elk jaar een stad erbij van 90.000 migranten Zo gaat het al vijf jaar in het land der toleranten Woningen zijn er hier volop, leegstand is een plaag En in het oneindig lege polderland is grote multiculti-vraag Geld is geen probleem, dat hebben we volop Bijstand, toeslagen en wat hosselen helpen je er snel bovenop Andere gewoontes maken ons…

Het Duister

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 121
Ik had een droom, maar niet geheel een droom. De zon was uitgedoofd en de stervende sterren Zwierven in d' eeuwige ruimte, van stralen beroofd, En zonder doel; en de donkere ijzige aarde Hing blind en zwart in de maanverlaten lucht; De morgen kwam en ging - en bracht geen dag, En de mensen, uit angst om verlaten te worden, Vergaten hun passies…

Kerst en het nieuwe jaar 2022

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 82
Ik schrijf hier een steun voor het nieuwe jaar. Wie ziek is, wens ik gezondheid. Wie opgebrand is: weer vuur Wie platligt: weer veerkracht. Wie alles beter weet: twijfel. Wie de moed dreigt te verliezen: hoop. Wie kou lijdt: Warmte. Wie triest is: troost. Wie dwaalt: het licht. Wie zoekt: de vondst Wie schrijft: de ijver Ik zie iedereen…

ES IST EINE ALTE GESCHICHTE.

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 817
Men is een jongeling wild en vrij, een trotse ziel; men kan misprijzen, en hetgeen men meest bespot bij ene man is liefde. Maar ontzaglik leeft zij onder 't koel bescheid; te groot om zich te storten, zij, op ene nietigheid; gereed te lijden en zich zelf te loochenen, tot eens zou verschijnen — is zij mogelik maar! — hare ideale vrouw…

Zij staat over de kom gebogen

gedicht
3.0 met 215 stemmen aantal keer bekeken 29.713
Zij staat over de kom gebogen, beslag tot aan haar ellebogen. De onheilstijding die hij brengt wordt opgevangen door haar rug. Als zij zich los wil maken trekt het brood in wording haar weer terug. -------------------------- uit 'Kindsbeen' (1944)…

HOE KLEIN IS DE MENS NU

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 114
Het water komt gulzig, uitgehongerd huizen, land, levende wezens alles verorberend ineengeslagen vechtende handen wanhopig barricades opwerpend hoe klein is de mens nu het verhaal van een oude geschiedenis schrijft verwoed een volgend hoofdstuk opnieuw laat de natuur zich de les niet lezen…

Middaghitte

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 66
Lopend voel je: het gras is moe, onbarmhartig bestraald. Fietsend schroeit de wind je gezicht dicht, kun je alleen nog 'amechtig' zeggen. Autorijdend ontmoet je geen kip. Iedereen zit breed aan het bier! Werkend weet je: onkruid dient altijd bestreden. Superbezweet zijg je terneer... Middaghitte baart een monster: een wild opzwepende…

Het einde der tijden nabij

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 51
heeft u zich al ontworsteld aan de winterslaap met vaak onverwachte kwade dromen waarin wij toch meestal met ons ons internet- en schoolwerk gedisciplineerd klaar moesten komen en soms op de stoep konden zwaaien naar hij of zij op weg naar 't laatste perk behoorde u tot de groep van isolement en lange dagen, of de zachte helpende handen…

Tsjernobyl

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 94
Een onzichtbare vijand ademt een verroeste stad De kermis is verlaten Het levensspel is uitgespeeld Een radioactieve pop wacht eenzaam op de terugkeer van een ziekelijke dame die destijds nog een kwiek meisje was Doorweekt motiefjesbehang probeert vergeefs te sieren wat allang vergeten lijkt De natuur knabbelt aan grauw beton treedt brutaal…
M. Bos9 april 2021Lees meer…

We zijn al een eind op weg

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 100
Gisteren een bloempje in het gras Vandaag staan er tien Morgen zullen het er duizend zijn Om daarná niets meer te zien Zo zal het ook ons vergaan Als we geen andere weg inslaan We verstikken eerst wat weerloos heet Dan verstikken we elkaar Op een geplunderde planeet Zijn we klaar in honderd jaar…

vervlogen

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 48
vol van opgewonden verwachting waren zij op het vliegtuig gestapt waarvan plots de motoren stopten toen zij boven de wolken al waren de machine hortte en stootte wild de passagiers tot paniek gruwend met de dan dagende werkelijkheid dat er geen morgen meer zal zijn het laatste gebed werd gebeden onder een stortvloed van tranen als de…

vervliegende dromen

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 35
glijdend als machtige zwaan waarop ik goed gezeteld zit Vliegt mij de vliegmachine mijn bestemming tegemoet ik kijk en staar stil het buiten dat als de hemel eindeloos is tot plots vrees de rust omkiept naar huilend krijsende paniek ik vroeg even nog wat er was of iemand doodging misschien tot ik dan de duikvlucht voel die niet te…

Hongersnood

hartenkreet
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 136
Honger. Een vrouw die haar kind niet meer kan zogen, een jonge moeder, het verdriet al gepasseerd, die mij voor hulp haar kind nog aanreikt in een laatst wat moedeloos gebaar. Het kind met donkere starende ogen, een hoofd op een lijfje tot op het bot verteerd, dat al stervend nog naar mij kijkt, als zegt het:” Och laat me maar ”. -------…
Ruud11 december 2020Lees meer…

Zinkend schip

poëzie
4.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 6.077
De avond daalt; een zinkend schip. de kiel slaat op een blinde klip. - o, hartstocht van dit kil vergaan, in koele nacht, in koele maan. "en gij, die eens dit leven prees met sterke stem en harde keel, is dan het glanzen van uw woord bestorven en voorgoed teloor?" - ik heb geleerd dat in de dood de ziel zal stijgen levensgroot…

Casa del poeta tragico

gedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 3.745
De slaaf ligt in zijn schrik gestold. Uit marmer lees ik keizers en de rijken. De lavapaden langs omhoog gestold, wil ik jouw naam op de hemel vergelijken. Er zijn slechts dieptes in dit gruis, fragmenten van verbannen muren, contouren van een kaartenhuis: de dood is zichtbaar in kwetsuren. Je bent er tóch. Bij het forum op de trap, dicht…

Zomerdijk

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 88
ligt verloren tussen windturbines van Oosterhorn Appingedam legde in 1466 de Zomerdijk an in een bocht om de dijkdoorbraak bij Overtocht te dichten Fivelingo beschermde zich zo kon zich tegen de Dollard verweren wist oprukkende stormvloed te keren brokstukken Zomerdijk liggen te kijk weggegooid tegen de rand van het industriegebied…

Kolkenpad

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 60
midden in de wiede leegte drie kolken langs een pad getuigen wat stormvloed vermag teweeg te brengen drie dijkdoorbraken slepen een peilloos diep gat kolken bleven bomen er omheen ankerplaatsen voor vogels, mensen in de uitgestrekte kleilanden van de wiede leegte bij Midwolda vertelt na de binnenzee die de Dollard was de mensen…
Meer laden...