Alle inzendingen over A Horse

(elfje) paard veel waard in te ruilen een koninkrijk voor een Shakespeerd* *natuurlijk is dit een verwijzing naar het toneelstuk over Richard III, waarin de beroemde uitspraak wordt gedaan: ‘A horse, a horse, my Kingdom for a horse’. Geschreven door de schrijver aller toneelschrijvers William Shakespeare.…

et partout A horse with no name In een rimboewoestijn Wil liefst z'n guapa zijn Verre hall without fame Gros bisous de partout Suddenly tout à coup Une très belle noire De nulle part sans doute…

Wie vaak muziek zag in het Paard van Troje Bewezen, coming up of progressief Moet elders nu op zoek naar z’n gerief Het Paard kan het met pop niet langer rooien Wie dacht aldaar de toekomst nog te horen Die tijd gaat thans aan terugkijken verloren…

Of andersom daar hoor je wel eens wat over en dan moet ik altijd denken aan Van Morrison die zingt How can you know somebody else if it takes more than a lifetime just to get to know yourself hoe hij dat weet - more than a lifetime - is me een raadsel maar lekker klinkt het wel.…

Bestijg het diepste punt van de woestijn, te delen met een verkoperde zon, gebeden verbleken in uitgebeend gewas bij verdroogde oases, rode waas verblindt de ogen, gemalen hitte verstoft de horizon, waar een schorpioen de staart doopt in een plas venijn van besluiteloosheid, gif als medicijn, angels verbonden in een doodskleed van…

in zijn hoofd dreunt een trein de cadans van het leven nog eenmaal met haar dat ritme beleven nog eenmaal met haar de wereld ontdekken het station binnenrijden en nooit meer vertrekken met haar de toekomst inglijden nog eenmaal de vrijheid tegemoet in zijn hoofd dreunt de trein waarmee zij is verdwenen, voorgoed…

Probeer niet origineel te dichten Je bent niet steeds een ander mens Want achter al je clownsgezichten Gloeit nog steeds die ene wens Die geen pen kan achterhalen En die altijd verder uitgediept Enkel helderder gaat stralen Of je nu huilt, of stil geniet Je kunt geen poëzie bereiken Door het nieuwe toverwoord Niet door geëngageerd te lijken…

diepgang heeft Vervloek de wereld en zijn leugens Die glimlach die je leegte geeft” Wereld van verloren waarden Kunstmatig leven, flauwekul Narcistisch naar zichzelf starend Van dood of liefde geen benul Hier is er één die blijft verheffen Hij smeedt de woorden sterk aaneen En wat de dwazen niet beseffen Dat belichaamt hij alleen Dark horse…

Zo klein als je bent Toch ga je het winnen Ik ben reeds nerveus En het moet nog beginnen Dit bordje met pap Scheidt mij van de vrede Wanhopig ga ik voort Met mijn dwang en smeekbede Met rammelaars en spelletjes Met liedjes en een fluit Enkele happen gaan naar binnen Tot ik op de muur stuit Van jouw stenen niet willen Van je tanden-op-elkaar…

Laat ze slapen, zij die niet willen ontwaken Laat ze slapen, in hun ondergrondse gang Je hoeft ze niet te prijzen of te laken Te vermaken, met gitaarmuziek of zang Ze willen niets dan de oude liedjes horen Zo vertrouwd, zo zeker en zo zoet Je gave zou het ritme slechts verstoren Alleen het ritme, het ritme dat is goed Maak niet los…

Dit grote lichaam, jou welgezind Een plek om bij te schuilen Zekerheid, te worden bemind En de vrijheid om te huilen Een kleine deken kan volstaan Mijn lijf zal jou verwarmen Ik ben een sprekend, levend bed Met veilig sluitende armen Je kleine neusje vol met snot Smeer het maar aan je vader Wie kan er enige boosheid voelen Naar zo’n onschuldige…

Wat je denkt van liefde te weten Dat zou je met liefde vergeten Als je in de oceaan werd gesmeten Van het spiritueel gemoed Want de jammerende kreten Van je hart opengereten Wat je anderen hebt verweten Is wat je zelf doet… Hoe jij voor de wereld wilt heten De angst om te worden vergeten Het blijft toch aan je vreten Al houd je jezelf…

Een opgetogen Willem-Alexander De vader van de koninklijke drie Denkt: dat is toch een goudmijn die'k hier zie Als ik die eerste letter niet verander Een voornaam met een A gaat Holland horen Waarna de groep A3 hun hits kan scoren…

Lang en blond van nature maar gekleurd nu bruin Over het plein met allure als een echte mannequin Lippen rood -jij kijkt haar na- Boezem groot -jij valt voor haar- Benen lang -haar achterna- Zij lacht je uit -onnozelaar- Ik kijk naar jou en denk aldaar Gelukkig maar, want jij hoort bij mij en niet bij haar.…

die donkere klank ik hoor het nog het zuigt zich vast en herhaalt zich herhaalt zich je riep nogmaals een paar passen liep ik richting jou een paar passen verwijderd van voorbij golven overspoelen heldere gedachten je zoog levendig leven brak reeds gebroken weerstand verdreef waan ik hoor het nog ik hoor het ik hoor ik…

De man was moeilijk te verstaan de woorden kwamen niet vloeiend moeilijke woorden liet hij gaan aan zijn gezicht zag je hem groeien. Zijn gehoor was bijna verdwenen soms hoorde hij nog een flard, hij wil soms wat geluid willen lenen maar hij krijgt alleen zijn part. Als ik hem op het bankje zie zitten ziet hij er niet alleen of eenzaam uit…

ijsbloemen in de zomer geen warmte te ontdekken in hun blikken wijl ze klagen dat het heet is ze groeperen te samen draaien ruggen toe en op die ruggen groeien ijzige bloemen in de zomer de vrouw huivert haar wacht de kilte van het doodzwijgen zij zijn het zij was het niet ze is het niet van goed fatsoen…

Want met slaan om mijn oren, ga ik echt niet beter horen, ben ik liever traag dan vlug, o jee, daar komt het al, het is alweer terug!…

Tot ik haar hoorde en begreep dat je ook stilte kan horen.…

je keert je meer en meer naar binnen zegt hij stiller dan de stilte die je onderdak geeft rondom jezelf ik kijk hem bevreemd aan bemerkt hij het lawaai dan niet de wind alom en hoe ik alles hoor vallen het blaadje, bedekt met bedrog de rotsblokken op mijn naam, de assen van de zolder waarvan ik het beeld verdrongen heb dit…

Ik hoor je al gaan de trap op anders zit ik hier nog hoor ik je…

Niemand die mijn schreeuw der eenzaamheid hoort Van het vlot afspringen om te verdrinken In de zee der liefde Waar jouw ogen mij vol liefde vervullen Hoor mij het lied der wanhoop zingen Om verzwolgen te worden door de golven der eenzaamheid En mijn gelukzaligheid te vinden in jouw ogen.…

Hoe ík van alcohol-drinkers baal van hun herrie en brokken maken, hoor ze niet over uitlaatgassen maar jou wel af zitten kraken, zal er maar niet over beginnen want ik róók...ik ben a-sociaal.…

Ik hoor de laatste tijd heel vaak 'AI' Maar een computer kan dan heel goed schaken En kan de mens daarin nog beter maken Echt slim zijn is a different cup of tea Want die AI kan hier nog heel wat leren Zoals een sonnettette produceren…

Zes schrijvers die een NS-jaarkaart krijgen Om met de trein van a naar b te gaan, Die mogen één heel jaar lang gratis staan Om anderen daar in de nek te hijgen. Hoor, wat dat zestal eensgezind beweert: “Een hele troost als je zo wordt geëerd”.…

Dit-is-een-voor-beeld (5) (A) Van-hoe-je-een-Hai-ku-schrijft (7) (B) Het-is-niet-moei-lijk (5) (C) Het-kan-ook-rij-men (5) (A) Dat-is-ei-gen-lijk-mooi-er (7) (B) Pro-beer-maar-e-ven (5) (A) Ga-er-voor-zit-ten (5) (A) Let-op-de-let-ter-gre-pen (7) (A) Het-is-wat-wen-nen (5) (A) Of-de-eer-ste-zin (5) (A) Rijmt-he-le-maal-ner-gens-op (7…

A-b-a-b wordt nu a-b-b-a, Dat heeft een bij de voetbalbond bedisseld. Het schema bij een strafschopserie wisselt, Wat door mij word ontvangen met “Hoera”. In ABBA zit altijd veel melodie, Het voetbal ademt steeds meer poëzie.…

Een waarden-loos NCRV-icoon, Beleeft zijn exodus - en ja: zo vader Zo zoon - we horen vast en zeker nader Van Paultjes kind, vermomd als allochtoon. Want doet het kind aan pa's programma mee, Dan is het vader A... én B... én C.…

'k Hoor t levend bloed, dat in mijn slapen gonst - Neen: 't is het hart van de aarde: het trilt, het bonst, of 't niet de god uit zijn verdoving wekt.…

rose for the sun that shines through bare branches a rose for two birds in the tree a rose for the chrysanthemums that are in bloom a rose for all the clouds in the sky a rose for the love that it is lasting a rose for perseverance in all struggles a rose for the warmth you give me a rose for all the thoughts I share with you a rose for…