Alle inzendingen over Groeizaam

En weer bakt zij lucht als een vaas met zijden bloemen niet van echt te onderscheiden blozend, bloeiend en groeiend zonder water zal zij altijd overleven haar tengels klemmen maar gedijen niet in aarde waar woekeren een hoge prijs betaalt ouder schenkt zij nog niet een tiend van haar schat, vergaard in onvermogen is haar geest haar laatste…

En zo moet ik van hem horen: "'T is groeizaam weer voor tumoren."…

Decennia van groeizame grond drooggelegd in de ouderdom van verlepte lagen, liggen daar seniel in stille berusting braak en bochtig hun schrale resten…

Het land is nat, het werk is groeizaam vergaan. Het grijs daalt en steelt de lichtpuntjes uit het hart. Het waait maar zij is bewust en maakt een buiging voor de eenzame toeschouwer.…

Gewezen acteur overgevoelige groet haartransplantatie verwoed valt hij uit naar het groeizame gezag dat hogelijk acht maar nimmer verzacht verbitterd verkleurd gewas verouderde bloemen.…

Eens groeizame aarde zaden in haar schoot wassende loten wuivend in avondrood Het oogstfeest nadert uitgerukt haar kroost onrijpe gewassen op tijd geloosd Decennia van vruchtbaarheid in jaren verloren ‘n tanende levensstroom in droogte bevroren…

Ben nog even langs m'n levenstuin gelopen meewarig licht ontdaan het hoofd geschud en voel me minder treurig als toen ik er nog woonde was dat de droom of verschoon ik nu een dubbel leven waak over mij ga met me slapen totdat er bossen blijheid fleuren en je wintertuin groeizaam wakkert zonder deze droom te storen.…

gordijnt de regen in somberbui waar zon de druppels altijd doet glinsteren speelt de koude wind met lichte onderkoeling het voorstadium van hagel hangt nog in de lucht die vriezend zucht wij zijn niet tegen dit plagen opgewassen ook niet tegen de smerige opspattende plassen die ons met vuil benatten mei heeft pas het groeizaam…

Ik sta op de drempel achter mij de trap omhoog omlaag naar de kelder buiten is het gras weer groener groeizame regen en goede temperatuur de zon verborgen in gesluierd licht binnen voelt zo benauwd, elke uitweg afgesneden, de lucht zwaar als water in een dikke, volgelopen deken aarzel weg te gaan of te blijven liefst alle twee kunnen…

Weten te waarderen Van het aardse kunnen leren Uit de grond van haar hart Natuur waarmee jij spart Uit respect voor het leven Groeikracht gegeven Liefdevol mogen verzorgen Voor haar ben je geborgen We hebben het gekregen Al het voortspruitende leven In groeizame ornamenten Ontdaan van het decadente Zorgvuldig zijn we ermee omgegaan…

gaan raken in het oerwoud van het zijnsgevecht waaraan de mens nu eenmaal hecht als bij een zwaarbeladen jungletocht bevecht ik log de doorgangswegen zoek einders in de moessonregen voor een ruimer samenzijn dat varianten kansen biedt unieke krachten te ontplooien verstarde bomen snel te rooien gaten worden niet gedicht opdat er groeizaam…

Hoe eigen zijn de bomen al, van dracht en groeibaarheid: de hulst en bloot zijn takken nooit, hoe fel de buien bersen; de beukenboom zijn handen naar de hemel openspreidt; en, slaande, schijnt de berkenroe de wilde wind te dersen! Op wacht, en achter ‘t water, staan, gekroond met immer vers gewaai, de dikke koppen…

drie witte wolkjes sierden de omgeving dunne grijze randen als zachte contouren beneden het groen: mos met kleine sterren oeroude grond, stenen uit de vroege ijstijd gestapeld tot hoge wallen; tehuis voor dieren of zekerheid voor een veilig gevoel de fijne grijze wolkenranden werden tot lichte voorjaarsregen, niet tragisch wel zacht, groeizaam…

Met uitgestroopte arm, ten halve afgeknuist, wie staat er daar, en steekt ene onbestaande vuist ten hemel? Is ‘t een reus in beelde? Neen ‘t, ‘t en is geen mensenbouw, ‘t is eer een wangedaantenis; een stenen berggedrocht, dat, staande fel en fier, de scherpe houwen torst van ‘t vonkend hemelvier. Doch neen, ‘t en is geen berg, geen wangedrocht…

Pijpestrootje en mos, groeizaam in het water, hier en daar een plukje bos. Bij betreding grijpt het water je bij de strot, een natte voet is wel het minste, het veen heeft je in de macht, je voeten nat, je schoenen kapot.…

o Perenboom, belaên met al goudgeelwe blaên, oktoberziek en treurig, de winter is 't, die naast, en 't al het land uit blaast dat groeizaam is en geurig! Nog onlangs stond gij daar, o schone perelaar, één witte wolke blommen, die 't weerd was om te zien, en die naar u de biên van verre en na deed kommen.…

- - - - - - - - - - - -- - - - - - -- - - - - - - - - - -- - - - -- - - - -- * kwekenoot - kweekvee, fokvee * geile - groeizame…

----------------------------------------- abyssus (latijn) - afgrond vei - vruchtbaar, groeizaam…