inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.022):

Hoe de leegte zich vult

met vorst aan de grond
en de lentezon die
mijn ogen zoekt
tussen stammen door
denk ik terloops

zou een ijsheilige
zich zo voelen:
koud op aarde
warm in de wolken

het leidt me af
van de zwaarte
en laat mij zweven
in ochtendgedachten
die vol van leegte zijn

als dan ook nog
drie honden mij begroeten
geleid door een schone maagd,
althans zo wil ik dat zien

dan zijn hemelse genoegens
waard om in te geloven
het maakt niet uit of
de Schenker bestaat of niet

de mens, ik,
kan niet zonder een
groots Idee

het verlangen ernaar
is eigen aan het bestaan



(twijfel ook!)


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/sweijnbergen

Schrijver: julius dreyfsandt, 21 maart 2009


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 241

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
jan haak
Datum:
21 maart 2009
Email:
janhaakzonnet.nl
Weer een fraaie, ware bespiegeling van jouw hand...
Naam:
Adeleyd
Datum:
21 maart 2009
Email:
rosa.olaertsskynet.be
Je hier weer te ontmoeten, Hans, onder een andere naam...
Mooi gedicht. Voor mij ook heel herkenbaar.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
21 maart 2009
Email:
kerima.ellouisehotmail.com
De mens heeft inderdaad een hoger gelegen ideaal nodig, een houvast, iets, om zijn twijfels maar ook de schoonheid aan te toetsen. Een mooi ochtendmijmeren.
Naam:
windwhisper
Datum:
21 maart 2009
Email:
schorpioen49ziggo.nl
Ondanks dat stukje twijfel een heerlijkheid om te lezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)