Houvast

Ik heb geen vrienden zei
hij zacht en keek mij
aan vanachter veilig brillenglas
Het was alsof zijn jasje
ineens te groot geworden was
veel te groot voor zwaar
gedragen schouders

een trilling over wang
en boven oog
nauwelijks merkbaar
alleen zichtbaar voor
diegenen die het waagden
hun blik niet af te wenden

Onvermoed leed trekt een
smal spoor over
getekend gelaat en ik
kan niets anders dan kijken

Stille getuige van wankelend
mens worstelend met leven
aarzelend om om te slaan
naar een volgend blad
onbeschreven
Kansrijk
maar ook zo angstig leeg

Eenzaam

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 177