927 resultaten.
et lite stykke Norge
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.369 (een stukje Noorwegen)
noem het de hang naar ginds
een vleugje folklore
of onbestemd verlangen
kortom een blik op 't kompas
wijst ons de weg
naar het hoge noorden
waar mensen wonen
die dromen
van het zuiden…
Tijd is Geld
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.063 De werkgroep Nouwen is akkoord gegaan
met wat men kilometerheffing noemt
om hiermee snelwegknopen op te lossen.
De jan modale rijder is gedoemd
zijn weg te vinden over hei, door bossen
en af en toe pikt hij een buitenwijk.
Ook kan hij kiezen door de nacht te crossen
dan rijdt hij zich al slapend stinkend rijk
met dat geld kan hij in de…
Toscane
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 735 Toscane
als een groet aan de platanen
teruggesnoeid tot op het hout
de dikste uitwas willig
reikend naar het verre nergens
Toscane
kan er mij in eeuwen wanen
in het spel van leven en de tijd
soms triest dan weer verblijd
gericht op God en eeuwigheid
Toscane
met zijn files op de autobanen
tussen droom en zakelijkheid
als ruwe steen achter…
MEER MIN
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 666 Oh, de wind en het stille, het wijde
En mijn vissenstaart die weer beweegt
Nu het zand van mijn huid is geveegd
En mijn haren weer glanzen als zijde
Oh, de golven, de meeuwen, de kliffen
En het schuimende, speelse gespat
Dat ik door alle pekel vergat
Maar zich toch in mijn ziel wist te griffen
Op het eiland van Groene Smaragd
Waar de wegen…
Versnipperd
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 606 Rond het tot romp bedachte railnet van Stadsland
zullen zeeën van tijd steeds vaker worden gespild
waar geen reiziger/klant dat ooit had gewild
lopen overstap en verveling synoniem uit de hand
men zet de schaar in doorgaande lijnen
vanwege de tijd waarin comfort niet meer telt
terwijl de balans meer en meer overhelt
naar het moment dat de klant…
IERLAND 2001
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 739 De golven aan de kade van Lahinch
De Keltic Music Shop en tweed en woollen
’s Nachts onder roze rozen wacht het woelen:
Post Office, supermarket, sheep- en minch
De smalle wegen worden niet verlicht
Waar Bed and Breakfastvilla’s kleurig wenken
The Burren doen je aan het leven denken
Ook kaal, rotsachtig, schots en scheef ontwricht
Hoewel…
Rome
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 703 In jou, mijn Rome,
oude geuren stijgen
op onder mijn voeten
tot verlangende tijden.
Je kleuren gebonden
tegen de horizon
omdat nu niet wil
doordringen in je rustig ademen.
Huizen van warmte gesierd
door zon en bomen
zoals ik Augustus zie wonen
kijkend over de Tiber.
In jou, mijn Rome,
met je groots geheugen
in alle tijd, verleidelijk…
Vanuit de 13u55 Brussel-Amsterdam
gedicht
2.0 met 35 stemmen 16.337 boerderijen
met gulle hand
over het oude land
uitgestrooid
een beekje
een hooiberg
een tractor
in de verte
koeien vredig
zonder doel
van het ene hier
naar het andere
op het centraal station
fiets gejat en nee ik heb geen euro
is er gelukkig weinig meer van te merken
---------------------------------------------------
uit: 'Planeet…
Na ommelandse reizen is geen evenwicht
gedicht
2.0 met 17 stemmen 12.443 Na ommelandse reizen is geen evenwicht
Hersteld. Ik herken de achtergrond weer
In de spiegel. Maar aan de kapstok
Hangt een verre jas. Het lila licht,
Waarmee ik samenval, analyseert
De tocht van keldervloer tot nok.
Voor binnenhuisarchitectuur gezwicht,
Zit ik op het gat in mijn tapijt, gelogeerd
In de aap van het eigen huis. Staan er…
HOE ANDERS IS HET INDISCH LICHT
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.076 aanstonds aangekomen
zag ik het lichte groen
het leek één groot plantsoen
van onbekende bomen
het korte weerbericht
klonk als een zoet gefluister:
hoe anders is het Indisch licht
ik rook een geur van kruiden
de lucht was droog en warm
een om je heen geslagen arm
die je welkom in het zuiden
heet, en recht in je gezicht
zegt: je staat nu…
28 maart 2005 om 17.47 uur
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 881 stap ik uit de trein richting
Weesp perron 2 station RAI
precies midden tussen de
twee roltrappen
kies voor de linker roltrap
krijg een niet te bedaren
hoestbui mijn geblaf lijkt
mij eng en benauwend
voor de medemens schaars
aanwezig en voorzichtig
haal ik mijn hand van mijn
mond en wandel wankel
met schuchtere motoriek
hoor mensengeluid…
Koel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 621 verdwaald in de sneeuw
staat een boom
onder een nevel van twijgen
onbereikbaar
in een dictaat van de tijd
want per trein
stuif ik langs
koel bevraagd
naar mijn plaatsbewijs…
VENETIË
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.319 Op een zee van vele talen
Dobberden we door de stegen
Zagen marktlui vis afwegen
Dreven we langs glazen schalen
Op San Marco aangekomen
Door handtamme duiven wadend
In het flitslicht zonnebadend
Zag ik Byron verzen dromen
Nadat we in winkels doken
Door vergulde zalen dwaalden
Tintoretto’s Paradijs
Snelle vaporetti haalden
-Zeer verzadigd…
Doodstil
gedicht
3.0 met 34 stemmen 13.436 Ik ging eens niet op reis,
bleef zitten in mijn stoel.
Mijn reis ging razendsnel.
Ik was nog niet vertrokken
of ik was al weer thuis.
Ik ging eens niet graag dood,
bleef zitten tot ik stierf.
Mijn dood was een soort dood.
Ik was nog niet geboren
of ik was nog steeds in leven.
---------------------------------
uit: 'Velerhande gedichten…
Armando
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 794 daar stonden wij
samen op een
Amsterdams perron
te wachten
op de stoptrein
naar Amersfoort
hij dichter/schilder/violist
een vanouds bekende
ik de dichter/machinist
de nog immer onbekende
niet de moed hem
aan te spreken
want ik herinnerde
mij tijdig
dat C.Buddingh'
ooit eens schreef:
"goden stoor je niet"
en misschien is het…
Egypte is een bloem
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 905 De Nijl spiegelt een eeuwig ritme
De zon volgt in haar boogbaan
Een wieg die slijt en rolt naar de kuil
Jaarlijks zwellend voedt ze de oevers
In het westen slaapt de farao
In een onherbergzaam vlak
Diep doorsneden
Tussen woestijn zit vruchtbaar land ingeklemd.
Een drassige delta vormt de kelk
In de stroom herken ik de steel
Daar bloeit…
GEDICHT VAN DE DINGEN DIE VOORBIJGAAN
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 826 Ze zit in een stoel
en kijkt maar naar buiten.
Een auto passeert
en nog één en nog één.
De eerste is geel,
de tweede lichtblauw,
de derde lichtgroen.
De eerste een BMW,
de tweede een Opel,
de derde een Ford.
In de eerste
zit een man met een baard,
in de tweede
een man met een snor,
in de derde
een man met een hoed.
De eerste…
horizon
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.191 het breiwerk verloopt
van donker antraciet
naar lichtgevend wit
op stammen staan
opengewerkte knotten wol
van zwart
naalden tikken
tegen de ruiten
van de trein
maar daar is ook
de zon!
en Utrecht, mijn station…
Verregaande verplaatsingsdrang
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.130 Het mensdom - wat een woord - lijkt wel geschift:
de mens vervuilt het leefmilieu steeds meer
door auto's, stroomgebruik en vliegverkeer,
die welig tieren door verplaatsingsdrift.
Een druppel op een gloeiend hete plaat
is groene stroom, te weinig toegepast.
Door uitstoot wordt de hele boel vergast,
waardoor de wereld naar de knoppen gaat.…
Reizigers der Liefde
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.141 Zijn ogen dwalen over het
landschap dat aan hem voorbij raast;
een jonge rugzaktoerist vol met
reisindrukken zonder haast
zit onderuit gezakt in de TGV
met Parijs als bestemming.
Plots bekruipt hem een gevoel van betovering:
een sprankelend mooi meisje betreedt zijn coupé.
Hij reageert verrast en verdwaasd
als zij haar bagage in het rek…
Vervolgens
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 670 Een trein tekent een spoor van geel
waarvan de baan slechts blijft bestaan
als ’t geel weer plaats maakt voor het veld
terwijl mijn kind de wagens telt
twee treinen zegt hij
heeft gelijk en roept luid drie vier vijf
de afstand kort veel sneller dan hij telt
totdat de fronten elkaar raken
terwijl wij stilstaan zien we hoe
de twee schiet…
Controlelijst voor reizigers
gedicht
3.0 met 40 stemmen 11.904 We moeten inpakken en wegwezen, meenemen
wat hoognodig is, paspoort, bankkaart,
ballast achterlaten, vertrouwen hebben
in de bestemming en onszelf, geen geschenken
kopen, herinneringen bewaren, verbroederen
met lokale bewoners, toeristen mijden,
ons ondergraven in het forse gewemel,
reisverzekering, landkaart opbergen,
ons redden met tandenborstel…
het centraal station
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.011 en als de regen nu
de straten niet zo glad
had gemaakt dat ik te laat
nee ik ben nog niet te laat
hollend door de tunnel
tussen de botsingen door
niet wakker tegen de droom in
een leeg perron op
ik ontloop de trein
maar nauwelijks en sta op
het holle perron te hijgen
verdomd de strop
het station lacht
me uit duiven schijt op
mijn…
Eindeloosheid
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 1.170 Het is een lange weg
maar als zij haar kunnen bewandelen
kan ik 't ook
maar niet voorbij het water
daar ligt het einde van de wereld
de wereld is rond
een stalen vogel zal in een reusachtige boom vliegen
er is leven op mars - absurd
Waarheid zit in een klein hoekje
en 't is een lange reis
en dan op 't einde linksaf.…
de oude man in el paraïso
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 709 hij is oud is vroeger
op zijn geboortedag vervormd
naar buiten gekomen
lichamelijk misvormd
iets meer als iedereen
een arm krom en onbuigbaar
straf en onhoudbaar
stijf en onwendbaar
mijn gedachten
in zijn land een weg
langs scherpe rotsen
de slang in het paradijs
en hij lacht
en ik die stijf ben in wezen
en alleen maar kan wijzen…
´Polderexpress´ *
gedicht
3.0 met 28 stemmen 12.691 De trein reed als een lang lint door
kant ene de van slingerde en bergen de
van de berg naar de andere kant.
,denken je zou hand de aan Niks
maar bergen horen in een polderland niet thuis
.slingeren te niet ook dan behoren treinen en
Bij nader inzien waren er geen bergen,
trein een altijd nog er was wel maar
die aan de bergen deed denken.…
onderweg
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 1.278 In het kinderzitje bij vader in de auto
kijk ik naar mezelf in de trein naast me:
een jongeman onderweg naar school
hij kijkt vooruit en ziet me niet
In een trein onderweg naar school
kijk ik naar mezelf in de auto naast me:
een jonge vader met zijn kind
hij kijkt vooruit en ziet me niet
In de auto met mijn kind naar huis
kijk ik naar…
wonderlijke reizen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.241 wonderlijk zoals ik reis:
sneller dan het licht
schieten mijn gedachten
door de eindeloze ruimte,
duiken in de verzengende hitte
van onze moeder zon, en
zijn daar getuige van het daverende gebrul
van samenvloeiende atomen
onder een sluier van witter dan witte energie.
de hitte deert me niet,
het oorverdovende lawaai ook niet, en
evenmin…
Kerstvaart
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 801 Je stapt binnen blond en blauw-
ogig brutaal, koude om je heen
glimlacht, vraagt of ik ook
soms naar de kerstmarkt ga
naast me komt zitten
vragend ogen openslaat om
grootse dingen te verrichten
Ik schud wat spijtig neen, zeg
dat je te veel op mijn liefste lijkt
en dat ik liever niet bezwijk
maar dat we kunnen zingen
kerstliedjes tot Centraal…
Oleanders of zo
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 801 zo kun je verdwalen met je neus in de wolken
of in geuren die een schoonheid kleuren met
honing mandarijnen fluwelen gordijnen en
ogen stralend naar een ster die er misschien
wel helemaal niet was, of gewoon in jouw lach
als je stiekem om het hoekje gluurt of met
je neus plat tegen het raam en een blos die
smaakt naar meer kan ik nog dromen…