Giorgio Armani
Zij
zijn voorname katten
met
hun
intuïtief delicate
naturen
verweven zij
hun dromen
voor dichters kunstenaars
maar ook vrouwen
leven zij als de
syrinx in contrapunt
in de vrije verhuur
zij zijn elkaars
basso continuo
hun cantate
is een eeuwigdurende
samenklank
van twee tonen
zij
zijn de musica flexamina…
minstens een asiel katten uit
een arboretum bomen gekeken
ben zelfs bij de pakken gaan zitten,
de kerstboom stond al kaal, echte
van Giorgio Armani
menig cliché verzopen
ik heb intens getwijfeld
heel intensief gewacht
gebloed, gezweet, gebleten
met hart en nier gesmacht
nu en dan wat moeten rusten
-wel altijd blijven ademen…
Als couturier wist hij het snel te maken
Van pakken tot aan luchtvaartuniform
En altijd in charmant klassieke vorm
Werd alles goud wat hij maar aan mocht raken
Zelfs stof tot welk hij weldra wederkeert
Wordt vast met elegantie gecreëerd…
Nu tal van ouders in Amerika
Hun kinderen naar merken gaan vernoemen
Verwordt vast dit vernoemen tot verdoemen
Want ga de consequenties maar eens na:
Men noemt een kind bijvoorbeeld vlot Armani
Om zo een schijn van stijl te concipiëren
Terwijl het enkel zal stigmatiseren
Die uiterst statushongerige branie
De hoon die zo'n Armanikind zal…
de avond reggae roemba,
mijn parade van hakken, glitter-riem
een glimmend geluid, wie is die mooiste
man, begrijpende toyota
zwoele beat, maar ik giraffe trots
baby, ben zo eenzaam dansen
G-sus Tokyo rock
de ochtend:
helemaal nie armani
vanachter de balie, daar
de laatse nagel voor mevrouw
kroeshaar kietelt, kokosolie
bara bara, ik zie…
ik was verbaasd, maar liet het hem niet merken
onwennig staken handen uit de mouwen
zijn blik verried gebrek aan zelfvertrouwen
vandaag heb ik een manager zien werken
cynisme kon ik tot een grijns beperken
de stropdas los, Armani-pak vol vouwen
verbeten bezig om iets zwaars te sjouwen
ik bracht hem koffie om wat aan te sterken
ik rook zijn…