Alle inzendingen over Lisboa

Lisboa bestaat in ’t verleden, Maar ’t kent geen rust, enkel duur. Was het ooit aan een stad gegeven Voort te leven als geest, Vreemd nu en trouw vroeger gebleven Na een asregen op een feest?…

Werveling van Fados in brakke tranen glijden langs haar wangen, vloeibaar goud van de Taag, druppels gloeiend klaaggezang verheffen zich in het hart, laat het sneller kloppen, aan de oevers van mijn zwanenzang, in de snaren van de ziel, door de magie van klanken van alledag tot elkaar verbonden. Veroverd met huid en haar,…

meer in Lisboa, de Nieuwe Tijd, in vijftienhonderd zes.…

Of ben ik droef omdat ik traag ben, Nooit de wijde wereld inga, Alleen Lisboa van bij de Taag ken, En ook daar voor niemand besta, Liever doelloos in donkere stegen Van de armoedige Mouraria loop? Daar kom ik vele als mijzelve tegen Die leven zonder liefde, lust, hoop... --------------------------- Soleares III Saudades…

verhaal Waar marmer in duplo zich richt in het zenit waar eerbied woont tussen plicht en geboden daar zetelt in 't midden de tempelgodin verheven symbool aan Aegeïsche kust * Lichtjaren later dat andere Eiland de kust van Iberia aan de oceaan klinkt een heldere fado zinkt de zon aan het eind van de Taag in het water saudade in Lisboa…

De dis vandaag was vis sardien met aardappels en sla ik eet dat graag dus ik zei ja. Terwijl ik na wat flinke slokken de vis in brokken trok - eigenlijk zat ik daar gewoon te schrokken - keek ik met een volle vette vissenmond eens rustig in het rond. Tegen 't fel azuren zwerk stond in al haar toegewijde kracht te restaureren bastion…

Porto-Rico wuift Maria de nacht uit haar lakens door het open venster lift de zwaluw mee op het briesje kwinkelend voor de nieuwe dag zo rolt de wind de rotsen af over de grote plas waar soms vissen mee vliegen een walvis zijn staart roert en de wind van richting verandert door de scherpte van een haaievin waar hij in de haven van Lisboa…

mijn grootvader zaliger maakte verre reizen wenen carthago montenegro moldavia lisboa monaco niets was hem te ver ik was zijn petekind gevraagd dus met mijn verjaardag wat is nou echt merkwaardig hij plukte in zijn rechteroor dacht met de ogen dicht diep door toen sprak hij heel officieel: ze zijn vaak moeilijk te vertalen niet door een…

Saudãcoes de Lisboa (2) Pama…

Na lange dagen door storm geteisterd En somtijds uit de kooi gesmakt te zijn, Door ’t leven van ’t zacht Lisboa nog verbijsterd, Vind ik mij zitten op het zonnig plein. Geleund in de uithoek van een balustrade, zie ik als over hemelsbreed kozijn ’t Beproefd schip dat klein stilligt aan de kade, De gele stroom, de kleurge oeverlijn.…

Saudãcoes de Lisboa (4) último.…

Saudações de Lisboa (3)…

Het stadse duister fluistert hij luistert hoe het gloort. Een merel wil de zoele nacht verdringen met zijn juichend jubelzingen. Dan en onverwacht verstoort gekreun - eerst zacht - zijn rust: De zoete deun van vrouwenlijf in lust verwekt zijn onvervuld verlangen. Het laken niet meer onbevlekt ontvangen geblust door haar die hij slechts…

kom en daal de brede trappen af in de rivier en laat je lichaam langzaam drijven zweef aan ragfijne snaren van guitarras traag over het water van de Taag jij glijdt in visioenen over heuvels van Lisboa langs kerken, kloosters en paleizen Bairro Alto, Cidade Baixa en Bélem saudade en genade zingt haar stem: als jij ontwaakt mijn…

Uit Lisboa vlamden geen vreugdevuren. Een gele vlag woei van de oude vest’. Geen wimpels zwierden van de lege muren. Men hield de vloot op stroom, bevreesd voor pest. Na zeven dagen in de stad gelaten, Door niemand vergezeld, gingen wij saam Als geesten overdag door vreemde straten, Geen juichend volk, geen vrouw wuivend aan ’t raam.…