Alle inzendingen over Kansrijk

Kansarm Bij geboorteplek Schrap de landsgrenzen Worden al onze kinderen Kansrijk…

niet wetend wie je was eigenlijk bent of wezen wilt slaat wagenwijd verlammende twijfel weer kansrijk toe keuzes vermijdend vooruitschuivend wat gister besloten had moeten zijn waarheidsworsteling uiteindelijk resulterend in kwijtgeraakte draden van een gesloten boek zonder inhoudsopgave met alleen een titel: ik twijfel dus…

Het graf ligt voor mij open maar ik trek mij dat niet aan ik loop er gewoon niet langs voor nu grijp ik mijn kans en ga feesten mijn leven vieren blij dat ik er zijn mag in een bootje de oceaan op varen de wereld verkennen hij is zoveel groter dan de achtertuin laat ik het glas nu heffen op een leven zo kansrijk en op een gaan even…

de zoetigheden op mijn brood zijn uit de scherpste sneden van het lijden geopenbaard als zinvol en leerzaam ik had dit nooit geweten, nee er bestaan geen winters zonder kou geen oevers zonder kade geen leven zonder waarde maar als ik de buitendeur open en een gulle wind met een kansrijk verhaal die dan de tijd in mij onthult, wie zegt…

Deze tijd biedt dé mogelijkheid om beleefd en galant te zijn…

trilling over wang en boven oog nauwelijks merkbaar alleen zichtbaar voor diegenen die het waagden hun blik niet af te wenden Onvermoed leed trekt een smal spoor over getekend gelaat en ik kan niets anders dan kijken Stille getuige van wankelend mens worstelend met leven aarzelend om om te slaan naar een volgend blad onbeschreven Kansrijk…

kinderen) je wieg staat in een vorstelijke stad maar net geboren, kraai je om die zegen de toekomst lacht, de Heer is je genegen de zon beschijnt een hemels levenspad pas later lees je in het ochtendblad: een Haagse jeugd valt toch een tikje tegen je zit om liefde en begrip verlegen als 'eiberkuiken' heb je pech gehad je groeit hier kansrijk…

ik denk een groeiend boekwerk met komma’s zonder punten zinnen voortgaand aangevuld ingekleurd en uitgediept hersenkluwens vol met broedsel van eitjes die nooit kuiken worden laat staan een gouden kip maar in de kern zo kansrijk zijn dat mijn geluk steeds groter wordt ik neem geen woord terug want dan verandert alles zo dat het wel ergens…

Schaamte voor je wezen Om voor je medemens te vrezen Maar wat als je vader zegt ‘Ik ben trots op jou’ Lijkt het van binnen Dat een puzzelstukje Op de juiste plaats wordt gelegd Als hij de hand op de schouder legt En vol trots die woorden zegt Ontsteekt het vuur weer van binnen Weet je weer waarvoor je het moet beginnen Een kruispunt vol kansrijke…

wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen heeft oog voor het talent biedt hun kansrijk ruimte tot het vinden van de weg die hen zichzelf laat zijn juist ook door te erkennen dat mekaar gelijkwaardig zijn elkaar ruimte geven vraagt voor verschil dat er mag zijn wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen wakkert nieuwsgierigheid…