inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 55.359):

De bibliothecaresse

I.

Een trireem bezeilt de Middelandse zee
en banjert over blauw-azuren baren.
Er vliegt een meeuw op hoge winden mee,
een zachter briesje streelt Hypatia’s haren.

Zephyrus schenkt haar z’n gunstige zegen;
hij keurt d’r zoektocht naar de waarheid goed.
Krijsend spreekt een albatros hem tegen
en waarschuwt haar voor nakende tegenspoed.

Hypatia zal de hemelprins negeren,
hoewel ze weet dat zij de goden tart.
In ’t luchtruim mag de albatros regeren,
kennis heerst in haar Helleense hart.

Ze heeft een afspraak met de zwaartekracht
die inzicht schenkt in kosmos en natuur.
Alexandrië’s toren schijnt in de nacht
maar in Hypatia brandt een feller vuur.

II.

Tot twee keer toe zag zij de dwazen komen;
in de bibliotheek van Ptolemaeus
zag ze kwade christenen binnenstromen,
gekomen voor de rollen van papyrus.

Hun wijsheid logenstrafte d’ Ene God,
werd door de horde aan het vuur gegeven.
“Maar ’t ware woord krijgt niemand ooit kapot,
want elke waarheid heeft het eeuwige leven.”

III.

Aldus tracht zij haar angsten te bedwingen.
Helemaal afwezig is de rede
in de ogen van de woestelingen:
paladijnen van de goede zeden.

De meute is vandaag voor haar gekomen.
Met stenen slagen zij haar laatste uur.
Hun vlammende haat is niet meer in te tomen.
Echter feller brandt Hypatia’s vuur.

Hypatia was het licht in duisternis;
haar geest beheerst de sterren en getallen,
Plato’s wijsheid en geschiedenis.
Zij is een lichtend voorbeeld voor ons allen.

IV.

De trireem vaarde voor Egypte’s kust.
Het torenvuur scheen in de vallende nacht.
Op dat moment kwam zij volmaakt tot rust
maar in haar brandde ’t vuur op volle kracht.

... Gedicht over de Greco-Byzantijnse filosofe/wiskundige/astronome. Die de beroemde bibliotheek van Alexandrië beheerde en les gaf aan de neo-Platonische Academia van haar vader Theon. Zij werd alom gerespecteerd maar ook gehaat door een bepaald segment van de gestaag groeiende christelijke bevolking (zij hield vast aan de polytheïstische godenverering van haar Griekse voorvaderen). Dat werd haar fataal toen ze in 415 n. Chr. werd geëxecuteerd door een christelijke knokploeg. Ze werd gestenigd, aan stukken gereten en verbrand... Een schandelijk moment in de menselijke geschiedenis. Ik heb niks dan respect voor deze prachtige dame: zij is het vrouwelijke equivalent van Da Vinci's homo universalis. ...

Schrijver: Jan Frackiewicz, 29 april 2015


Geplaatst in de categorie: vrouwen

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 312

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
ton hettema
Datum:
8 augustus 2015
zeer stijlvol en bewogen memento voor Hypatia en al die onvergetelijke vergeten helden en heldinnen die de pilaren vormen van onze menselijke inspiraties en aspiraties. Dank, schoon gedicht.
Naam:
Jan Frackiewicz
Datum:
16 mei 2015
Bedankt voor je warme reactie.Wat je hierboven schrijft klopt volledig: Hypatia is voor mij zowat 'de ideale vrouw'...
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
16 mei 2015
Een prachtige hommage aan een bijzondere vrouw. Ik zag haar levensverhaal verfilmd in 'Agora' met Rachel Weisz in de hoofdrol, die Hypatia heel mooi neerzette als de intelligente, wijze, krachtige vrouw, wijzer dan de mannen die haar omringen, en wiens leven zo onrechtvaardig dramatisch eindigde. De film heeft een diepe indruk op mij gemaakt, evenals jouw mooie gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)