Alle inzendingen over Hogepriesters

Een diep innerlijk gemis, diep gevoeld verlangen een glimp te mogen ontvangen van wat Waarheid is, richt de blik naar boven met vele open vragen, laat mensen licht versagen en in Antwoorden geloven. Maar elke waarheid verwordt tot starre leer en slaat dan dood op dogma en ijdelheid; wijsheid wordt een zedenleer, de zoeker een despoot.…

Toont zich meestal van haar zonnige kant In haar fluwelen gewaad Begrip en zorgzaamheid zijn aan haar verwant Te midden van tweekleurige pilaren Houdt zij zich al eeuwen schuil Door dagelijks voor haar uit te staren Maakt zij haar jurk niet vuil Zo leeft zij tussen wit en zwart Lezend in haar geschriften Met een gemoed vol smart Beheersend…

Nu is de meesterknecht van dood de weg van alle vlees gegaan, gedenk zijn naam veelvuldig De hogepriester van de slacht, in zijn tempel heersten winter en de wetten van het mes De schepper van de blinde vink, de hoeder van de varkenshaas; grootmoedig in zijn offergaven Gedenken wij de slager dus maar bovenal zijn oude ziel die los…

en de rest de unicub bleek niet stuk te krijgen door jaloerse grijpers en geweld nano wetenschap heeft ons eenzijdig doorlaatbaar materiaal verschaft om beveiligd te leven we kunnen de omgeving in en terug de unicub sluit al het andere rigoureus buiten soms hebben wij nog contact met de overgebleven bellen als corona’s hogepriester…

Hun liefde was nu eenmaal Verboden Misschien zou de hogepriester Hun laten doden!…

Dag zusje, jij bent de mooiste niemand zal ooit mooier zijn je houdt je groot en laat ons de tranen Dag broer, ik ben geen hogepriester meer sinds vader de goden afschafte en nu hij vermoord is rust de hemel helemaal op jou, zoals hij het wilde word jij de koning van de Rivier je laat de Zon stralen, zoals ik hem zal laten stralen aan…

De groep gaat in strak zwart beboeid richting waterlijn Zou die ene zonder pak hun offer of juist hun hogepriester zijn?…

bewegingen van haar slanke gestalte, vergat pardoes een joint te draaien, werd high genoeg van haar maar tijdens het afscheid zag hij in zijn linkerooghoek een zwarte kraai omvallen en dacht hij 'onbemind kind' terwijl haar voetstappen geen sporen nalieten in het hoge tapijt, zij in stilte schreeuwde om liefde, maar hij onmachtig was, hij, de hogepriester…

De Hogepriester Hoekstra(437.240 stemmen) heeft 'gesproken' Omtzigt (342.472 stemmen)moet ‘functie elders’ krijgen!! Een waskom met water wordt hem aangereikt. Hij wast zijn lange handen in onschuld.…