Alle inzendingen over Beven

Ik sta bevend met mijn leven in de hand als ik Iets te hard knijp verkruimelt het een windvlaag is daarna genoeg om de kruimels in wind te verwaaien ik kus daarom waar niemand kust zonder te verdraaien geen lage lust waarom kan ik niet regenen van verdriet waarom lukt dat mij steeds maar niet en blijf ik beven…

Weliswaar kan ik de vergelijking met de zee niet doorstaan, ik beef (vooral wanneer ik een volle kop thee aanreik op een glad schoteltje) steeds vaker. De gevolgen komen niet in aanmerking voor een avondvullend actieprogramma vijfvijfvijven, zijn desondanks desastreus voor jurk, pantalon en vloerbedekking.…

aan tv, wij smachten en raken sterk verdeeld door ‘t wetboek dat nooit vergeelt, want wetten worden aangepast zoals u waarschijnlijk weet is het data verkeer een hot item maar laakt Teeven het bevel wat hem is gegeven door de uitspraak van de opper rechter van het Brussels lof wellicht is dit de oorzaak dat de aarde hier blijft beven…

Een bever is geen bever En een bever is geen bever Zoals mijn buurman die zo beeft Wanneer hij bellen bier opheeft Dat is een bever, ja gewis Die toch beslist geen bever is Dat is een bever die niet beeft Geen ziertje om een biertje geeft Maar liever sloten water heeft…

Ja, iedereen heeft wat om voor te beven. --------------------------------------------- uit: Uit de gelijknamige bundel (1992)…

kijk die man nou eens beven; lege fles naast de bank ja, hij is aan de drank geraakt door het leven kijk die man nou eens beven; grauwe kleur van de rook ja, hij is aan de coke geraakt door het leven kijk die man nou eens leven; ligt al jaren alleen ja, zijn bed is van steen zou jij dan niet beven?…

Wanneer het fluitenkruid niet meer fluit straffe westenwinden sonoor kopergeluid de wolken binnendragen - wolken die als verlate kruisvaarders oostwaarts de onschuldig lucht de rust ontnemen - dan voel ik dat onder het zomergras de herfst wordt gewekt het dode hout zich op vallen voorbereidt watervolk beeft en bidt en scheepswrakken oude…

In 't aangenaam gewest, waar nooit het groen verdwijnt, Komt nooit d'onvruchtbre winter beven. Slechts kan het lieflijk wit, dat op de lelie schijnt, Het schijnsel van zijn sneeuw daar geven. -------------------------------------- Vooreilanden van Amerika – Antillen beven- schrik brengen…

Ik was in Japan, voelde de aarde beven, vreesde tsunami. We holden omlaag van de elfde verdieping, hotel was weer stil. Overal voel ik de aarde steeds weer beven, de dood heel nabij. Ook Noord-Afrika beefde maar nu van vechten, hoe redden we ons?…

Temidden van een regen van moeten, wil ik niet langer doen. Temidden van een storm van willen, wil ik alleen maar laten. Zoals vrede regent in de oase. Zoals rust stormt naar het oog, van een brullende orkaan.…

Er is geen enkel excuus dat niet diep in zich een weifelen draagt een dienbord waarop glazen nauwelijks hoorbaar beven…

Ik ben dichter voor het leven niet des vaderlands ik laat de literaire aarde niet beven maar het is tenminste echt en dat, dat voelt niet slecht.…

dictators mekken, hoor ze angstig janken hun doodsangst is dus tastbaar want nabij wat bén ik optimistisch, hoopvol, blij nog even, dán die boeven tussen planken de vreugdevuren gaan steeds hoger reiken en vrijheidsdrang zal vaker, raker blijken…

Altijd gehoopt op een liefde zoals dit Heb in jou gevonden: iemand die over mij waakt iemand die mij raakt je hebt mijn hart en ziel Iemand zoals jij bij wie ik mezelf kan wezen mij doet beven beven van geluk Iemand zoals jij doet mij verlangen verlangen naar jou Iemand zoals jij waarmee ik een toekomst zie die mij kinderen zal geven…

Stemmen in het duister Het beven van een hart Fluisteren in de schemer Angsten van het zwartste zwart Snakken naar het ochtendlicht Om dreigend middernacht…

Een beetje goud vonkt al doorheen de regen of is het een huiveren een eerste beven de linde behoedt bedacht elk blad…

Toen hij die middag door het dorp reed stonden de beuken als een veeg teken er was niet alleen die verwenste regen maar in de kruinen een radeloos beven…

houdt het filigraan de nevel tegen glansrijk breekt de ochtend aan berken in hun kaalheid beven bloothoofds wilgen koppig staan…

Door hoogtevrees omgeven sprak zij met angst en beven. Hoogmoed komt voor de val. ’t Is daarom dat zij beval: Springen is ’t laatste dat ik doen zal.…

Het is een rijzen vederlicht het zijn mussen mezen op het ranke beven van de twijgen het is een wuiven weven mussen mezen op de bamboe het is een huiveren in de wind…

Als spook dat pas hing rond te zweven zwoer de gestorven chagrijn Ik kom 's nachts kloppen tot ze beven maar zal eindlijk ook eens geestig zijn…

De top Een uitzicht Dat eindigt bij Naar een leven Groei ik, klim ik op Vanaf beneden begin ik Het oppervlak kruip ik tegemoet Ik ben het die de grond doet beven…

Zolang je mij ontroeren doet raken kan zodat ik huiveren moet huilen en beven schaterlachen of vervuld met verontwaardiging verleen je mij soms even een gunst…

En ik ben degene die de koorden zonder angst of beven bezet...…

Mijn Eigen Gang gaan Staan En gaan Waar ik wil Niet Aan staan Gaan Zonder Te beven Niet Aan staan Mijn eigen Gang gaan In het Leven Mijn Vrijheid Leven…

Verzen zijn de beweging van 't leven, klaarluidende, al naar het menshart gaat, of droeviglijk schreiende zacht, of kwaad als een donderslag door des levens kalm beven.…

kaarslicht in pompoenen spooknacht van Halloween heksen en draken die door het luchtruim zweven griezelende monsters huiveringwekkende dracula' s en vampiers die van schrik doen beven…

Zonder te beven. Waarom staat hij? Omdat wij niet met de buurman. Waarom niet? Omdat hij met zijn geweer een kat neerknalt. Waarom? Omdat hij zich verveelt, niemand anders heeft om op te schieten. Of om van te houden.…

Jaren voor de vraag was hem het antwoord al gegeven daags voor het moment was hij al aan het beven drie seconden voor de flits was de donder al gekomen dertig jaren voor zijn dood was zijn leven al ontnomen…

Congo: duizenden mensen door rebellen verdreven verzwakte lichamen, klampend aan het leven op haar rug voelde zij het ondervoede lijfje beven toen werd het stil; de wanhoop is gebleven!…