Alle inzendingen over Creëren

wil ze met een open einde de realiteit bespelen tijd nemen een nieuwe waarheid te creëren of gewoon zichzelf verzwijgen…

Laten we voor iedereen proberen een hemel op aarde te creëren.…

ik hou mijn ogen gesloten om te voorkomen dat gedachten worden uitgelicht buiten mezelf gaan leven in lichtflitsen die afstand creëren…

leven creëren languit stromen.…

En in het gegons klonk luid: ‘Nu voor óns een rookvrije werkplek creëren!’…

Zigeunerhart gedreven door tonen is muziek de leidraad die door zijn aderen vloeit van en naar zijn zigeunerhart dat hem opzweept tot het creëren van wat leidt tot grote hoogtes schittert de twinkeling niet alleen die van zijn ogen…

Dit plaatje laat ons zien Waar ze ruimte geven Een overloop creëren Om zo te overleven. Maar als je inhoudelijk kijkt Mis je de rivier de Maas Kan die dan niet overstromen Of is men die rivier wel de baas.…

Lichte kieteling In mijn hoofd Mijn gedachten lachen zachtjes Creëren letters Worden woorden Klanken dansen op mijn tong Dansen zoekend Naar mijn lippen Verlaten struikelend mijn mond Ik proest het uit…

ik verdrijf pijnen met andere pijnen… mijn ziel weent mijn geest verjaagt kwellende gebeurtenissen door andere te creëren er heerst een veldslag in mijn vermoeide lichaam bewust of onbewust... ik blijf het steeds herhalen.…

jaar na jaar de vuursteen heeft geen besef van tijd nodig liggend wat oncomfortabel in een rivier steen te zijn toevallige voorbijgangers schaatsend met ijzers is het ijs het enige wat de steen nog scheidende houd om een vonk te creëren…

Als haat en venijn elkaar ontmoeten Creëren zij arrogantie naar hartenlust Maakt hen niet uit wanneer of bij wie Als de genegenheid maar wordt geblust Gebruikmakend van die glitter en glamour Misbruikt zij haar gekregen schoonheid Profilerend als een verderfelijke goedkope hoer…

Je foetert in stilte op hen die lijken te creëren op commando op hen die sonnetten schrijven als ging het vanzelf zo diep van binnen weet je beter gedichten gelijken gedrochten als je niet eerst met woorden hebt gevochten.…

De Kerst is koud voorbij of het is raak Het ‘God is Liefde’ wordt weer eens weersproken Er wordt in de onwrikbaarheid gedoken Half Nashville stelt geaardheid aan de kaak Is het dan waar dat mensen God creëren Teneinde zelfreflectie te trotseren?…

Dat God een man is ligt erg voor de hand Geen vrouw zou deze chaos ooit creëren Zoiets is louter weggelegd voor Heeren Die rommelen maar aan zonder verstand Voor feministen lijkt die H rechtvaardig De vrouw is hier met recht niet gelijkwaardig…

Soms kweken ouders prinsjes en prinsesjes, creëren voetbalheld en modepop, ze lossen elk probleempje voor ze op, onthouden hen basale levenslesjes. En wordt zo'n kind zelfstandig en volwassen, dan heeft het moeite met de kleinste krassen.…

ik kan geen droomgodinnen of venussen creëren zoals rubens of milo. maar één ding durf ik met simpele woorden aan jou te vragen: hallo! maak ik bij jou een tikkeltje kans?…

gelijk golven van de zee die geen choreograaf behoeft noch woorden of overleg schitteren zij in een kleurrijke hemel waarin ze steeds weer opnieuw fabelachtige figuren creëren deze ingenieuze dans gaat als vanzelf en zal duren tot in de eeuwigheid…

Zeer spannend was de strijd tussen twee heren Maar waar gaat het nu heen met Nederland Ze waren weken elkaars doodsvijand En moeten nu een liefdesband creëren Gaan ze gedwongen elkaar toch beminnen Of gaat de tweestrijd nu pas echt beginnen…

Instanties en de Grote Maatschappijen Creëren uit het niets soms een probleem: “Meneer uw zaak past niet in ons systeem” Zodat ik vaak ten hemel zit te schreien. Als er iets goed gaat lijkt het haast een wonder, We gaan nog eens aan ‘Het Systeem’ ten onder.…

Ik zie in het licht wat dwarrelend gruis op gouden koorden een dans creëren in werv’lende warmte vol wondere schijn die me lokt om samen ‘n éénheid te zijn en ik denk aan de woorden bij sterven gesproken stof zijt ge tot stof zult ge wederkeren…

Als het niet zo nodig meer moet De zon en maan En jij die eeuwig zwoegt Treft geen zwijgen noch traan Geen pen zal buigen nu nog Het zeker weten verdwijnt Maar toch Creëren is weten Wat nooit komen gaat Laten we veranderen Ach je weet hoe dat gaat…

mijn oude leven terug, maar niet met de ik die ik was Ik wil zijn wie ik nu ben maar dan in verleden tijd Als ik toen alles van nu had geweten Misschien had ik dan geen spijt Er hadden andere dingen moeten en kunnen gebeuren Ja.., als ik was wie ik nu ben waren er geen gesloten deuren De ik die er nu is zou een persoonlijk Utopia kunnen creëren…

zag de drift van zand een woordeloze hand die storm tracht te keren rende voor je uit om ruggelings een luwte te creëren waarin in we goed konden communiceren maar in je lach wervelen de winden dwars door alle buien heb ik je kunnen vinden in het oog van jouw orkaan…

Lente, een sfeer die we graag willen creëren. We moeten nog even geduld hebben. Lente, in liefde ontvangen, dat wil ieder mens toch. Fotograaf onbekend…

ik ben de pen voel de inkt door me stromen woorden verbeelden dromen gedachten van een mens die langs deze weg tot uiting komen en creëren zichzelf zo het vooruitzicht dat ze zich zo tot de wereld richt en aan het eind van die pen en z’n vrucht zit de schrijver die z’n hart weer heeft gelucht…

genieën Geven kennis en gebreken Omdat ze statisch en rationeel bespreken Hoe de wereld functioneert; Het gevoel wordt genegeerd Ze denken in ouderwetse termen Proberen hun eigen macht af te schermen Abstracte begrippen zijn hun enig erfgoed Het zijn geld-instromen die hun ideeën voedt Als de problemen te groot zijn om te bevatten Creëren…

zij schoof wat met schaduw blokkeerde invallend licht om een pakkende sfeer te creëren voor de scene waarbij een uitgelicht figuur contrasteerde met de donkere achtergrond wij dachten aan muziek zonder vocaal omdat de stem al veel te veel aandacht heeft gekregen van het pakket lichaamstaal dat zelfs met alle techniek nog…

ik had mijn ogen gesloten voelde in passeren jouw warmte intrigerend langs mij scheren bewegen dat vitaliteit aan het creëren is in de adem van de zon keer jij je om haar golven lijken het leven te bezielen jij die het de hand reikt naar volwassen gelijk in een land waar dromen nog niet durven uit te komen…

Hoe wit is uw gewaad afstekend tegen 't donker van uw handen, integer uw gelaat uw houding ingetogen alleen al uw aanwezigheid geeft zoveel rust en stilte, de schilder die u portretteerde wist van 't kleurrijk wit een stralend licht in plooien te creëren toch is 't uw houding die mij nog het meeste raakt.…

Ik droom van dreunende vingers die zich uitsloven om ook maar iets van ruimte te creëren tussen woorden. Tussen zinnen ook. Spatiebalk. Ik typ zomer en hoop stilzwijgend dat de ruimte tot het volgende seizoen precies zolang duurt als tot de volgende zomer.…