Netgedichten

netgedicht (nr. 6.430):

Vervolgens

Een trein tekent een spoor van geel
waarvan de baan slechts blijft bestaan
als ’t geel weer plaats maakt voor het veld
terwijl mijn kind de wagens telt

twee treinen zegt hij
heeft gelijk en roept luid drie vier vijf
de afstand kort veel sneller dan hij telt
totdat de fronten elkaar raken

terwijl wij stilstaan zien we hoe
de twee schiet langs een vier
in schijnbaar tomeloze vaart

ze trekken sporen in het groen
wanneer wij verderaan
in lijn met een verstilde baan