Om te aarden in een bodem, woest van grond,
drijven dunne velden landinwaarts
uit de kluwen van de nacht, richting morgenstond.
Aan de oevers van naderend welbehagen
vangen steile stranden een golf van ijdele hoop,
in verdronken vaarwater ten grave gedragen.
Het is onbekend hoever wanhoop kan zinken
naar de laagten van de zwaartekracht,…
Druk die geen
Bovengrens kent,
Ondergrens die al
Niet meer zichtbaar is
Bodem van beton
Aangevreten door
De wormen van de tijd -
Snelkookpan die in mij
Op stoom raakt
En mijn eigen ik
Vermoordt…
de leegte in haar ogen
kleurt peilloos diep
waarin vissen
welig rondwaren
krijtwit haar gelaat
tenger structuur
zichtbaar gebeente
oogt bitterkoud
ondergrens allang
overschreden zoekt
dolende ziel naarstig
naar houvast…
Geest die vervlakt,
Zichzelf versmalt
Tot een dunne,
Stille streep
Emoties gevangen
In niet meer
Dan een levenslijn
Die slechts een tralie
Smal is -
Medicatie die voorkomen
Moet dat ik door de
Ondergrens ga,
En bewerkt dat
Waar mijn geest
Zichzelf steeds meer
Uitdunt, het lichaam
Langzaam uitdijt tot
Niet-normale…
ga mee over de bondige,
rechte, harde bodem
laten we gaan
naar het voeteneind
alleen of in samenspraak
naar het diepste gewicht
in de gang van zwaartekracht
het bezinksel van verdrinken
randen van zwart, blinde vlek
op platheid aan ondergrens
waar de doden liggen
die niet verder zinken konden…
"
Waar ik verder naar toe wil groeien
is maximaal een lichte verontwaardiging
verbazing in haar zachtste vorm
Zondag 20 oktober 2024 Westerkerk, Amsterdam
Onze WesterCantorij zingt, de dominee preekt
De kerk is goed gevuld en heel stil, aandachtig
Ik, Jan Jacob vond het een goede preek over het kwaad
het kwaad in de wereld en zijn ondergrens…
222
Bezig met laden