Alle inzendingen over school

Terwijl de sportzomer der NOS Nu sinds een dag of twee al onderweg is Is op 't Carmel College Eduland Nog immer sprake van 'Tapetenwechsel' Maar thans klinkt de schalmei der stoelendans Rondom de leerkrachtzetel Oude talen Van gym-millennials in klaslokalen Weet slechts een kleine minderheid der moeders Noch mannelijke wederhelftopvoeders…

Je lach lijkt versteend Je ogen zijn dof Ik stel me zo voor Je gevoel onder stof Je pen is geleend Anderen gaan voor Niemand die ziet Wat jij verloor Je haren zijn los Je krabbelt in je schrift Ze hangen ervoor Ik haal ze uit je gezicht Je ogen vol schrik Op je wangen een blos En ik zie de tekst Jij bent de klos…

de lange gangen met de vale tegels -er hing nog steeds de geur van natte jassen- leidden onveranderd naar de klassen waar ik zuchtte onder strenge regels ik had gezworen nooit terug te keren tot ik die lijst zag met daarop jouw naam het stille meisje bij het hoge raam dat mij geduldig hielp Latijn te leren je ogen glansden vurig als voorheen…

In de bril van Bertha Teughels Is er somtijds veel te zien. ’t Is precies een speelgoedwinkel: Aan twee kanten een vitrien. ‘k Zag daar eens een vogel vliegen, ‘k Zag de kap van Soeur Chantal, ‘k Zag een venster met gordijnen, Zo met bloempotten en al. En een kleine muizenlandkaart En een stukje Gibraltar, En een gieter voor de bloemen…

Geen mobieltje maar een haan kraait de ochtendstond Wordt gekleed wakker op een matje in een lemen hut Doe je slippers aan in het halfdonker en stap behoedzaam over moeders grut Pak de emmer op weg naar een gat in de grond Het varken komt al, verderop jankt een hond Ontbijten gaat snel, honger blijft je metgezel School is een uur lopen, er…

Jongens, heb je verdriet, sprak toen de leraar Grieks, dan moet je woordjes leren, woordjes leren. Hij knikte energiek zodat er as viel op zijn vest, maar dat was toch al vies. Wij lachten half vertederd, half meewarig, want tragiek daar wist je alles van en hij, heel oud, haast vijftig, niets. En dat het overging als je maar woordjes…

Nooit loopt mijn drijftol zonder slagen; Want hou ik op, dan loopt hij niet. Ik heb in al dat slaan verdriet, En zal om ander speelgoed vragen. Maar is ’t ook zo met Flipje niet? Ja; had ik nimmer slaag te vrezen ’k Zou zelden in mijn boeken lezen, En dat geeft vader ook verdriet. Foei dat ik van een tol moet leren, Met vlijt te werken…

En dan denk ik aan de duizenden gedachten opgesloten vastgezet tussen schoolbordwitte muren voor zo'n dertig slakkenuren zweven ze zo zachtjes en botsen ze heel soms dit merken doen we nimmer toch versterken ze elkaar in hun eeuwigheid tekort aan tijd want klokken bestaan hier niet meer alles wat ik zien kan weer is voor ons staat…

Dat hadden we nog nooit zo hard gevoeld. Een herstart vol nervositeit, gebalsemd in het plezier van een nieuwe boekentas en een driehoek die nog in zijn plastieken tasje zat. Het zou me niet verbazen dat meer ouders dan gewoonlijk een uurtje vrij namen. Om ‘s ochtens mee te kunnen lopen tot aan de poort, of om ’s avonds aan de deur…

Wéér heeft Sjon een overbodig gedicht geschreven. Hij kon het niet laten. Verveling greep hem naar de strot. Hij moest en zou een Vuiststoot maken. Kijk wat er staat: Die staat er niet... Bij Nijhoff zoekt hij nu wat troost. Die kon het helemáál niet laten. Maar Zijn gedichten kent men uit het hoofd. De zijne schitteren van onbehagen.…

Ik leer schrijven door met mijn vinger de vorm van de letters na te voelen, ik ken die letters al, maar wil zo nog wel een keer leren schrijven. Ik sta op een bed en schrijf op de muur, spring op het bed op en neer om de woorden waarmee ik wil beginnen zo hoog mogelijk op de muur te schrijven De maan in de lucht als een letter uit een doos…

Latijnse school, Latijnse poort! Gezegend en gezellig oord, O wereld vol illusie! Vol lust en Grieks en lief en leed, O wereld, die ik nooit vergeet, Vol vriendschap en vol ruzie! O zoete bluf van ’t eerst Latijn, O heerljkheid de tolk te zijn Cornelii Nepotis! Te voelen, als men verzen schrijft, Dat men altoos een bengel…

Wat leert men in Vlaanderens scholen? Men leert er Frans en ook Latijn, En Frans en Grieks, zo is 't bevolen; Men geeft zich vele moeite en pijn, Om alles... buiten Vlaams te zijn. Wat leert men in Vlaanderens scholen? Dat Frankrijk heerste aan Maas en Rijn, Dat Belgenland, om niet te dolen, Met Frankrijk moet verenigd zijn, Al ware 't…

Verwezen liep ik door de stad, waar alles iets verschoven bleek en vreemd. In V&D Bemerkte ik bij de lipstick Conny, uit 2-havo. Schuchter zei ze 'dag' en sloeg haar blauwe kijkers neer, glimlachte zachtjes, ik werd weer eens vijftien. Ach, wat had ik graag nog eens om haar van Kees van Lint verloren!…

Onze meester zegt ons: Lieve knapen, zegt hij, Hier en valt er, zegt hij, Niet te slapen, zegt hij, Maar te leren, zegt hij, Zoals ’t hoort, zegt hij, En te luisteren, zegt hij, Naar mijn woord! Onze meester zegt ons: Lieve kindren, zegt hij, ‘k wil u ’t spelen, zegt hij, niet verhindren, zegt hij, wel te weten, zegt hij, na de klas,…

Er staan in dit gebouw, in elke klas, verzuurde dames en verzakte heren hun lang gestorven wijsheid te dicteren, wakker gehouden door wat pen-gekras. De taak van heel dat traag docentenras ? De vragen van de jeugd te confisqueren, haar creativiteit elimineren totdat zij loopt in eender, trage pas. Nieuwsgierigheid wordt hier beschouwd als…

van De Schoolmeester (Gerrit van de Linde) Geografie is eigenlijk kennis der aarde, En voor de jeugd van ontzaggelijke waarde; Want Amerika Is b.v. zeer verschillend van Afrika; Ofschoon vele Afrikanen Zich als slaven begeven naar de Amerikanen. Zo b.v. is Azia een heel oude heer, En Europa is ook zo jeugdig niet meer, En de twee eerstgenoemde…

wanneer ik al mijn uren zou rangschikken naar de wijze van besteding, in rubrieken, die ik weer uit zou zetten in grafieken, beleefde ik geen leuke ogenblikken. laag kruipen is het karakteristieke van de studeerlijn, met zijn flauwe knikken, die bij tentamens als zaagtanden prikken, bij herexamens met de hoogste pieken. teneinde deze curve…

Ik zit nu thuis net als iedereen En heel soms voel ik me alleen Ik verlang naar mijn vrijheid Dat was een leuk tijd Thuiswerken voelt heel raar Aan het einde van de dag ben ik gaar Gelukkig staat mama altijd voor mij klaar Dat maakt mijn thuiswerk minder zwaar Op school was het leuk Ik lag vaak in een deuk Ik tel de dagen dat ik mijn…

Ik herken mij niet op de foto. Dus wordt het wegstrepen: een spel dat mij geboren liet worden omdat ik het heb overleefd. De jongen rechts voor op zijn hurken stopte briefjes in mijn zak. Die daar met beugel dook na schooltijd op mijn bagagedrager en hield me vast. Het meisje met de schildpaddenbril pikte de mooiste pen die ik had.…

Ik zag op internet een reportage Een terugblik op de eerste stakingsdag Ik zag veel profi's maar ook lui op stage De mars was meer dan wat één woord vermag Één spandoek droegen mannen hoog geheven "Wie denkt dat kennis duur is die weet niet wat domheid kost!" Het was gelijk een schoolbord volgeschreven Dat was de helft der tekst…

~ toch een hart onder de riem voor de onderwijsstakers ~ Marie werd onderwijzer, maar niet wijzer Als zij-instromer, dat was het begin Ze droomde om carrière te gaan maken Maar die ging op in rook, na twee keer staken Collega's ziek, haar wereld stortte in Door wanbeleid gaan scholen op de fles De leer-kracht daalt, ook zij is niet…

De zeven plagen van Egypte staan in Exodus het Oude Testament ken ik van vroeger de oude school van rijtjes stampen zwoegen Die bijbelschool verwoordde ze aldus het waren veepest steekvliegen en luizen kikkers hagel duisternis en zweren bepaald geen nood waar wij als kind om vroegen Wij moesten tafels uit ons hoofd gaan leren en…

Daar ruist geen idee meer, daar knettert geen krachtveld. Wat ritselt moet zijn; een houtkever, molm, een papierparasiet. Achter kalfsleer en titels verstomde de wereld. Aanraakbaar nog enkel voor stof, aandrift van geuren uit zomerse tuinen dicht bij de hor, een meisjeshand soms - hier hurkte Annabel voor zij verdween in gindse donkere allee…

O Neêrland! stuur toch, blij te moe, Uw kroost naar mijn collèzie toe, De beste school die ooit bestond Op ons gezellig waereldrond. Men leert hier aan de lieve jeugd Het Engels, 't cijfren en de deugd: Men zingt er en men leest er En elk diner, 't is geen bedrog, Vindt gij als thuis, ja beter nog, Vooral dat van de meester: En ieder bed…

Jou zou zomaar een heerlijke zin te binnen schieten. Je hebt er de perseptie voor. De sonar van je beschouwing staat heimelijk ingesteld... tot een prettig schrikken! Vanaf dan regeert een lichte koorts je zintuigen: simultaan noteer je de klanken van de woorden. Als een literaire componist vang je mogelijkheden, verbanden voor een…

Je hebt mensen mét en mensen zónder 't Basisonderwijs geenszins verwend Vakanties daarentegen vaak Las 'k recent in TROUW een 'Ingezonden' Een mevrouw P. uit onze hoofdstad is ontsteld Schoot met VERWEND, geenszins raak Echt geen idee van werk en uren Over correctiewerk thuis Spreek ik niet; zeker niet voor 'k staak Als 'kind van' en…

Daar komen weer je opsommingen. Dominee doceert. Weer begin je liefjes te jijen. Je moet en zal iemand behagen. En je eindrijm maar zwijmelen. Herhalen is eigenlijk malen... Toon vooral je uitgebreide kennis. Je bent toch erudiet? En je grappen moeten nóg grappiger. Dichten is al zo ernstig. Wat kun je toch fantastisch overdrijven…

Een cijfermaniak in hart en nieren ging in de Domstad fysica studeren op snelle microdeeltjes promoveren verstoken als hij was van harp en lieren angstwekkend hoogbegaafd en cerebraal abstract zijn spijkerschriftformuletaal…

Leraar legt de de tafel van twee uit met het vijfstappenplan…