Alle inzendingen over DOORDENKEND

Doordenken is extra aandacht eraan schenken. Aan het eind van de nacht Had ik dat uitgedacht, Maar toen was ik zelf ook uit gedacht. Als je om het plaatje lacht Heb je te lang doorgedacht.…

Loop door eindeloos denk door doordenk het gaat door eindeloos ondoordacht zinloos fysiek en mentaal gebonden.…

Want nadenken is denken Over voordenken, Waarop je bent aan het doordenken. Hoe kun je het bedenken Om daar aandacht aan te schenken!…

Niet zomaar iemand verandert snel in niemand dat gebeurt telkens weer als niet zomaar iemand van gezicht verandert want iemand anders blijft dan ook nergens meer door(denken)…

De hoogleraar in natuurwetenschappen rust even na zijn vernuftig onderzoek bidt tot God: U milde heerser en liefdevolle Vader over hetgeen bestaat en leeft veroorlooft mij nietig mensenkind steeds meer te bevinden hoe de ons omringende dingen en krachten in het verste verleden door Geesteshanden werden gewrocht _ heden nog werken maar…

De prediker die met eigen oogmerken schijnheilig het Woord verbreidt is benijdenswaardig bespraakt een glanzend opgevouwen kleed waarin duizendpoten huizen tussen stinkend oud roest en verbrokkelde stenen besmeurd met giftige drek mogelijk schuilt in dit venijn een enk'le reine edelsteen.…

De stad verdoezelt wat donker is met veel licht – Is zo de hemel?…

Ik ben onzichtbaar in het café, als een stoel – met een kop koffie.…

Veel schaarste heb ik nodig Het is me goed genoeg Alles loopt, tot ‘t overbodige Op tijd is zelfs te vroeg Ik gedij goed in de droogte Crisis als verwennerij Gesmeerd dat alles nu zo gaat Ik ben echt veel te blij Ik heb niets te concluderen Geen doordenk-draverij Geen paarden die naar woorden grazen Richting een groene wei Daar in…

Hoe zeg ik dit precies en goed, Op enig moment begreep iemand Dat licht niet in water ontstaat, Maar dat je voor het maken van licht Wel veel naar water moet kijken, Hij gaf de voorkeur aan mooi water Dat geen voorzetsels nodig heeft, Water dat een bloem is, een hand, Een paar schoenen, een mol, Er waren nog meer dingen Die hij meende te begrijpen…

Telkens weer Houd ik mijn hart vast Terwijl ik jou moet loslaten Telkens weer Ben ik trots op je Als ik naar je kijk Zo groot Zo mooi Zo doordenkend Zo eigenwijs Vol vertrouwen in jezelf en deze wereld Je loopt niet in zeven sloten tegelijk Mijn “beren” kom je niet tegen Zeg je Ik weet Dat jij gelijk hebt Maar ik vecht tegen…

Om depressief van te worden, wanneer we dóórdenken.…

Doordenk nog eens wat telt.…

Alleen maar even doordenken, wanneer dat niet anders kan. Wanneer we, bijvoorbeeld, lekker gaar moeten koken. Voor onbepaalde tijd. In ons eigen sop.…

Als je doorgaans goed beschouwend, begrijpend kan praten, kan invoelen, kan meedenken, doordenken, boven materies, onderwerpen, gebeurtenissen staat.. deze uiterst goed kan aanvoelen, zien aankomen..…

aandacht schenken Om in dat denken te constateren Dat ik mijn ware zijn moet leren Niet uit techniek organisatie en plan Maar uit erkenning dat ik meer kan Dan existeren en zin ontberen Maar slechts besta uit louter zijn Is dit zware kost om te verteren Dan zal doordachte existentie leiden Naar de werkelijke zin van het wezen Het diep doordenken…

steeds maar weer is er iets wat me treft het overkomt me gewoon misschien ligt toch de oorzaak in mij ik treed nu in mijn diepste zielenleven haal alles overhoop, spit dieper en dieper zelfs vorige levens komen er aan te pas harde tijden, genadeloos en harteloos keer terug op de behouden basis ik ben wat in mij groeit positivisme en doordenkendheid…

Hoe noem je 't niet meteen geïrriteerd raken temperament bevriezen , doordenken staken. Schoonheid wordt steeds voor ogen geboren, is in de klanken en unieke intonatie te horen. Niets maakt het er naar om letters te bevragen, regels en zinnen kunnen elk gedrag verdragen.…

adoratie, geen lof voor dit doorgedraaide mensenkind die altijd over niets praat en voor zijn beurt begint toch probeer ik hem te bereiken naar ieders gevoel zal dit hopeloos lijken een harde confrontatie is mijn idee ik negeer bij voorbaat zijn nee terug naar af, dat zal je genezen je moet mijn laatste gedicht maar eens lezen doordenk…

Het zijn je pretogen, En je doordenk-grappen Die me zo laten lachen Dat ik naar lucht moet happen. Het zijn je handen Die me troosten en opwinden. Het zijn je lippen Die steeds hun weg naar de mijne vinden. Alle lieve dingen die je schrijft Of fluistert in mijn oor Maken dat ik in liefde geloof Meer dan ooit tevoor.…