Alle inzendingen over Kapsalon

Wist je dat In deze stad Een man (Een grote dan) Bij de Turk wacht (En aan jou dacht) 'Uw Kapsalon is klaar' En ik dacht Aan jou haar…

Een woord dat meer betekenis omvat Dan winkel met een stoel en haardroogkap In Rotterdam temeer die vette hap Met kaas en saus, shoarma en patat En afgeleid heet in lokaal jargon CS inmiddels Kapsalon Station…

De dames onder hun kappen Zitten er adem te happen Met hun hoofden bedolven Na het wassen en watergolven Nu komen de tongen los Je ziet het aan de rode blos Hier ben je in vergeten tijd Van warmte en intimiteit In het paleis van kort geluk Met de weggevallen druk Zie je warme stranden En koesterende mannenhanden Nog een lotion mevrouw…

Patat, dat haal je bij de Bram Ladage, een bara op de 1e Middelland, Kabouter Buttplug houdt nog altijd stand en zelfs een kapsalon werd hier een rage. Alles van waarde 's niet zonder gevaar, want Ketelbinkie slaat je in elkaar.…

Mijn haar groeit door, de kapsalon was dicht Wie wil dat nog, zo’n matje in de nek Ik geef het toe, ik loop compleet voor gek Die wilde lokken zijn echt geen gezicht Hij mag weer open nu, gelukkig maar Ik zat echt met de handen in het haar…

De ekster flapt en klapt het vogelnieuws uit de Grundig radio, dit alles in het pluimig kapsalon ‘Bij Schwartkopf’ in Tremelo.…

') Krijgen Britse kapsalons privé-circuits En houden zo hun clientèle tevreden Vernieuwend, tijdens knip- en krulgetut Verwarrend, als de klant ineens roept: 'Cut!'…

iemand ook een kapsalon?…

En ik wil brand in elke kapsalon en kleine schaapjes nemen in hun aarsjes. En bovendien: ík weet nu wat eczeem is, dat dat een buitenaards geheim systeem is maar dat er niemand is die dat doorziet. Men zegt mij vaak dat wat ik denk extreem is maar dokter, dat terzij, want mijn probleem is het volgende: mijn vrouw begrijpt me niet.…

De winterreiziger die het riet- mager plaatsje aandoet, moet wel veronderstellen: nergens binnen deze periferie, gevormd door trimsalon Pluto en Karins kapsalon, gebeuren droeve dingen, toch - De pottenbakker draait zijn schijf om er weer in te komen, uit eigen koude hand een schaal voor eigen fruit: één weemoed al voor wie dat ziet.…

Als ik nu eens een loungeroom zou beginnen Waar ik op housebeats verzen declameerde Terwijl ik thee schonk en een klant coiffeerde Kon ik wellicht de crisis overwinnen Of, hoe dan ook, eens iets verdienen aan Het povere poëtische bestaan…