Het stedelijk landschap
Hoge bomen en bruine kroegen
haveloze zwervers die zwoegen
over oude straten en ronde pleinen
soms zelfs met betoverde konijnen
in groene parken en rode tuinen
waarboven grijze wolken bazuinen
grauwe stenen en stevig beton
een vrouw kijkt vanaf een zonnig balkon
naar oude kerken met nieuwe banken
en een tongval van religieuze klanken
tussen talloze huizen en dito fabrieken
grote ziekenhuizen voor zwakke zieken
het stedelijk landschap is nooit af.
6 september 2025
Geplaatst in de categorie: woonoord
woonoord 3.5 met 14 stemmen 
911
911
Geef je reactie op deze inzending:
zijn in staat,
en dan heb ik het niet over de hoogste paraatheid,
maar zeg maar 'slow-evolution',
tot aanpassing aan de cultuur,
wat geen 'natuur' is, want
door de mens bedacht (en vaak verkracht)
wat het verhaal toch ook weer
stuurt naar d'eenden,
wrede gang-bang-freaks.
Dat zijn wij niet,
wij zijn beschaafd.
Bovendien weten échte dierenvrienden
dat zij zelf niet goed genoeg zijn
voor één konijn,
dat moeten er minimaal twee zijn.
Schuin tegenover mij
pal naast het één eeuw oude Cantonpark
ligt vredig, goed voorzien
van schop en hark
een hoenderrijke kinderboerderij
Zich fluks multiplicerende kaninen
heb ik er niet gezien, noch kleine die twee hazen
doch wel gesmoorde kreten van een pauw
als ooggetuige van een rabbit hole
het is een biotoop voor dorpelingen
maar ook in steden zou zij
het goed doen
met dierenrecreatie in het groen
wel een dito dierenvriendin,
maar om die omweg nu dan te vermijden
laat ik dit onderwerp liever terzijde
doch wat ik mij wel afvraag is
hoe groot is de overlevingskans
van 't lieve proliferatieve
knaagdier in de bebouwde kom
in d'asfaltjungle van beton
en glazen die de stedeling,
het motormuis- ratgespuis,
bij 't minst geringste oproer ingooit, in buitenwijk met hoogbouw en de downtown rabbitholes...