in medias res
in het midden van de dingen kroop een stille wanhoop binnen
hoe één hapering het hart in verstoring bracht een diepe stilte
vanaf het ei dachten wij dat wij en iedereen voor altijd zouden zijn
maar ook sliep in ons het sterke verlangen dat de oceaan
ons ooit als een regendruppel zou ontvangen
in het midden van de dingen kroop een diepe stilte binnen
hoe één hapering van het hart ons voor altijd serene rust bracht
Geplaatst in de categorie: overlijden

Geef je reactie op deze inzending:
maar geen betekenis heeft:
veronderstellingen die niet reeel
zijn en alleen even
een subjectief gevoel geven.
Subtiele toevoeging van het voorzetsel 'van' in de laatste strofe: de laatste hapering...
geen stilte wanhoop maar serene rust...
Vijf sterren!
op het strand staan
naar de zee kijken
en zien
wat je niet ziet...