Alle inzendingen over Omhels

voel opnieuw de warmte van oplaaiend vuur maar verbrandt gevoelens niet het breekpunt van pijn zijn jullie al voorbij maar nu jullie op nul zitten vergeef lach zoet en teder naar elkaar doch pas op voor dit nieuw begin want voor je het weet heb je het bij het goede eind gelukkig maar…

, jouw zelf Omhels boom en mens Niet drie, maar elf…

Omhels me Omarm me Verwarm me Sus de pijn Heb lief Laat me bij je zijn…

Met duizend armen Heb ik je hartstochtelijk Geprobeerd lief te hebben, Te omhelzen waar ik maar kon - Leven dat mij ongedacht, Onverwacht gegeven was; Het omarmen was kennelijk Alleen aan mij toebedeeld, Jij omarmde mij gevoelloos Terug, keek daarbij in mijn Beleving uitsluitend verveeld…

Ik verteder in je woorden en omhels ze als je lichaam de warmte doet me goed en het verlangen groeit.…

Onzichtbaar aanwezig Voel ik je bij me Ontastbaar Omhels ik je Gescheiden door ruimte En door tijd Fantaseer ik je Tot het eindelijke moment..…

Omhels het vuur van mijn innig verlangen... Voel de hitte van mijn brandende liefde...…

Kus de sterren omhels de maan voel vers gras onder je voeten als jouw tijd is gekomen kun je vredig gaan ~*~…

Soms omhels ik heel mijn verleden: het licht en het duister en voel ik me sterk; soms ook blijf ik hangen aan een speldenprik, een woord dat niet vriendelijk was en voel ik me klein. Wie ben ik eigenlijk? Of is er geen ik?…

Ontluikende knoppen begroeten me liefdevol ruik de geur weer van het frisse groen Bomen staan zachtjes te wuiven, zon gloort in de vroege morgen omhels de nieuwe lente.…

Doe aan de liefde, en omhels elkaar…

Wil nergens meer onzichtbaar zijn dan in jouw hart, nu het voorbij is spelen de zielen, met de westenwind rivieren, langs bordelen zo wild omhels je mijn troostdrift harteloos, bijna zonder te vrezen.…

ik lief je ik droom je ik zie je ik dans je ik kus je ik omhels je ik ruik je ik praat je ik hoor je ik voel je ik duw je ik verdriet je ik ween je ik derf je ik verlies je ik haat je ik had je liever lief…

Ik omhels je Met duizend armen, Wolkenlucht die Het steeds vaker Aflegt tegen de Zonnestralen die Je indringend doorboren - Hier begint het ochtendlicht te gloren, Wordt in wolken en zonneschijn Mijn nieuwe dag geboren…

in het kluwen van liefde omhels ik je hart onstuitbaar verlangen bezorgt mij de kracht om te zijn wie ik ben wat ik wil zijn gewoon als een lied één enkel refrein dat breekt met zichzelf bevrijd in verlangen zoekt naar het zijn in het lied van je hart…

sluier jouw droom in een waas vol tranen breek het verdriet dat langzaam vergaat omhels de lach die jij nooit zult verliezen maar die even verscholen jouw droom verlaat…

in de kluwen van liefde omhels ik jouw hart onstuitbaar verlangen bezorg mij de kracht om te zijn wie ik ben wat ik wil wezen gewoon..als een lied één enkel refrein dat breekt met zichzelf bevrijd in verlangen zoekt naar het zijn het lied van jouw hart…

Ergens… onvindbaar intens… omhels ik de verzonken schelp van je parel……

Moederdag is weer zo'n dag dat je je moeder eren mag zij gaf je het leven en bent met haar verweven in liefde en verdriet omhels haar en geef haar een dikke zoen en oprechte aandacht dat is het mooiste wat we haar kunnen geven nu je het nog kan doen…

het diepe van je ogen parelend mooi oplichtende sterren verdwijnen in het niets engel van mij mag ik je dromen zachte ogen bekoor mijn hart omhels mijn leven met vleugels vol liefde nevel verdwijnt in de kleur van je ogen…

Het groen stilt mijn verlangen en terwijl de massa vlucht omhels ik haar aanwezigheid.…

stel ik mij vragen waarom dit huilen liefde zoekt die zichtbaar is vinden mijn dromen geborgenheid die ik omhels bij het ontwaken is er de twijfel of morgen verschijnt in het zoeken naar eeuwigheid vraag ik de nacht zekerheid wat eens gegeven nooit verdwijnt…

weemoed knaagt in kansen gemist omhels het verlangen, de tederheid door strelende woorden recht uit het hart fluistert de stilte, genegenheid verbergt jouw verdriet de schreeuw van tranen hernieuw de toekomst, vergeten dagen…

Omhels en bemin je verhaal laat klanken van liefde klinken met zoete en zachte akkoorden. dichten is vrijen met voorspel…

Volg de hoge golven van het glooiend landschap gaandeweg de grote levenstrek hoe lieflijk fluisteren beekjes woorden die je graag wilt horen soms grotendeels vergeten zijn omhels me kus me bemin me heb me lief mijn lief…

stel ik mij vragen waarom dit huilen liefde zoekt die zichtbaar is vinden haar dromen de geborgenheid die ik omhels bij het ontwaken is er de twijfel of morgen verschijnt zoek in mijn hart naar eeuwigheid vraag aan de nacht de zekerheid wat eens gegeven nooit verdwijnt…

Als ik schrijf voelt het als vrijen omhels het gedicht, streel en kus mijn woorden. Laat klanken van liefde klinken mooie akkoorden, tranen vloeien door emotie. Dichten is voor mij als beminnen een tedere omhelzing in warm voelend schrijven.…

nachtelijke nevels omhels dit hart is mijn tocht door tranen aan het einde zacht breek regenboogkleuren in het gelaat van de zon laat grijs overheersend in hoop overgaan als ik vervaag in het dwalen als schim van mijzelf op zoek naar een lach door nevels heen…

struikelend in duistertijd ziet mijn ziel mij zoeken donker is de kronkelweg als ik angstig ronddwaal demonen dreigen overal innerlijk vuur lijkt dan verstikt te zijn door wanhoop hoe vind ik mijzelf terug mijn schaduwen omhels ik opdat het licht bevrijd wordt…

Kijk me aan En zeg dat het goed komt Raak me aan En zeg dat je van me houdt Kus me En zeg me dat je niet zonder me kan Omhels me En zeg dat je me hebt gemist Scheld me uit En zeg dat je het beste voor me wilt Hou me tegen En zeg dat je meegaat Bel me En zeg me dat je aan me denkt Geef me liefde Of was alles een leugen?…