Alle inzendingen over Kindermoord

Kindermoord Het hoort niet Dat men onschuldige kinderen doodt Het hoort niet Wreed ontnomen die kinderlijke vreugd Het hoort niet De psychoses die het brengt bij de jeugd Het hoort niet Dat zalvend troosten met geroepen door Het hoort niet Dat psychische excuses gaan voor Het hoort niet Dat de dader recht heeft op een gehoor…

En op de derde morgen, steevast, of er geen kindermoord geschied was, is heel de kudde aan het grazen. Doch als wij trachten door de modder ons stap voor stap een weg te banen, is bij het hek de wacht betrokken. Twee machtige rammen. Vast voornemens hun horens door ons heen te stoten.…

het is niet omdat maar juist vanwege in stilte rusten zal je nooit en verder leven ook wij slechts schimmen bij de herinnering aan al wat wij zoal kunnen dus nee, toch niet zwijgen doet er niet toe meer nog, zwijgen pas kindermoord, maar dan echt met voorbedachtheid beraamd omdat het spreken toch veel te moeilijk…

zijn zijn vermoeide hoofd knikt naar het bruine water, rimpelt maar kan geen vergeving beloven; de sloten uitgegraven gedempt is het geweten op vaderlandse grond hij leest verder de dodengang in sluipt onder prikkeldraad, trapt op de einder met geveterde planken het geluid vertraagt het regent in vlagen daar ligt het ijzer en de kindermoord…

simpel uitgesproken woorden culturele en kindermoorden uit naam van geldzucht en de huichelende kerk werd het kwaad de ruimte geboden voor zijn vreselijke werk excuses zijn slechts woorden gemakkelijk gedeclameerd maar wat zijn ze waard zolang de mens z’n kwaad niet weert dat zich stiekem verschuilt ergens diep in z’n aard…

Slagroomspraakt de kindermoorden Kakelt: Gevang in? Nee, nóg mooier Roert en klopt zijn woorden De dood overtreffend is toch de dooier? En welke naam zou u willen geven Aan ‘t borrelen op een bejaardenfeest? Hoort en ziet u dáár dan in geen leven? Wee de Zwartkiptrage geest! Zwijg!…

Men implanteert weldra in ieder kind Uit angst voor moordenaars en knapenschenders Van die piepkleine langeafstandszenders Zodat men steeds weet waar het zich bevindt. Zelf wil ik dan een zender in mijn vrouw Opdat ik haar kan testen op haar trouw.…

Een schok gaat door het land Wat is er aan de hand? Sprakeloos is onze mond De samenleving is gewond Vertrouwen in de kiem gesmoord Vergeving een vergeten woord Als een agent een kind vermoordt Bij de dood van Milly 17-3-2010…

Maart, de tuin weer groen, heerlijk bijna lente, ach... doodstil lag zij daar.…

Ik wilde dit schilderij als kind niet zien, dit verbluffend virtuoos geschilderd vlees gepaard met moord. Ik lees nu de oude mis voor 28 december: HH Onnozele Kinderen. Graduale na de eerste lezing: ‘Onze ziel is ontsnapt als een musje uit de strik van de vogelaars. De strik is gebroken en wij zijn bevrijd’. Dat slaat op de zielen van de vermoorde…

Helenverdoemd zandhaziaens Torpedo kamikaziaens Iranhezbollah teheraens Newyorkrevisit nine eleven Amerikaens gazastormiaens Bombardiaens wegvagiaens Doldwazeraens netanyuhaens Woordmoordenaer moordwoordiaens Godjahweh al akbarbariaens Woningblokkamp ruïniaens Allakbar doodsekaderiaens Trümerüberall traumasiaens Destruciaens pedocidiaens Kindermoord…

met haar ouders praten Het antwoord kwam via haar hartje Zij hoefde er niet lang op te wachten Omdat Hij de lieve onschuldige tot zich wenste Zo het vermag Miljoenen per dag Boos gaf zij Hem te kennen het niet eerlijk was Dat Hij zich maar toe-eigende te keur en te pas Nee, zij was het er duidelijk niet mee akkoord Betichte Hem zelfs van kindermoord…

snel liep ik als kind voorbij dit virtuoos geschilderd pronkend vlees dat paart met moord snel liep ik voorbij ook al zong men gretig uit de weg geruimde kinderen de hemel in hun reine ziel dat fladderend musje ontsnapte toch maar mooi het grote boze net van vogelaar Herodes gegroet gij martelbloempjes roosjes nog zo fris geplukt…

Dansende kasteelprinsessen ravotten feest’lijk door de straat onwetend hoe een psychopaat gruwelijk smachtte naar excessen Gretig, genadeloos gegrepen door handen met klauwende kracht sleurend als beesten in de nacht tot bevrediging van een begeren ‘Aux Armuriers’ tapt het verdriet van een verpauperende wijk onder een helsporende dijk…

En altijd wel ergens rampen, hongersnood, ziekte, haat, achtervolging, vernieling en kindermoord. En ik antwoordde: Ja. Toen vroeg zij: Wat doe je liever, blijf je thuis of ga je uit met anderen? En ik dacht na: Bingo, bridge, de boekenclub, zaterdagmorgenkoffie, wijn en kaas, liedjes zingen bij de piano? Niet graag.…