Alle inzendingen over Henny Huisman

De scan die Henny Huisman aanbeveelt Brengt al mijn mankementen scherp in beeld, De Dood neemt mij eerdaags nog niet te grazen. Al ben ik nu wel duizend euro lichter, U bent nog lang niet van mij af als dichter.…

Het aanstaande tv-seizoenaanbod Kost de EO waarschijnlijk heel wat leden Omdat dan Henny Huisman op zal treden Die op de buis op zoek zal gaan naar God. Toen God het hoorde, sprak hij: "O wat erg! Ik denk dat Ik mij straks maar goed verberg."…

De dood van 's werelds alleroudste vrouw Was reden om nog even na te praten, Maar niemand heeft een traan om haar gelaten En Hoogeveen was heus niet in de rouw. Wij hielden van haar om haar ouderdom, Maar wie zij was, daar malen wij niet om.…

Wilmer*) *) Henny Wilmer was een dichter die tijdens zijn studiejaren in Nijmegen regelmatig in literaire bundels publiceerde.…

‘Ik kom zo bij je, Henny’, zo sprak God, Eerst wil ik nog wat zingen met Jan Rot.…

Het Amsterdamse Josje Huisman trekt de K3-machine weer op gang. Single en CD en zelfs een tournee bedreigen uw portemonnee eerlang.…

Een huisman in Nijbroek Was nog steeds naar zichzelf opzoek. Toen hij op een dag Plots het grote licht zag, Was het voor hem als gesneden koek. Toen bleek, wat hij zolang naarstig zocht, dat pas nog in de winkel te hebben gekocht.…

Op een dag te samen vreugde en verdriet wat is het leven hard je gelooft het toch niet Schaatsen voor je sport omdat je er gek van bent typisch Hollands voor een sterke vent Altijd knokken voor het beste geen genoegen met de tweede plek alles vergen van je lichaam het lichaam had nog zoveel rek Maar Sjoerd Huisman is niet meer daar…

Angst voor Jou en angst voor mij Angst voor dood en Angst voor pijn Mijn God help mij Hier te Zijn en mijn eigen weg te gaan…

Dick Schoof wordt straks minister-president Hendrikus Huisman stortte in elkaar Ronald heeft zijn EK-selectie klaar En Sylvie Meis vond weer een nieuwe vent Dit alles in ´t Journaal onder het eten Alweer een week om nooit meer te vergeten…

Als huisman met een ijzeren plichtsgevoel Moet ik per dag 10 kilometer joggen En ook nog eens een aardig stukje bloggen Ik laat de boel geregeld dus de boel Nou hoor ik laatst mijn buurvrouw, per abuis; 'Zó smerig , 't is daar net 'n ziekenhuis !…

't Is o.k. zeg ik Tegen jou als ik Er morgen niet Meer ben - Vanuit je professionele Invalshoek zeg je tegen Mij dat ik wel in Het rationele moet Blijven, ik deze Wanhoopsgedachte wel Rationeel moet blijven Benaderen - op het Moment dat jij dit Tegen mij zegt Gaan je woorden Langs mij heen - Begrijp ik niet Wat je…

Ik heb het geweten Vijftien uur lang in het vliegtuig gezeten Nog geen minuut geslapen Af en toe zat ik te gapen De nacht overgeslagen Gaat de jetlag me nu plagen Probeer ik het oude ritme weer op te pakken Laat ik de moed maar niet zakken Ga ik gewoon naar het werk Op tijd naar bed kom ik maar niet in slaap Dan gaat de wekker af Ik moet…

ik hoor het gieren van de wind onrustig in oktobernacht omarm het duister zwijgend in mijmering ik buig net zoals jij we neigen naar elkaar niets wat ons verbond bedreigt ik heb je bladeren verwacht…

's Ochtends, als het haantje kraait Onder 't klappen van zijn wieken, Als de dag begint te krieken, Eer de huisman ploegt of zaait, Gaat Lucella bloempjes pluiken, Waar zij 't gretig oog mee streelt: Bloempjes die naar honing ruiken, Waar de lekk're bij in speelt.…

Ik vroeg me af of er maanlicht was bij het luchtig samensmelten als schuim in de nacht, misschien met sterren achter Aldebaran geheimzinnig oranje verderaf. Dat het maar een droom was zei jij net zoals wij zongen in het koor, Straatklinkers geheten over Orpheus en Eurydice. Het verlangen niet genoeg om een nieuwe wereld te scheppen, waar…

Geen huisman, die hij niet verschrikt, Wanneer hij, moe van weer en wegen, Bij 't ruisen van de najaarsregen, Om herberg tegen 't venster tikt. En toch, hoe stovend zwelt de druif, Hoe schijnt zich loof en ooft te drenken In 't glanzen van zijn gastgeschenken: Een korenhalm, een witte duif.…

‘s Nachts deint het schip waarin ik slaap op dromen Elke morgen spoel ik aan op dezelfde kust, wordt er niets in het logboek bijgeschreven. Tijd om op te staan. Heel even zijn er zeemansbenen, wankel, het wiegen gewend van het bed. In de spiegel wrijft een vermoeide matroos het zeezout uit zijn ogen. Geluiden op het achterdek. Kinderstemmen…

Soms voel ik me een bouwvakker Stevig met het onderhoud Van huis, tuin en keuken Soms voel ik me een huisman Stevig met de (af)was Van vandaag en gisteren Soms voel ik me een Koning Sierlijk soms zelfs protserig Voor en boven m'n omgeving Soms voel ik me een slaaf En soms ook verslaafd Aan dat wat niet goed was en is Soms voel ik…

de gouvernante is ontslagen de werkster al vijf jaar ziek de kok is van de kook geraakt de tuinman gevallen over zijn riek de chauffeur een blokje om gereden de secretaresse verliefd op een blind typje de accountants onzichtbare inkt omstreden de klusjesman lijdt aan een roestig piepje het huis heeft gelukkig stand gehouden de witte tornado…

Jan Rot en Henny Vrienten en Arno Hintjens ___________________________________ VITA BREVIS Ars longa, vita brevis, tijd van kunst Die langer duren zal dan tijd van leven Waar tekstdichters hun stille krachten geven Totdat hun ster daalt, niet meer in de gunst Voor generaties na hen, hier op aard Blijft werk van hen luister-…

Jan Rot en Henny Vrienten... beiden babyboomers, uitzonderlijk begaafd als componist en tekstdichter, maar in mindere mate als zanger.…

Alleen Henny kende beiden en af en toe mocht Sofie even bestaan Momenten van rust en geluk, maar daarna moest Harry weer verder gaan Constant speelde het door haar hoofd, ik ben geen man, ik ben een vrouw Mijn lijf klopt niet met wat ik voel, ik zit gevangen, ik zit in het nauw Ze kon niet anders dan het voor iedereen verstoppen en de rol spelen…

Op een ochtend in mijn Friese land. Reed ik met een platte achterband. Als jochie van 10 jaar scharrelde ik oude metalen bij elkaar. De schuur van Jopie was nog ver, maar mijn gedachten waren al in de achterschuur , daar op de half open zolder stond oude kolder-koperen ketels-houten paarden keken mij aan..... Waarom heeft Jopie dat gedaan? Dromend…

De tamboer en het wiekenmeisje Zij dansen om elkander Geen gisteren en geen vandaag Vertrouwen zij de ander De tamboer en het wiekenmeisje Lustig op verloren klanken Wie kent hun lied? Wie kent hun tekst? Wie weet wat hun beroert? De tamboer en het wiekenmeisje Zijn weg, is dat de hare? Die het weet, die het zeggen mag Of laat het aan…

Terwijl in tijd het koude lichaam stolt tot lijk, neem ik voor altijd afscheid van de dode. Naast de kist prijkt een oude foto welke lijkt; voor altijd levendiger dan de dode, van wie de vingers, blauw, gebogen zijn tot een misleidend vredig tafereel van vroom gevouwen handen die de dood omvatten alsof niet elke laatste…

aan schotsen van wangen hangen pegels bevroren verlangen gegijzeld uit grijs loden ogen zichtbaar bedrogen ontdooien verboden…

Zonnestraal en water toveren een schitterend geheel van flonk'rende juwelen op zijzacht groen fluweel mijn vingers tasten naar de paarlen maar de zon gaat heen en druppels spatten op en in mijn hand uiteen…

Ze kocht een nieuwe winterjas en laarzen en een mooie das en even leek het of de pijn er met het geld vandoor was…

moedeloos dwaalt de zwerver langs wegen van zijn geest etend uit afvalbakken van ervaringen het verleden koekt als oud vuil aan zijn lichaam vast hij wast zich niet op zoek naar vergetelheid drinkt hij zichzelf een toekomst zonder uitzicht toe die hem opnieuw doet zwerven langs wegen van zijn geest de wereld is zijn dakloos huis…