Alle inzendingen over Ijsheiligen

de vermoeide vorst gooit zuchtend zijn aureool in het bloesemveld…

tot grote verbijstering vroren ijsheiligen vannacht bloesems en knoppen kapot alsof de strop door corona ons de adem al niet deed stokken schone lucht in het met sterren bezaaide zwartblauw veroorzaakte strenge kou net als de immense droogte op grote hoogte door het overvloedig zonnig lenteweer rookpotten en nevels ze waren…

Je hebt ze die niet vatbaar zijn voor wakken. Hoe dun het ijs ook is, ze blijven glijden. Daar gaan ze; arrogant en onbescheiden. Om ginder nog wat lekkers mee te pakken. Ze weten dat ze met hun vette lijven Toch altijd wel weer boven komen drijven…

Op 11 mei worden ijscoupes, ijstaarten, kortom 'n echt koud buffet, voor Mamertus, Pancratius, Servaas en Bonifaas in de hemel klaargezet, wat na vier dagen niet is geconsumeerd wordt netjes over de aardbol uitgesmeerd, daardoor kan nachtvorst hier de planten nog bevriezen ... dus opgelet !…

de natuur lijkt dolgedraaid bomen forceren hun blad zomerdagen in april lentegroen binnen één week tuincentra zijn leeggekocht ijsheiligen nog vergeten niets ontluikt geleidelijk bloesem barst vulcanisch uit ik waan mij haast mediterraan knopen springen van mijn bloes…

herfstbladeren over de aarde weggeveegd als misschien zo ook de winter eigengereide knoppen steken de kop op niet wachten na ijsheiligen zelfs katers en poezen worden onrustig zoals mijn lentehormoon het kan niet vroeg genoeg zijn als tussendoor de kilte lentegeuren lokken buurvrouw wandelt voorbij en kijkt glimlachend om: ook…

de dagen dat ik jonger word en mijn verlangen ouder, dat ijsheiligen verdwijnen, een langzame zon mijn terras vertedert, een lijster mijn tuin vol zomer zingt, een blauwe lucht op het groene land ligt, mijn lome lijf weer zwichten zal voor een nonchalante ligstoel in markieslinnenlijntjesstof én schoonheid liefde wordt, die dagen…

'k Heb ooit in mei het lentekleed gekust de roze bloesems teder aan mijn hart gedrukt nu ziet alles somber, triest en grauw of ik mei in een depressie aanschouw de wolken zijn veel te vaal en grijs hangen zwaar van stofhagel en ijs en waar de ijsheiligen gaan wonen gaan zij het lentekleed niet langer tooien d’ ijzige wind zal in die jonge…

Een iets bescheidener persiflage op maartse Küren en het hedenochtend over onze vredelievende hoofden neergedaald zesregelig kwikzilverig razend snelsonnet van de hand van onze zondagswoordenaar, maestro Jan Bontje ZOMERTIJD Het lijkt al mei en toch is het pas maart Al kruipen IJsheiligen uit hun holen Voor krokussen de dood of gladiolen…

met vorst aan de grond en de lentezon die mijn ogen zoekt tussen stammen door denk ik terloops zou een ijsheilige zich zo voelen: koud op aarde warm in de wolken het leidt me af van de zwaarte en laat mij zweven in ochtendgedachten die vol van leegte zijn als dan ook nog drie honden mij begroeten geleid door een schone maagd…

Ons land bevindt zich in een koudeput En overal worden records gebroken Er wordt over niks anders meer gesproken We roepen allemaal; 'Het weer is..slecht' Wie kun je nog vertrouwen, niets is veilig Zelfs ijs-hei-li-gen blijken knap schijnheilig.…