Alle inzendingen over Naked Shit Songs

In èèn woord: "VOORBIJSTEREND" Componist Huba de Graaff gebruikt een memorabel tv-interview (1996) van kunstenaarsduo Gilbert & George met Theo van Gogh als libretto. Een 'retropera'over kunst, seks, religie, fundamentalisme en de dood.…

onder de waarheid onwaar onecht een illusie van gevoel die dacht waar te zijn wat blijft is en was de realiteit zoals zij boven huilt een meisje zo klein zo bang…

met dank aan R.J Stips door de tunnel richting brug iets voorbij de stallen van van Gend & Loos schuin tegenover het grote postkantoor daar oefende de jongens van 'SUPERSISTER' op een etage achter gesloten gordijnen want;'SHE WAS NAKED'…

Er waren rozen rode, uitdagende, onstuimige rozen van een zomer En jij in die kamer zo stil, zo wit, zo jong Er was een vogel die ergens postuum voor je zong... En hoe ik ze toen haatte Toen en ook veel later De rozen en de zomers uitdagend, onstuimig en rood Zij kwamen terug Alleen jij bleef dood.…

Nooit dezelfde plaat en toch voortdurend die song malend in mijn hoofd…

Een hond is knap (al blijft 't vies), ik snap niet hoe ze ’t flikken hun gore drollen zo precies onder mijn schoen te mikken.…

Je hebt gelijk in elk opzicht Jij hebt mijn hart flink opgelicht Je deed het goed berekenend stil Alles ging weer zoals jij het wil Je bent er klaar mee ik sta jou in de weg Dat ik van jou hou gewoon vette pech Dag mijn droomman meer ben je niet Flink veel shit eindeloos verdriet Je doet je ding maar ik vecht wel hoor Tegen…

Transparant noch doorzichtig doch met reebruine afdronk van amber Tatsevoet is van oorsprong hoogadellijke gisting, van de bronnen rond het kasteel van taets van amerongen, opgevijzeld tot zwart bier, type stout van hasselbach De naked ladies tenslotte, een kwaliteitsmout, type hoogblonde monroe, is volbloed vlaams ener hoge gisting, uit…

de vulpen is bleek het potlood van streek de vlakgom denkt shit het papier ziet zo wit…

Does the naked rose feel infamy in Katmons' taking? Promise me, that even in your grave your frame Will recall our pleasure quaking.…

Wil je echt met rust laten, Let dus maar niet op mij, Maar shit, wat heb ik zin, .............zin in jou, met een lekker roseetje erbij.…

Ze was in Cannes de grote favoriet En sleepte met haar song ons land erdoor Een foto van een molen als decor Een ongecompliceerd en vrolijk lied Het wilde levenstempo anno nu Mag soms ook best ‘een beetje’ zijn (wat u?)…

De liedtekst bleek een bonte ratjetoe Kritieken waren zelden zo eendrachtig Het spervuur werd de arme John te machtig En dus verklaarde hij zijn song taboe Ik wil wel een alternatief ontvouwen: De meezinger Wilhelmus van Nassouwe…

Ik ween lange dagen, Grijs en koud, Breken mijn ogen, In wat ik liefhad, Sterven mijn tranen, Zinloos en leeg, Drijven woorden, In gebroken vertrouwen, Vluchten de schaduwen, Onrustig en bang, Huil ik doodse nachten, In wat ik verlangde, Breekt mijn hart, Stil en wit, Streel ik jou, In lange uren, Op een afstand Van ons laatste lied…

We hebben nog maar 40 uur te gaan Dan is die flauwekul goddank voorbij En is Europa weer een jaartje vrij Van deze opgeklopte liedjeswaan En over 50 uur is iedereen vergeten Hoe of die Festival-artiesten ook weer heetten…

Het is voorbij, de strijd is nu gestreden En ‘t gaf ons weer een alleraardigst beeld Hoe of er in Europa wordt gekweeld Het allermooiste bleek dat toch in Zweden De Kaiserschmarrn die mogen we vergeten In ’16 gaan we Kanelbulle eten…

en dat al 35 jaar lang en Europees een song, een festival klinkt onze liefde als een lied…

Er is, zo’n zestig jaar na hun debuut, Alsnog een gloednieuw nummer uitgekomen Met samenzang die van weleer doet dromen De song ontroert en raakt mij absoluut Toch krijg ik ook een naar gevoel hierbij Is dit nu kunst of lijkenpikkerij…

Shit, niet nu, heb geen tijd voor een burn-out!…

Men neemt eerder shit in de mond. Dit is een teken aan de wand in ons welvarend Nederland.…

Drup drup................Shit........ Bekertje vergeten!…

Zijn Windows-shit had die niche aangeboord.…

zachte gitaarklanken klinken begeleidend de houten stem van Neil Diamond genietend luisteren naar zijn 12 Songs dwaal ik door emoties van muzikaliteit een levende legende in persoonlijk concert bij mij thuis afgezonderd van de rest van de wereld…

De song werd met bedenkingen ontvangen En Common Linnets, wat een rare keus Die vogels heten op zijn Hollands kneus De woordspeling leek in de lucht te hangen Maar nee, het duo toonde zich geen kneuzen Sinds de finale zijn ze ware reuzen…

In smeuig eiwit serveerden ze shit van hun rattige rioolsluipers…

The Ketchup Song verveelt me alweer snel Wanneer er weer een oproep is te horen Daarbij schiet ik meteen gestresst naar voren Ik wil wel zo'n bezinningstone als bel De katholieke kerk heeft nu mijn zieltje En gaf mij als geschenk een pausmobieltje…

Pharrell z’n hoed bevat vier trendy deuken Zijn song is net zo specifiek van snit Je hoort ‘m af en aan, de Happy-hit Van DAB tot de transistor in de keuken Met dit record ben ik echt overtuigd: Geen crisis meer! Of toch te vroeg gejuicht?…

Naar Westers voorbeeld wordt 't Kanji bedeeld met woorden als "Shit" en "Bokito-proof".…

Er duikt een everzwijn Achter mijn auto op En van ’t verschieten roep Ik driemaal shit Dan loopt hij richting 't bos Noodzakelijkerwijs Alzo ontloopt hij de Spies aan het spit…

soms wordt de dichter hard geraakt door lelijkheid de nicotinevlekken op een long een botbreuk na een bokkensprong valse noten in een simpele song de hond van Wolkers met de blauwe tong soms stuit de dichter op hardnekkig vet terwijl het dichten daardoor nauwelijks wordt belet…