Alle inzendingen over Herdenking slachtoffers Tweede Wereldoorlog

ze verdwenen bij horden tegelijk zonder afscheid nemen overal en nergens meer alleen de warme wind verzette zich nog tilde sterren op met het eeuwigheid lied een bloemenkrans gevlochten met kralen parels om te herdenken 't herdenken van slachtoffers die zijn gevallen in de tweede wereldoorlog alle mensen die onvolwaardig…

Een stem sprak stil vanuit het struikgewas Mij werd een blik vergund in 't jappenkamp Toen daar mijn vader deel werd van die ramp Verzwegen trauma dat ik later las Hun namen in rood marmer op een lijst Beschut door bomen rond een park in Zeist…

Na de eerste wereldoorlog noemden we het werkverschaffing in de tweede wereldoorlog noemden we het dwangarbeid na de tweede wereldoorlog noemen we het vrijwilligerswerk na de toekomstige derde wereldoorlog hebben we niets meer te benoemen hebben robots alles overgenomen…

Voor hen die hongerden en tot het einde van de tweede wereldoorlog streden. Voor die sterken die nu nog mededeling doen van hun eigen beleefde verhaal. Voor de vereeuwigde staker met zijn ontrukte hart van staal. Voor de huidige en toekomstige generaties. Het herdenken in vrede is één van de grootste menselijke prestaties.…

Op 4 mei herdenken we de doden en slachtoffers uit de 2e wereldoorlog Om acht uur twee minuten stilte uit respect voor de slachtoffers van de oorlog Ik denk aan wat mijn oma mij vertelde Mijn opa was gevangen genomen en ontsnapt Van Arnhem helemaal naar Utrecht gelopen Toen zag mijn oma hem voor de deur met ingevallen gezicht en zijn tenen kwamen…

Het is niet uitvoerbaar Alle slachtoffers van de wereld te herdenken in 2 minuten tijd We herdenken de verschrikkingen Uit de 2e wereldoorlog Het zou nooit meer gebeuren Maar de mens is hardleers Van klein geweld naar heel groot Er wordt gereld op het voetbalveld De verjaardag van de koning kan niet zonder ingrijpen ME Poetin ziet alleen…

Vrede, maar het dient ons hart te raken, dat tweeënzeventig jaar na het einde van de tweede wereldoorlog een nieuwe oorlog op de wereld de mensheid nog zo goed kan smaken. Vrede, maar laten we er tweeënzeventig jaar na het einde van de tweede wereldoorlog nu eens lering uit trekken. Duurzame vrede begint in ieders mensenhart.…

op een grijze maandagmorgen in september zag je zonder het te weten voor het laatst de Drentse hei een seinwachter zag alle 93 treinen voorbij komen niemand vroeg naar de kleine gevleugelde opgeborgen nu in een vergeelde map een nagenoeg leeg dossier achtergelaten in het archief in schaars vermoeid papier rust…

Koning Willem-Alexander houdt een toespraak om oorlogsslachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog en oorlogssituaties en vredesmissies te herdenken. Thuis zijn we twee minuten stil. Het is goed te herdenken en het is nu nog meer bijzonder, want op de Dam zijn er heel weinig mensen.…

la belle époche terug naar de waarden van de bankier ook belle époche minstens twee keer herhaald de wereldoorlog voor de zekerheid een tweede wereldoorlog één nooit genoeg ook de politiek kan niet zonder poëzie het leven leefbaar traditiegetrouw zingen kikkers in de sloot bij muggenbeet -…

De Tweede Wereldoorlog och zolang geleden al niet nodig om dat oude zeer opnieuw met tranen te begieten zei hij en opa zweeg over het kermen van de zwaargewonden gestapeld in een vuile truck over het bevel, hem toegebeten Spiel lauter Mensch verdammt noch mal wir wollen das Geschrei nicht horen en hoe huilend zijn viool toen smeekte…

Twee minuten stil zijn voor de slachtoffers van de Tweede wereldoorlog. Een oorlog die we niet mogen vergeten omdat dit nooit meer mag gebeuren. Een oorlog gebaseerd op macht en uitsluiten van bevolkingsgroepen. Een oorlog die uiteindelijk voor iedereen zinloos was door al het verlies.…

Herinner u de koeriers gedurende De tweede wereldoorlog jaren; Die op een krakkemikkige fiets, De verspreiders voor de illegale pers waren. De mensen van Vrij Nederland, Parool en Trouw Waren onder levensgevaarlijke omstandigheden Voor het verzet met hun drukpers in touw.…

Hij is net vijfenzeventig geworden En roept met arrogant hautaine blik: "De Tweede Wereldoorlog, dat ben ik!" Of iets grootheidwaanzinnigs van die orde Toch heeft hij deels gelijk hoor, ben ik bang: Die oorlog duurde óók vijf jaar te lang...…

Mijn vader heeft de oorlog meegemaakt Al heeft ie dan niet in ’t verzet gezeten En volgens mij nooit bloembollen gegeten Heeft niks gesaboteerd, laat staan gestaakt Ik schreef voor hem mijn kleine requiem En in dit lied, daarin gedenk ik hem…

Geschiedenisboeken vol over de tweede wereldoorlog, Kom op zeg, wie heeft het niet geleerd.. Die verhalen grepen ons aan, We vonden het allemaal zo verkeerd.. Geschiedenis hoort voorbij te zijn, Daar hadden wij van moeten leren! Is het dan allemaal voor niets geweest? Hoe kun je zoiets nou negeren..?!…

Hoe zal ik deze maand gaan omschrijven het is de maand dat het voorjaar begint waarin alle dieren de liefde bedrijven maar ook de maand waar men zich bezint een paar minuutjes van intense stilte om al die slachtoffers te herdenken om even stil te staan bij die kilte en de doden onze gedachten te schenken de laatste jaren zijn er stemmen te…

Herdenken is aandacht schenken Bij de verstening van de tijd. Een monument, een symbool van het lijden Van een oorlog uit grijze tijden, Die een verbeelding is van ons gevoel van spijt.…

Een optelsom van ronde streefgetallen in deze villa, Wannsee Konferenz waar mij de schellen van de ogen vallen, een optelsom van ronde streefgetallen met inbegrip van mij en van ons allen en déze: "Ecce homo", zie de mens in deze villa, Wannsee Konferenz, die optelsom van ronde streefgetallen.…

De begraafplaats van de Tweede Wereldoorlog, een herinnering aan De erfenis van helden is de herinnering aan degenen die hebben gestreden. De onbekenden en bekenden, je weet alleen niet waar ze precies liggen. Sprakeloos en verdrietig raak je als je de geschiedenis leest.…

De ziekte Corona waart over heel de aardbol koestert trotse gedachten ik maak slachtoffers naar eigen keus en goeddunken weet de plaatsen te vinden waar de mensen zijn die zich het beste laten treffen en vellen ben wellicht de grote vervanger van de derde wereldoorlog die thans hoorde te woeden duistere denkbeelden laten we onze Hemelvader…

herdenk de doden herdenk oorlogsslachtoffers  herdenk ze steeds weer…

Het is breeduit gemeld op de teevee En vette koppen stonden in de bladen Dat Anne Frank haar schuilplaats is verraden Door een der leden van de NSB. Het nieuws dat ons aandachtig bezighoudt Is dikwijls zeer bekende kost en oud.…

Als dappere bewaker van de vrede Staat Jan Soldaat straks onder Duits bevel, Want kennelijk mag deze keer dus wel Wat fout was ruim een halve eeuw geleden. Maar deze nieuwe lichting Oostfrontstrijders Zijn dan ook geen bezetters, maar bevrijders.…

De boeren kunnen straks weer rustig slapen: Er komt een einde aan het MKZ, Al tellen zij waarschijnlijk in hun bed Nog jaren later de geruimde schapen, Want dat is onmiskenbaar een symptoom Van het beruchte MKZ-syndroom.…

opnieuw na meer dan zestig jaar verdriet en tragiek op ooghoogte in beeld gebracht een heimelijk teder gebaar verdrinkt zichtbaar in nog steeds niet voor te stellen wreed gedrag Polanski’s kijk op eeuwig menselijk tekort en toch zo tijdgebonden onverdraaglijk wee in Warschau gesymboliseerd door het leven van pianist Wladek Szpilman overlevend…

Het kerkhof van een getto. Stenen. Stenen. Gezichten die niet zeggen wat ze menen. Hangende handen. Lusteloze voeten. Ze waden door een eeuwig puin. Ze moeten. Maar op een zolderkamer gaan ze leven. Vertellen. Menselijk bewegen. Even. Ze worden vogels, fladderen en wiegen. Tot aan 't plafond. Dan weifelen ze. Liegen. Schrompelen samen…

Vanaf mijn eerste ademtocht Tot en met de laatste heb ik Nog niet de helft meegekregen Van wat er om me heen gebeurt - Wat gebeurt er op dit moment Achter mijn rug? is een vraag Die klaar ligt in het donker Van mijn hoofd, het antwoord Is al in de vraag verborgen: Laat ik me niet ontijdig omdraaien, Want ik leef in de zekerheid…

Toen mijn oom in een benarde tijd, nog geen enkel vloeitje had, maar wel een oude bijbel bezat, scheurde hij de dunne blaadjes zonder spijt. En met zijn dagelijkse oost, na wat drogen en vermalen, kon hij weer kuchend ademhalen, die tabak was zijn enige troost. Zo is hij de oorlog doorgekomen, om daarna in de bevrijde tijd, te trouwen…

De geur van brem en kamperfoelie, brengt mij terug naar dagen van mijn jeugd. Hoe ik probeerde ze te plukken, mijn kinderhanden nog te klein om hun verzet te breken. Zelfs hun geur is sterker gebleken. Nu ik oud ben, zie ik nog mijzelf als kind. Dwalend over die grote paarse hei. Elk bloempje speurend, van tormentil tot rozenkransje de…