Alle inzendingen over Binnenin

de zee de zee in stemmen geopend door spel van lucht en licht ademt de woorden van wit naar blauw doorheen een zachte zucht geen haast in de stilte van rozenmeren voorbij het zeildoek van ‘t eindeloze weten zo roept de zee de zee de zon omhoog heel diep zo diep in het omgekeerde…

Daar is ze mooier dan ooit en heimelijk bewaard, dus nog mooier dan in het heden, ach wat, er is niets anders dan binnenin, zelfs van buitenuit gezien ben ik niets anders, ik sleep beelden van haar binnen als een knaapje dat haar lokken vergaart. Binnenin ontsta ik, verga ik, verbind ik mezelf.…

ik leg je in een bed van geleende woorden sprekend over jouw liefde de schoonheid die daaruit voort kwam van toen het leven nog zachter kleurde tot vleugels je konden dragen…

triomfantelijk grijze wolken uit de laatste dorpelingen overleden de klinkerpaden verdwenen een praatbankje bleef leeg op het verlaten kerkhof in de verte zien we boerderijen met dichtgetimmerde luiken een kudde pony's en wat knotwilgen de mensen hadden geen idee dat ze zo ver door konden buigen zonder te breken ze craqueleerden stil binnenin…

onder wolken van lood tekende ik sporen in het zand in smeltende hitte schreef ik een goddelijk woord ik vluchtte voor beelden van de krokodil doofde de vlam verbrandde mijn ziel vouwde een zingende vogel van papier fluisterde mijn traagste gedicht ik spelde mijn naam op de schutting uit de binnenste muren kwam geen enkel geluid…

zij is een weggeworpen fles met woord en boodschap binnenin en drijft op golven naar de overkant…

ze omarmt troostend  het kwetsbare kind dat nog binnenin haar leeft…

schoonheid zit van buiten liefde binnenin zonder schoonheid kun je leven zonder liefde heeft het geen zin…

besloten binnenin wezensvreemd weefsel met een boodschap liefdevol op de dood afstevenend is het tij nog te keren…

vroeger speelde ik het leven maar de ernst haalde me in nu het donker blijft omhullen ben ik veilig binnenin daar wee moedig soms gedreven in gedicht ik open mij…

Ik voel wel hoe je telkens naar mij kijkt op mij aast en gluurt wanneer ik op mijn zwakst ben In duistere nachten, in de diepte van de nacht overdag op stille plaatsen en op vrolijke dagen, ik zal je niet ondermijnen Ik voel het geprikkel in mijn zij in mijn ziel en in mijn hart het geworstel heen en weer, laat je toch zien ik aanschouw waartoe…

Slechts in woorden kan ik schuilen in een web van letters weef ik me in tot ik me veilig weet en enkel nog besta in mijn binnenste binnenin.…

ik waste mijn rode hart wit ik vulde de ruimte met verlangen dat op het ritme van mijn adem diep binnenin me brandde…

magisch woord voor elk begin een heerlijk gevoel diep binnenin hoopvol voor een verlangend hart er is geen einde zonder start!…

komst om samen te beginnen aan de toekomst bleek jouw ziel al te zijn overgestoken wat rest is immense leegte binnenin…

Het fonkje binnenin, of... Het vertrouwen in iemand Geloof in de hemel of in je buik of in het glinsteren van iemands ogen. geloven ik of jij jou of mij... Maar geloven dat kan ik niet.…

Sta je nog steeds Je vliegt kleine stukjes Ook al doen je vleugels zeer Je bent nog hier Je kunt nog verder Hoe duister het soms ook voor je is Binnenin je schijnt altijd het licht…

Binnenin haar hoofd alle vogelgeluiden overstemd door gekoer van witte duiven Buitenom haar hoofd alle vogelgeluiden overstemd door gekras van zwarte raven…

zie je de meeuw zij vangt de stilte op boven het geruis van de zee zoals ik het zachte lispelen van het licht met een gedicht binnenin waarop golven drijven…

het was niet de spijker die het hout deed barsten niet de hamer waarmee je op de spijker sloeg het was niet je hand waarmee je het hout verwondde het was iets dat woedde dat knapte binnenin je kop…

is er een seizoen dat zoveel stilte in zich draagt dat het tumult binnenin hoorbaar wordt een landschap waarin zoveel liefde groeit dat de dode niet verdwijnt haar tot leven roept…

Schoonheid zit van buiten, liefde binnenin, zonder schoonheid kan je niet leven, zonder liefde heeft 't geen zin.…

Mijn huid is helemaal bevederd, ik ben een Vogel Van Vrede, Vrede is het doel Wat ik wil bereiken, Vrede binnenin me Zelf En voor de Wereld, maar dat is van later zorg (C)Thomas (Eva Maria Leo Venus) de Haan (-Young)…

We rijden weg van wat me dierbaar is De kamperfoelie geurend aan de muur Een mossig klinkerpaadje naar de schuur Dat oude thuis met mijn geschiedenis Het is geen einde maar een nieuw begin Met alles wat me lief is binnenin.…

Meanderende gedachten die binnenin ontspruiten, groeien in golven en dansen frivool binnenstebuiten.…

Integer, warm en mooi, zwaarmoedig binnenin. In leven haar eigen prooi, nietsvermoedend niettemin.…

Heel even haal ik heel diep adem en voel iets van de warmte diep daar binnenin. Verbondenheid met alle leven met liefde voor wie komt of gaat en glimlach maar heel even. Het is nog niet te laat.…

De boventoon komt van binnenin.. Door zijn illusie gesterkt...…

niet lopen langs de kroegen maar iets in pijn gezaaid met leven binnenin.…

de draden binnendoor en binnenin raken verward. Ik strijd door god en alleman verlaten vanaf mijn prilst begin met bloedsoldaten.…