het jaartal slaapt nooit
langs de spoorweg
vijftien kinderen, beschreven
in boeken
het kan niet anders dan oorlog zijn
zijn vermoeide hoofd
knikt naar het bruine water, rimpelt
maar kan geen vergeving beloven; de sloten uitgegraven
gedempt is het geweten
op vaderlandse grond
hij leest verder de dodengang in
sluipt onder prikkeldraad, trapt op de einder
met geveterde planken
het geluid vertraagt
het regent in vlagen
daar ligt het ijzer
en de kindermoord
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 16 april 2013
Geplaatst in de categorie: oorlog
Respectvol gedicht waarvoor mijn compliment.
je hebt er een mooie serie van gemaakt en om nooit te "vergeten"
klasse!