inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 86.947):

in medias res

in het midden van de dingen kroop een stille wanhoop binnen

hoe één hapering het hart in verstoring bracht een diepe stilte

vanaf het ei dachten wij dat wij en iedereen voor altijd zouden zijn

maar ook sliep in ons het sterke verlangen dat de oceaan

ons ooit als een regendruppel zou ontvangen

in het midden van de dingen kroop een diepe stilte binnen

hoe één hapering van het hart ons voor altijd serene rust bracht

Schrijver: J.Bakx, 19 oktober 2025


Geplaatst in de categorie: overlijden

2.6 met 21 stemmen aantal keer bekeken 893

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

K.BLZ., 2 maand geleden
Hopelijk kan je een volgende keer de moed opbrengen om niet alleen over schouderklopjes te praten, Joseline.
J.Bakx, 2 maand geleden
Nogmaals dank, Rob en Max. Altijd fijn om bemoedigende reacties te mogen ontvangen. Daar kan ik echt iets mee!
K.BLZ., 2 maand geleden
Fantasie die mooi klinkt
maar geen betekenis heeft:
veronderstellingen die niet reeel
zijn en alleen even
een subjectief gevoel geven.
Rob, 2 maand geleden
Fijnproeven op stijl is mooi, meer nog ook als het de essentie weet te smaken.
Max de Lussanet, 2 maand geleden
IJzersterk in zijn beknoptheid.
Subtiele toevoeging van het voorzetsel 'van' in de laatste strofe: de laatste hapering...
geen stilte wanhoop maar serene rust...
Vijf sterren!
J.Bakx, 2 maand geleden
Dank je wel, Rob. Het is fijn omte weten dat wat je schrijft, begrepen wordt!
Rob, 2 maand geleden
Een gedicht dat meerdere keren uitnodigt, nodig heeft om de verbeelding te begrijpen.. de diepzinnigheid te zien. Alweer een mooi schrijven van jou Joseline!
J.Bakx, 2 maand geleden
Dank KarelMaria!
KarelMaria, 2 maand geleden
Mooi, Joseline!

op het strand staan
naar de zee kijken
en zien
wat je niet ziet...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)