ik strakte
in het dorische zuilen droeg
sterk het uitgaan van je dak
jij spande bogen
in het helleense licht
wist arcadisch je verschuilen
voelde speelse decadentie
toonde schoonheid die potentie
om orakel vroeg in Delphi
in de schuine falanx haalden
we het paard van Troje binnen
nu gaan we Olympus weer beklimmen…
Als een kolonie werd Massilia
zo'n 2600 jaar geleden
gesticht door 't volk van Attische
Hellenen
en Zeusvereerders van Olympia
Thans doet een Liga hen met ons verenen
verbond van volken op het continent
die strijden om de eer en
elke cent
waar zij zich in 't miljoenenbal
voor lenen
Olympiërs, gezonden door
de goden
bestreden…
En weer valt de nachtvlinder
in diepe slaap
de maan was nog nieuw
en aardedonker
zij hoorde en zag nergens
sterrengeflonker
en viel in de armen van
morpheus de aap
O pardon, ik beledig toch niet
die enclave
van klassiek latijn en archaïsch
grieks
die morpheus was mythisch, iets puur olympieks
geen aap maar een god uit een
helleense…
Maar ik wil hier schrijven
over mijn moeder, die hoed op haar verstand
en haar Helleense huid, nog dunner dan
de rok van de gewapende neutraliteit -
er is een groot gebeuren dat de dag bederft
wanneer ze haar gezicht nu niet verbrandt.
'Over de zeventig heb je het altijd koud.'
Is er een werkwoord dat haar warmte vasthoudt?
Schijn, zon.…
In ’t luchtruim mag de albatros regeren,
kennis heerst in haar Helleense hart.
Ze heeft een afspraak met de zwaartekracht
die inzicht schenkt in kosmos en natuur.
Alexandrië’s toren schijnt in de nacht
maar in Hypatia brandt een feller vuur.
II.…