Alle inzendingen over Adèle Bloemendaal gr

Wat het mooiste Uit mijn carriere Is, vraag je mij, De volle zalen, De schaterende lach, Energie die naar Me toe komt rollen Uit die enthousiaste Zaal - Dat denk je misschien, Maar het verzinnen En in elkaar zetten Was voor mij het Diepste gevoel van allemaal…

ordinair aan de wip met haar kokette kontje Sinds de laatste Adèle solo bij haar potpourri in korte broek nog uitmaakte voor teefse sloerie ben ik voor altijd alleen om hun te korte lontje…

We zien Adèle voor de laatste keer Ze heeft de episodes uit haar leven Soms zoekend, soms verbrokkeld weergegeven Inmiddels kan ze dàt zelfs amper meer Het zijn gedachten die zo’n film omringen Droef als een lied dat zíj nooit meer zal zingen…

Telkenmale na Diana's jacht in 't duister en de sluimer van Selène altoos schierend aan de kieren van de dauw, de draad der dagen spinrag van de stukgeslagen muizenresten vleermuisnesten daar waar 's nachts de uilen schuilen voor de angst en weerzin wekkend schrikaanjagende maenaden schuimend in hun luipaardvellen…

Een dame en een heer uit Bloemendaal genoten volop van hun bruiloftsmaal en na een warm en feestelijk onthaal verlieten zij gezamenlijk de zaal. En het hotel was echt monumentaal, de bruidssuite ronduit fenomenaal. Ze sliepen daarin matrimoniaal, die dame en die heer uit Bloemendaal.…

woonde vanavond zie en hoor ik je weer hoe het was na beroertes en hoe men je bijna onttroonde hun spijt van het ondoordacht oordelen een herseninfarct je overkwam op het toneel van de Metropole in Almere werd ons te veel en jij moest het allemaal klaarspelen Je schonk Nederland het robuuste en frêle het grote nadeel van ‘in de picture’ Adèle…

Slaap zachtjens, liefling, bij haar lied; Slaap, myn Adèle, dierbaar kind, Zo teer bemind!…

Een krokodil uit Bloemendaal Leest vaak een spannend verhaal Over monsters en enge draken En harige spinnen op de daken Hij bibbert dan helemaal…

Een kleine rozekleurige vingerwijzing naar Guillaumes 'Minnekoosluwten', alhier te vinden in de rubriek schatplichtige Netgedichten, is voorwaar op z'n plaats. ___________________________________ ROZEVINGERIG In de rozevingerige gloed der dageraad - Eoos - lag met geloken ogen loos een meisje naast de havenloods nog jong en wulps…

Op wat haar Hangplek is Vertelt zij Haar verhaal, Tachtigjarige Diva die terugkijkt Op een turbulent Bestaan, door Beroertes teruggeworpen Op haar naakte zelf, Heeft zij geleerd Te leven met de Beperkingen die haar Werden opgelegd - En gaandeweg haar Evenwicht gevonden, Na een voor Haar doen drukke Dag leerde ze…

Een powerlifterscoach in Bloemendaal las in het ochtendblad tot zijn ontzetting dat zangers vaak een bron zijn van besmetting, dus hing hij vast een bordje in de zaal: 'Train hier alleen uw spieren en gewrichten. Niet zingen bij het heffen van gewichten!'…

Dus onze Bloemendaalse autochtonen Verplicht men straks in Rotterdam te wonen.…

Regen striemt wind waait mij langs de vloedlijn loodzware wolken drijven aangespoelde schelpen verhalen hun reis vogels duiken hun vlucht zweven op de thermiek van de zoute lucht golven slaan mijn hart aan stukken snijdende pijn ebt weg in de ruis van de golven…

. --------------------------------------------------- (B&W heeft de Martinitoren (Gr) tijdelijk gesloten voor publiek i.v.m. enkele zelfdodingen)…

ADELE Mens die puur Theater bracht, zoals Het hoort, die als Geen ander het applaus Kon laten klinken Na weer een lied Dat snoeihard bij ons Binnen kwam - en toch Een kwetsbaar mens met Een ongekende podiumvrees, Die ondanks je bulderende lach Van pure angst zat te Sidderen voor je op moest, En je podiumwerk als dwangarbeid…

Ergens in de schaduw van het Al Vertoeft het amoregoloze Niets Ontsnapt aan het moment dat nimf Pandora Haar brainbox opent en bloemgodin Flora Het firmament bestrijkt met asterisken in nucleo sterren planetoïden Egoloos doorschijnend als het Iets Dat voor het mensdom achterblijft als Hoop Op de verlossing in hun Wederdoop…

Etablissementen poppedijnen in taveernen l'Amour est une folie voor een plezanterie met deernen Adèle leest au sucre Citronella, een novelle Liedeweij nipt witte wijnen aan mijn zij volgeerne Met een keurske dat haar halverwege splijt en knelle Le lendemain heb ik een houten kop met spijt te stellen Voor vlinders duurt de nacht…

de waterstrijders bieden geen tegenstand en krijgen een ijsje van mama, op het Bloemendaalse strand.…

Geen regels om te volgen, geen structuur wat er bestaat. Elkaar steeds dieper raken, niet met liefde maar met haat. Een energetisch spel te spelen, zonder het fysieke deel. Alleen de triggers en het ontwaken, zelfs zonder het lichaam wat ik graag streel. Ik wil je haat ik wil je liefde, ik wil je 3D in mijn bed. Maar ik zie dat niet gebeuren, want…

In de vierde wake raak ik verstrikt in lange draden van verwrongen en verstomde zendermasten op het hoge Bloemendaalse duin. Aan tafel lacht mijn zoon: ach pa, de zeespiegel stijgt in deze eeuw hooguit achtentachtig centimeter. Ik help het hem hopen. 5 februari 2002 ZONNELEEN De episoden van Amos 67…

Mens die puur Theater bracht, zoals Het hoort, die als Geen ander het applaus Kon laten klinken - Na jouw bewerking Van Goodbye Saigon Dat compleet met Helicopterlawaai Snoeihard bij ons Binnenkwam - en toch Een kwetsbaar mens Met ongekende podiumvrees, Die ondanks je bulderende lach Van pure angst zat te bibberen Voor je…

*) In de Griekse mythologie is de Lethe (Gr. lèthè, "vergetelheid") een rivier in de onderwereld, waaruit de doden drinken om hun aardse leven te vergeten. ---------------------- uit: 'Kluwen', 2011.…

als ik op een lentedag de verjaardag van mijn vader vier, met mijn familie op harten jaag en aangeschoten ben van plezier, dan denk ik: het is weer een beetje kerst vandaag als ik op een zomerdag op het Bloemendaalse strand, mijn kinderen stiekem plaag die sneeuwpoppen maken van zand, dan denk ik: het is weer een beetje kerst vandaag…

In zeven jaren droeg ik zeven namen hoe ik dat deed hoeft hier toch geen vertoog of wel? goed, luister dan naar dit betoog waarvoor ik mij niet langer hoef te schamen in elk geval begon het niet in babel want daaromheen ligt het tweestromenland mesopotamië, moeras en zand daar heb je geen Gedichten punt en el ook al genieten dichters…

De nacht hangt groot en wijds en onbestemd in eukalypta's duisternis verborgen zwijgend houdt de achterkant der maan als nachtwacht moeder aarde in haar greep als langs de zeeën tot de verre kim er vonken gloeien bij de oosterpoort die kale rotsen van takla makan in lichterlaaie zetten, woeste hoogten van lhasa, tibet en de himalaya's…

Ontdekt u in 't bos een cementbast Met plastic takken en een stalen kruin Hij groeit niet, valt niet uit en wordt niet bruin Dan staat u naast een omgeklede zendmast U hoeft 't van Irene niet te leren Ook u kunt met een boom communiceren!…

op het strand te Bloemendaal aan de vloedlijn gelegen in de zon is gister een madam geschat op honderd twaalf kilogram nog vol van marsepein uit haar bikini gesmolten geluk bij een ongeluk er zat ook nog de taai taai zodat zij zich in de kruip voor hulp verplaatsen kon binnen een heuse straal van één-komma-drie-kilometer in Haarlem…

Loom luierend in de Late voorjaarszon Beschut genietend Onder het dak van Spinnend lover Merk jij mij op En terwijl verderop Het geroezemoes klinkt Van stamgasten die bij de Minnaar het leven vieren Geef jij mij snorrend Wat kopjes, en leg ik Vol vertrouwen mijn Hand op jouw kop…

Ik denk soms aan de reclamespot, waarin Adele Bloemendaal in een schuimbad zit en zij haar megaborsten grotendeels toont. Het boeit me niet meer en ik weet hoe ze als oud, versleten besje wegteert. Dat doen wij mannen immers ook.…

Het is stil in huis de man op de radio lult 5 kwartier in een uur zonder jou Het is stil in huis de wasmachine centrifugeert, straks weer wat te doen zonder jou Het is stil in huis onze hondjes blaffen de deurbel gaat zonder jou Het is stil in huis de muziek staat hard Adèle schreeuwt tranentrekkers zonder jou Het is stil…