Alle inzendingen over Olivier

O lieve Olivier als gij niet weet hoe die erosnimf die in uw wangen beet heet u liefde gaf, deelde niet meer weet hoe heet haar naam niet eens weet is dat niet wat u speet?…

voor olivier jij bent zo ver ik zie je zo weinig waar is de passie? waar is het vuur? bij ons... als we elkaar eindelijk zien dan spat de spanning ervan af je zus ziet het zelfs ik mis je...meer en meer Xx..xenia…

Zij reisde wekenlang van kust naar kust verliet het land van apen en bananen van kettingbeer, gevechten met de hanen 't zat in haar bloed - nimmer verging haar lust Zij reisde in de tijd dat Slauerhoff zich in liet schepen op de wilde vaart naar Het verboden rijk van de Chinezen en 't Eldorado van de Portugezen vanuit het land waar…

De zeer bijdehande en wijze Tom Poes laat tijdens gesprekken met zijn vriend Olivier dikwijls een eenvoudige neusklank bij gesloten mond voor zich uit gaan die eentonig klinkt maar iets onvoorstelbaars mag bevatten twijfel na een kloeke uitspraak van de trotse heer Bommel dubben over een plan waarin wellicht gevaar schuilt tevreden…

Een langgerekte frase van violen Rijst boven pianissimo-akkoorden In blauw en goud-rood tinten zonder woorden Eucharistie en Kruis als God-symbolen Het zijn vergeten offers voor 't Geloof De Zonde roetsjt glissando in de kloof…

Op slot Bommelstein is het aangenaam bekomen na wilde belevenissen heer Bommel en Tom Poes rusten beiden in de huiselijk ingerichte zaal de zware Olivier leunt behaaglijk in een grote zetel met gerieflijke steun zijn jonge vriend zit tegenover hem op een stevig zitkussen het geheven glas wijn weerspiegelt zacht maanlicht laat roerig…

ik kwam jou tegen in een donker steegje duwde je tegen de muur rond 2 uur de maan glansde in je ogen ik voelde de passie was nog high van de assie je naam wist ik niet alleen je vermogen…

Na tegenslag, dan wel overwinning moet Olivier zich steevast afvragen: "Wat was hierover mijn vaders mening?"…

het eigen geweten doven gaan op het dievenpad de verlangde kunstwerkjes zijn al spoedig buit daad en belevenis van beide vrienden komen weleens door duister doen in boeken die winkels ingaan zonder toestemming van gezag het verhalentweetal en diens uitgevers hebben kracht en vernuft welke de schanddaden achterhalen tenietdoen Olivier…

Wat beleving of moeite brengen mocht na Olivier- en Tom Poesavonturen: steeds wordt knus verblijf onder het dak bezocht.…

Door een vergissing of eigen domme blunder belandt de goedhartige maar wat wereldvreemde heer Olivier Bommel in een naar kaal vertrek van de gevangenis de gebroken kettingboei en krassen op de muur zwijgen stug duiden tergend op gevaarlijke boeven die ooit hier verbleven geheel verslagen zit onze geliefde Ollie met gebogen hoofd…

Waar is mensen de tijd van pa Pinkelman van Olivier B. Bommel nou toch gebleven, daar genoot ik elke morgen steevast van nu lees ik vaak de ellende van het leven. In elkaar slaan, elkaar haten, naar het werk gaan geschrokken en gelaten.…

Olivier Bommel en Tom Poes bezoeken dikwijls Donker Bomen Bos bij Rommeldam, waar avontuur loert achter elke boomstam, hen roept naar onbekende wereldhoeken. Na griezelig wagen en onderzoeken komen de twee vrienden, vermoeid en stram, terug in dit rijk van schimmel en zwam. Hun belevenis bereikt de boeken.…

Een tovergrot maakt Olivier klaar en rein. De wilde wensen mogen rustig vergaan; opnieuw bestaat de baas van Bommelstein.…

Eén zet kan de betovering kraken: Olivier leest in zijn gezellig woonoord in alle rust een boek over schaken.…

Olivier vat de wenk der torentransen: "Bewonder 's voorouders hof, thans jouw deel. Zie de bloei, fijntjes toch onnoemelijk veel; mag iets ervan de salontafel kransen?" Hij plukt wat bonte, tere kroontjes vol geur, hoort niet Tom Poes' verre verschrikte gil; een ongenode bok nadert, eerst stil.…

Met kunstzinnig vuur, bescheiden en klein, scheppen Tom Poes en Olivier overvloed aan genot bij gastmaal op Bommelstein.…

getijden heen in het vergankelijke mee te trekken daar, buitenaf verbeeldt hij als minimalist het wezen van de schepping in eeuwige verwachting en vertelt ons vaak in turquoise of in opvallende gevulde leegte wat een almacht zou willen hij is daardoor een artistiek klankbord met grote achting (Olivier…

koffie ik meer dan jij decor is het maïsveld dat buiten jouw atelier reeds mensenhoog torent we praten over muziek klanken die roeren in jouw ziel en het doek vinden in soms harde tinten ook vaak in lege ruimtes die tot verbeelding spreken ogende handen zetten de spiegel van reflectie op ingekaderd wit vertellen de wanden mij Olivier…

Kom mee naar buiten, zegt Nico de Haan En laat je pan- en herdersfluit maar staan Doch toonkunstschrijver Olivier Messiaen Zou met z'n patefóón naar buiten gaan Als vogelaar, voor één der laureaten Al was hij Edith Piaf en Patachou Jacques Brel en Yves Montand nog lang niet moe Hij luisterde, in 't vroege ochtenduur Naar vogelzang…

Heer Bommel toont zich in zijn vroege bekendheid vaak doodgemoedereerd zonder enige kleding op Bommelstein zit hij genoegzaam in een stoel rookt vol genot zijn lange pijp die blote bruine berenvacht mag wie dan ook zien een sprong in het water kent geen zwembroek Olivier Berendinus wordt ouder en kuiser draagt meestal een open jas…

Kinderen roeren in de ketel, ze brouwen -- borrelend geluk.…

Liepen vroeger bij nood armoe liefde algemeen de streken in het land nog gruwelijk uit de hand de mens de mens een slang maar nu zijn in ons taalgebied nog slechts Belgen voor listen bang Niet echt met Heer Bommel bekend die ze door zijn hulp in bange dagen niet liet bedenken maar verzinnen Taalverschuiving met nu rendement Den Haag…

In het lome lover minnemeen ik mijne zoele Poezel; hij is wobbe, hij is leen, wuftig kozer en te koezel. Poezels krollig en in broei wijl wij minneweer; in galenzang en moenengloei stoeien Poezel en zijn heer. ’t Zwerk donkert, de kniepert loeit, een vale walm giert en woeit, de kim molmt tot waangetier, schuksels schokken elk liefdesdier…

De winter heeft dit jaar al vroeg De herfst verdreven. Bittre kou heerst alom, Vrees we ’n koude winter gaan beleven. Gevallen blad zit vastgevroren Aan de bevroren grond. De verwarming brandt volop, ’s Nachts ’n elektrische onderdeken, Of ’n warme kruik mee naar bed. De plantenwereld is in winterslaap, Net als d’egels en menig insect.…

Ik leef al meer dan ’n decennium in d’extra tijd die mij is gegund, Door mijn levensstijl of sociaal milieu, Is gekocht of cadeau gekregen. Alleen helaas was mijn levenspartner, Met ongeveer gelijke premisse, Geen extra tijd gegund, Wijl het DNA erg ongelijk is verdeeld. Ik mag nog van het leven snoepen, Ervan genieten dag voor dag, Wijl…

Waar eens de rozen bloeiden, Woekert nu een brandnetelveld, Waar eens de liefde bloeide, Is nu sprake van zinloos geweld. Populistisch zaaien van haat, Is nu wijdverspreid en bon-ton, Geweld als burgerlijke vrijheid, D’uiting als men is kwaad. Waar moet doet heen, Hoe zal het gaan, Dat weet nog geen één, De verdommenis ligt op de loer…

Onder mijn handen krijgen, In zachte klei verborgen, Haar vormen vorm, Vanuit mijn geheugenspiegel. De verhitting in de oven Maakt de beeltenis bestendig, Tot het valt uiteen In onherkenbare brokken, Zoals oude beelden verdwijnen Als in ’t geheugen, D’herinneringen langzaamaan Vervagen in de mist.…

Op deez mooie aardkloot Ik nu al een tijdje rondwaar, Is het verre van pais en vree, Maar ook vroeger was dit zo. Alleen er is met nu ’n groot verschil, Dankzij onze kennis en vernuft, Is er niet alleen onderlinge strijd, Wordt ook de aardkloot ondermijnd. En het raarste is, wij dat weten, Toch gewoon doorgaan met verkloten Van deez…

Hij was heel oud, Der dagen meer dan zat, Had ’t met z’n leven Zo langzaamaan wel gehad. Maar hij moest voort, Zijn doodswens ongehoord, Tot op ’n dag Hij het echt niet meer zag, Hij sprong in ’n gat, En dat was dat.…