Paard zonder naam

Bestijg het diepste punt van
de woestijn, te delen met een
verkoperde zon, gebeden
verbleken in uitgebeend gewas
bij verdroogde oases, rode
waas verblindt de ogen,
gemalen hitte verstoft de
horizon, waar een schorpioen
de staart doopt in een plas venijn
van besluiteloosheid, gif als
medicijn, angels verbonden in
een doodskleed van zwart satijn,
daaruit is mijn onwetendheid te
verklaarbaar, langzaam zichtbaar
wordt een versleten maan, vergeten
in werelds vijver, aan het vangnet
van het avondrood gehangen, in een
stofstorm heeft dat paard geen naam.

Wat veel meer betekent dan alleen
een visioen, ontsnapt aan de mazen
van de zandgolven, gemeten aan
de ijver van de oceaan, lonken oases
nog begeerlijker in de waan van de
dagelijkse dingen en met zachte
heelmeesters van de geest is het
twijfelachtig of dat geneest en zal ik
verdrinken in de Fata Morgana van de wereld.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 25 oktober 2010

pebmartenskpnmail.nl

A Horse without no name

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 9 stemmen 184