Alle inzendingen over Dankzij de dingen

Wolvega, des ochtends vroeg Ik heb de hel bezocht, Inclusief haar duivels Met ontstoken ogen Die mij spottend jouwden Om mijn onvermogen En mij vertelden Dat ook de reis Naar gene zijde Wegens mijn zondeval Voorwaar niet lukken zal…

het heeft gesmaakt dank u dankzij u heeft het gesmaakt het gesprek heeft ons geraakt de koetjes en kalfjes op afstand het varken meteen bij de oren het schaap over de dam gejaagd mist trekt dicht boven het land we hebben het woord gehoord dankzij u de tekst beluisterd de essentie doet ons wel wat de liefde op haar blote voeten moslims christenen…

Dankzij onvoorwaardelijke liefde. Dankzij grenzenloos vertrouwen. Dankzij onverwacht geluk.…

het leven herhaalt zich in gevonden en zoekgeraakte dingen in verhalen en rituelen ondanks of dankzij onophoudelijke veranderingen ook in de liefde steeds nader tot elkaar in glimlach en tranen in alle talen lang geleden gisteren nog…

Je raakt dit kenmerk van verlegenheid Dankzij de chirurgie eenvoudig kwijt Want blozen is natuurlijk uit den boze Maar valt zo'n ingreep met de tijdgeest samen Nu wij ons voor steeds minder dingen schamen?…

dankzij de dijken het grasland boven water de wind in de rug dankzij de windkracht waaien de benen vooruit met natte pijpen dankzij de regen sijpelen de voetstappen nabij het kanaal dankzij het water landinwaarts over de dijk de dagtocht voorbij…

Je houdt van zomer die er is dankzij winter Dankzij dalen zie je pieken Is het ook zo met liefde en haat?…

In het huis van duizend dingen is geen verhaal af, telt ieder verhaal op zich, er wordt geluisterd in stilte en acceptatie waar geen haast noch woede regeren... duizend dingen zijn zichtbaar in één geheel zoals duizend dingen, duizend dingen zijn!…

Hij of zij kan het alleen maar fijner hebben en beter maken voor zichzelf mét de omgeving. Inschikking in het eigen lot, betekent acceptatie, rekent en berekent: op hoop en glorie! Gelukkig, de mens die lijdt.…

om mij heen spreken de woorden van herinnering toen ik jong was een andere wereld in een verre tijd ze zwegen tot hun uur geslagen had eindeloos vertellen ze nu van toen over liefde en dood de dingen herleven als mijn heden een ver verleden wordt…

Soms vergeet je de waarde en de schoonheid van kleine dingen zoals een glimlach van een kind een vergeten brief die je weer vindt een herinnering of een zoen beleef het weer en koester het want het zijn de kleine dingen in het leven die het hem doen…

Een scenario wat je niet bedenkt, is nog niet bedacht, een voorstelling die je nog niet ziet, is nog niet op toneel geweest, een boek wat nog niet geschreven is, is niet uitgelezen, een kind wat niet geboren is, nog niet van deze aard, en toch: is van tevoren al uitgestippeld, heeft men bedacht, gelezen en gezien wat er geschreven…

Hij ligt in bed en denkt aan vele dingen dat is het als je oud geworden en vroeg wakker bent je hebt zoveel herinneringen zij neemt het stof af vanwaar dat alles komt zij denkt er niet veel bij dat zijn zo van die dingen…

ginds gaat een fietser mank op wielen zonder schoen hoe krijg je een oude Teflonpan schoon zonder schuren een zondag gevuld met onbewandelbaar weer dan gaat weggooien van rommel moeilijk door dode handen kijk, een bouwvakker die leegte met voegwerk vult treinen met vertraging als voorschot op eindeloze ruimte sterren die je nooit…

Een ding, een dong Een dingedong Een iets een wat Een ietsje dat De dingen dinger maakt Een ding dat lacht Een ding dat speelt Een ding dat men met dingen deelt Een ding of dong Dat nooit verveelt…

Re re re re mi, Re re re re do, Re mi re do. (fine) (rust) Mi mi mi mi fa, Mi mi mi mi re, Mi fa mi re TI la so la so fa MI RE, (rust) Mi fa Mi re Mi mi! (rust) Ti ti Fa fa La la Mi mi, Ti ti Fa fa La la Mi mi, RE mi FA so LA TI... (rust) Ti fa RE! (da capo)…

Je bent jezelf niet kwijt als je nieuwe naam verschijnt: Dankzij B. ben je nu die ander, zit je in zijn gedicht, proef je de invalshoeken maar ook de knelpunten die leiden naar een fijne esthetiek...…

Taxeer de ons omringende dingen: een giga inventaris van de mens, zwemmend in zijn mogelijkheden heeft hij de tijd naar zijn hand gezet om met intense voldoening te meten dat zijn welstand nóg meer waarde kent. Tot bij de buren brand uitbreekt.…

Natuurlijk, die begroeiing moet weer glad, maar mijn gedachten zijn nog niet af... De nacht heeft mij vanmorgen aangeraden met de dageraad voor de dag te komen. Dat heeft me aan het denken gezet: hield dat verband met m'n innige dromen? De fijnzinnige mesjes roepen me terug. Want de kin dient nog geschoren. Wakker word je door je aan te…

Wat je voelt kun je niet zien. Wat je bedenkt kan niemand raden. Hoe je doet kan iemand inspireren. Maar waar je verkeert zal niemand investeren. Wat je benauwt begrijp je vaak niet. Waar je van houdt moet zich nog manifesteren. Hoe je ook hoopt - men blijft twijfel zaaien. Daarentegen zal wie schrijft ondubbelzinnig noteren…

Zeker, op zich prachtig - dat je genoeg centjes, gezond bent, lekker eet, goed kan zien en communiceren, tijd hebt voor het liefdesplezier... Maar welke intentie spat hiervan af, hoe heet de vonk die binnen je brandt, je aanvuurt naar de juiste richting? Duizenden keuzes komen voorbij. Welke negeer je? Legio ongein passeert de revue.…

Componeer een plein en je oogst verwachtingen. Richt die plek groots in. Pak een schoon, leeg vel en bedenk de gebouwen. Frits Pleinvrees betaalt. Wat te doen als het ontwerp, vormgeving en kleurgebruik, een uit de kiem gekropen haiku de pers haalt? Fors blijkt het stadshart geraakt: zonder éen fobie! 'Humane Architectuur verkleint…

Ja, ik ken een koe. Die sprak geen 'boe' maar oer-stoer tegen de kudde. Zijn vader was stuurs, zijn moeder een heel gedoe. Dus werd hij dichter. Dat brak hem zwaar op. Boe-roepend riep men hem toe dat hij moest zwijgen. Dus deed hij dat niet. Oreerde vrolijk vlotte, rijmende verzen. In de wei kreeg hij een schok - 'Hou toch eens…

Bomen als gebouwen. Geen beweging van wind. 'Wij staan hier op vertrouwen, vertaald in groei - al jaren.' Geen vogel laat zich horen. Vertrokken naar akkerland. Geniet van zijn conditie vòòr de kou straks toeslaat. Roerloos ontvangen de bomen signalen uit een oorlog... Zenuwachtig gefluister. Ineens knapt er een tak... Toeristen op…

Poeh! Wat vinden mensen zich belangrijk. Dagelijks marcheert de media van Persoon naar Persoon, vooral in 't zicht van verkiezingen. Beloven om het goed te doen paait menige naïeve stemmer. Die weet: vertrouwen dát het goed gaat, ligt besloten in de toekomst... Dáár wordt gewogen of uw keuze zijn plan, haar visie, hun laatste inzicht…

zo rijgen we alles aan elkaar de dagen van alledag verhalen muziek en de ruwe dood zo vegen we bedachtzaam de maat der dingen bij elkaar de man implosie van tule en prikkeldraad onwetend nog fietst de dood van het vrije woord tegemoet de tienduizend dingen die we vergaten vonden we in de ruimten rondom in woorden en een atlas…

Niets moet, alles mag, laat uit bed, ach wie het zag, maling aan de wereld, het waait hard, maling aan wat anderen zeggen, Niks moet, alles mag. Zo'n zalige luie opruim zondag, even naar buiten, voor de bekende frisse neus, dan weer heerlijk genieten van die zalige rustige zondag, jawel 't is heus, niks moet, alles mag…

De een kan mooi zijn Dankzij de lelijkheid van De ander – of niet?…

De boomkruin reikt tot in de hemel dankzij de ruimte om de stam.…

Droogte ingehaald dankzij de winterregens herleeft de natuur…